Sant Marc 15 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE QUINGEN

Noste-Segne davans Pilato. — La delièuranço de Barrabas. — Escorno di soudard e courounamen d'espino. — La draio doulourouso. — Lou crucificamen, la mort e l'ensevelimen de Jèsu.

¹ De bon matin, li Prince di prèire, aguènt vitamen tengu counsèu emé lis Ancian e lis Escribo e tout lou Sanedrin, estaquèron Jèsu, l'enmenèron e l'aduguèron à Pilato,

² E Pilato ié demandè: Tu, siés lou rèi di Judiéu? Jèsu respoundeguè: Tu lou dises.

³ E l'acusavon, li Prince di prèire, d'un mouloun de causo.

⁴ Pilato, alor, tourna-mai venguè, disènt: Respondes pa'n mot? Ve de quénti causo t'acuson.

⁵ Mai Jèsu respoundeguè plus rèn, talamen que Pilato n'èro espanta.

⁶ Or, lou jour de la fèsto, avié coustumo d'acourda i Judiéu un di presounié, quente que demandèsson.

⁷ N'i'avié un, nouma Barrabas, empresouna 'mé d'àutri treblo-repaus, estènt dóumaci que dins uno bourroulo avié fa 'n assassin.

⁸ La foulo dounc estènt mountado daut, se boutè à reclama que i'acourdèsson coume d'usage.

⁹ Pilato ié respoundeguè e ié diguè: Voulès que vous boute en liberta lou rèi di Judiéu?

¹⁰ Sabié, dóumaci, qu'èro pèr ensié que li Prince di prèire l'avien remés entre si man.

¹¹ Mai li pountife encitèron lou pople à demanda que i'acourdèsse pulèu Barrabas.

¹² Pilato, prenènt tourna-mai la paraulo, ié diguè: Que voulès dounc que fague dóu rèi di Judiéu?

¹³ Mai éli tourna-mai cridèron: Clavelas-lou.

¹⁴ Pilato pamens ié venié: Que mau a fa? Éli cridavon encaro mai: Clavelas-lou.

¹⁵ Pilato, voulènt satisfaire lou pople, i'acourdè Barrabas, e après avé fa flagela Jèsu, lou remeteguè à-n-éli pèr èstre crucifica.

¹⁶ Alor li sóudard lou menèron dins l'escour dóu pretòri; acampon, pièi, touto la couorto,

¹⁷ Lou vestisson de pourpro e ié bouton sus la tèsto uno courouno d'espino qu'avien trenado.

¹⁸ Se boutèron pièi à lou saluda coume eiçò: Salut, rèi di Judiéu.

¹⁹ Ié tabassavon la tèsto em'un canèu e i'escupissien dessus, e, plegant lou geinoui, l'adouravon.

²⁰ Après s'èstre ansin trufa d'éu, lou desabihèron de la pourpro e ié boutèron mai si vièsti; pièi l'enmenèron pèr lou crucifica.

²¹ E n'en sagagnèron un, nouma Simoun de Cireno paire d'Aleissandre e de Ru, que passavo peraqui en revenènt de sa bastido, pèr que carguèsse la crous de Jèsu.

²² Lou menèron ansin à l'endré dóu Goulgouta, qu'acò vòu dire l'endré dóu Calvàri.

²³ E ié fasien béure de vin mescla de mierro; mai éu n'en prenguè ges.

²⁴ Tre l'avé crucifica, partejèron si vièsti, en tirant au sort ço que cadun n'empourtarié.

²⁵ Èro l'ouro tresenco, quouro lou crucifiquèron.

²⁶ E l'escri de sa coundanacioun pourtavo eiçò: Rèi di Judiéu.

²⁷ Em'éu clavelèron dous larroun, un à sa drecho, l'autre à sa gaucho.

²⁸ Ansin fuguè coumplido la dicho de l'Escrituro: L'an rebala 'mé li gusas.

²⁹ Aquéli que passavon ié blasfemavon contro, en cabessejant e disènt: Hòu! tu que demoulisses lou Tèmple de Diéu e qu'en tres jour lou rebastisses,

³⁰ Sauvo-te dounc, davalo de la crous.

³¹ Jusquo li Prince di prèire, éli tambèn, en se trufant d'éu, se venien de l'un à l'autre emé lis Escribo: A sauva lis autre, em'acò pòu pas se sauva éu.

³² Que lou Crist, rèi d'Israèl, davale subran de la crous, pèr que veguen e creiguen! Aquéli qu'èron em'éu crucifica l'injuriavon peréu.

³³ A l'ouro sieisenco la sournuro s'esperlounguè sus touto la terro fin-qu'à l'ouro nouvenco.

³⁴ E à l'ouro nouvenco, Jèsu faguè 'n grand crid, disènt: Eloi, Eloi, lamma sabacthani? Qu'acò vòu dire: Moun Diéu, moun Diéu, perqué m'avès abandouna?

³⁵ Quàuquis-un di gènt qu'èron aqui, l'aguènt ausi, disien: Ve, que sono Elìo.

³⁶ Viten'i'aguè queun courreguè, embuguè 'no espoungo de vinaigre, e la plantant au bout d'uno cano, lou fasié béure, disènt: Leissas, veguen un pau se vendra Elìo lou desclavela.

³⁷ Mai Jèsu, trasènt un grand crid, espirè.

³⁸ Alor lou vèu dóu Tèmple s'escouiscendeguè en dous tros, d'aut en bas.

³⁹ Or, lou centurioun qu'èro à dre de Jèsu, vesènt qu'avié 'spira en cridant coume acò, diguè: Veramen aquel ome d'aqui èro lou Fiéu de Diéu.

⁴⁰ Avias aqui tambèn de femo que de liuen espinchavon: entre autro, Marìo Madaleno, emai Marìo la maire de Jaque lou Minour e de Jóusè, e Saloumè,

⁴¹ Que lou seguissien, dóu tèms qu'èro en Galilèio, e lou servien. E n'avias bèn d'autro encaro, què'ron mountado em'éu à Jerusalèn.

⁴² Or, deja erian au sero; e coume èro la Preparacioun, qu'acò 's la vèio dóu sabat,

⁴³ Jóusè d'Arimatìo, nn noble decurioun, qu'esperavo éu tambèn lou reiaume de Diéu, ardidamen anè trouva Pilato, e reclamè lou cois de Jèsu.

⁴⁴ Pilato s'estounè que fuguèsse mort deja. Faguè veni lou centurioun, e ié demandè s'èro bèn mort.

⁴⁵ Quand lou centurioun i'aguè fa saupre, éu dounè lou cors à Jóusè.

⁴⁶ Jóusè, aguènt croumpa'n linçòu, davalè Jèsu de la crous, l'agouloupè 'mé lou linçòu, e l'entre-pausè dins un sepucre cava dins lou roucas; pièi, faguè redoula 'no pèiro à l'intrado dóu cros.

⁴⁷ Pamens Marìo-Madaleno, e Marìo, maire de Jóusè, arregardavon mounte lou metien.