Sant Marc 14 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE QUATOURGEN

Lou coumplot contro Jèsu. — La Madaleno voun lou divin Mèstre. — Trahisoun de Judas. — Establimen de la Santo Eucaristìo. — Dins lou jardin dis Oulivo. — A l'oustau de Caïfo. — Renegamen e repentènci de Sant Pèire.

¹ Erian à Pasco em'i Candolo, dous jour après; e cercavon, li Prince di prèire emai lis Escribo, coume agantarien Jèsu pèr ruso e lou farien mouri.

² Mai se disien: Que siegue pas lou jour de la fèsto que bessai i'aurié 'n escaufèstre dins lou pople.

³ Or, coume se devinavo à Betanìo, dins l'oustau de Simoun lou Ladre, en trin de soupa, venguè 'no femo tenènt un flascoulet d'alabastre plen d'un perfum requist, de nard d'espigo; e, roumpènt lou flascoulet, l'escampè sus la tèsto de Jèsu.

⁴ N' i'aguè quàuquis-un que dintre éli s'endignèron, e disien: Dequé soun ana degaia 'quéu perfum?

⁵ Es que, se poudié vèndre, aquéu perfum d'aqui, mai de tres cènt denié, e li baiavian i paure. E crenihavon contro elo.

⁶ Mai Jèsu diguè: Leissas-la; dequé i'anas faire de peno? Es uno bono obro que vèn de me faire à iéu.

⁷ Car, de paure, toujour n'avès emé vautre, e quand voudres, pourrés ié faire de bèn; mai iéu pas toujour m'aurés.

⁸ Ço qu'a pouscu, elo l'a fa; a d'avanço embauma moun cors pèr lensevelimen.

⁹ Veramen vous lou dise, ounte que se predique aquest Evangèli, dins lou mounde entié, countaran ço qu'elo vèn de faire e se souvendran d'elo.

¹⁰ Alor Judas l'Escariot, l'un di Douge, s'enanè vers li Prince di prèire pèr ié liéura Jèsu.

¹¹ Aquésti, de l'ausi, n'aguèron grand gau, e ié proumeteguèron de ié baia d'argènt. Éu cercavo qu'acò s'endevenguèsse pèr lou trahi.

¹² Pamens, lou proumié jour di Candolo, qu'alor s'inmoulavo la Pasco, si disciple ié diguèron: Ounte voulès qu'anen vous alesti ço que fau pèr manja la Pasco?

¹³ E mandè dous de si disciple e ié diguè: Anas à la vilo, i'aurés lou rescontre d'un ome que pourtara 'no dourgo d'aigo; seguissès-lou;

¹⁴ E mounte qu' intre, digas au mèstre de l'oustau: lou Mèstre dis: Ounte es lou cenadou, que ié pourrai manja la Pasco emé mi disciple?

¹⁵ E vous fara vèire uno grando chambro touto moublado; aqui alestissès-nous.

¹⁶ S'enanèron dounc si disciple, venguèron dins la vilo, e trouvèron li causo coume éu i'avié di em' acò preparèron la Pasco.

¹⁷ A la vesprado, venguè 'mé li Douge.

¹⁸ E d'enterin qu'èron à taulo e que manjavon, Jèsu faguè: Veramen vous, lou dise, un de vautre, que manjo emé iéu, me trahira.

¹⁹ Mai éli coumencèron de se lagna e de ié dire l'un après l'autre: Sarié iéu?

²⁰ Éu ié respoundeguè: Es l'un di Douge, que bouto emé iéu la man au plat.

²¹ Lou Fiéu de l'ome, éu, s'envai coume es escri; mai malur à-n-aquel ome pèr quau lou Fiéu de l'ome sara trahi. Vaudrié miés pèr aquel ome de pas èstre nascu.

²² Enterin que manjavon, Jèsu prenguè de pan, e l'aguènt benesi, lou pecè, ié dounè à-n-éli, disènt: Prenès, eiçò 's moun cors.

²³ Aguènt pièi pres lou calice e rendu gràci, ié dounè e n'en beguèron tóuti.

²⁴ Em' acò ié venguè: Eiçò 's moun sang, lou sang de la nouvello alianço, que pèr noumbre de gènt sara 'scampa.

²⁵ Veramen vous lou dise, aro béurai plus d'aquéu fru de la vigno, enjusquo au jour ounte lou béurai tourna-mai dins lou reiaume de Diéu.

²⁶ E lou cantico estènt di, se gandiguèron vers lou mount dis Oulivié.

²⁷ E Jèsu ié diguè: Sarés tóuti escandalisa raport à iéu,, aquesto niue; car es escri: Picarai sus lou pastre e li fedo se destroupelaran.

²⁸ Mai, se 'n-cop sarai ressuscita, vous passarai davans, en Galilèio.

²⁹ Or, Pèire ié diguè: Que tóuti s'escandalison de vous; mai pas iéu!

³⁰ E ié venguè Jèsu: Veramen te lou dise, vuei meme, aquesto niue, de davans que lou gau ague canta dous cop, tres cop me renegaras.

³¹ Mai Pèire que mai parlavo: Quand deguèsse mouri emé vous, noun vous renegarai! E coume éu tambèn tóuti parlavon.

³² Arribèron pièi en un rode que ié dison Getsemani. E venguè 'nsin à si disciple: Assetas-vous aqui, d'enterin que pregarai.

³³ E prenguè 'm' éu Pèire, Jaque e Jan, e coumencè d'èstre dins l'esfrai e dins lis ànci.

³⁴ E ié diguè: Es tristo, moun amo, à n'en mouri. Restas aqui e vihas.

³⁵ E s'estènt avança 'n pauquet, toumbè pèr sòu; em' acò demandavo que, se se poudié, s'aliunchèsse d'éu aquelo ouro.

³⁶ E diguè: Abba, Paire, tout vous es poussible à vous! aliunchas aquéu calice de iéu; mai dins acò fague-se noun ço que iéu vole, mai ço que voulès.

³⁷ Venguè pièi vers li disciple e li trouvè que dourmien. E diguè à Pèire: Simoun, dormes? alor as pas pouscu viha uno ouro de tèms?

³⁸ Vihas e pregas que noun intrés en tentacioun. L'esperit es proumte, e la car es feblo.

³⁹ E tourna-mai s'enanant, éu preguè, disent li mémi paraulo.

⁴⁰ Estènt revengu, li trouvè mal que dourmien; èron sis uei arrapa pèr la som, e noun sabien que ié respondre.

⁴¹ Or, revenguè pèr lou tresen cop, e ié diguè: Dourmès aro e pausas-vous. N' i'a proun, l'ouro' es vengudo; veici que lou Fiéu de l'ome vai èstre abandouna entre li man di pecadou.

⁴² Aubouras-vous, anen! vès, aquéu que me dèu trahi es proche.

⁴³ Parlavo encaro, em' acò venguè Judas l'Escariot, l'un di Douge; i'avié 'm' éu un mouloun de gènt emé d'espaso e de ganche, manda pèr li Prince di prèire, lis Escribo e lis Ancian.

⁴⁴ Or, i'avié douna, lou traite, aquest signau, disènt: Aquéu que ié farai un poutoun, es éu; agantas-lou, e 'nmenas-lou en vous dormant siuen.

⁴⁵ Entre arriba, tant-lèu s'avancè de Jèsu e diguè: Salut, Mèstre. E ié faguè 'n poutoun.

⁴⁶ Lis autre, alor, mandèron li man sus Jèsu e l'arrestèron.

⁴⁷ Mai un d'aquéli qu'èron aqui, tirant l'espaso, n'en piquè lou serviciau dóu grand prèire e ié coupe l'auriho.

⁴⁸ Jèsu, prenènt la paraulo, diguè à-n-aquéli gènt: Coume s'avias à faire em'un larroun, sias parti emé d'espaso e de bastoun pèr m'aganta.

⁴⁹ Tóuti li jour ère au mitan de vautre dins lou tèmple, qu'ensignave, e m'avès pas pres; mai fau que se coumpligon lis Escrituro.

⁵⁰ Alor si diciple l'abandounèron e fugiguèron tóuti.

⁵¹ Or, un droulas lou seguissié, aguènt pèr tout vièsti un linçòu sus lou cors; em'acò l'agantèron.

⁵² Mai éu, jitant soun linçòu, s'escapè nus de si man.

⁵³ Pamens aduguèron Jèsu encò dóu grand-prèire e s'acampèron tóuti li prèire, e lis Escribo e lis Ancian.

⁵⁴ Pèire de liuen lou seguiguè jusquo dins l'escour dóu grand-prèire, e s'assetè 'mé li varlet contro lou fiò, em'acò se caufavo.

⁵⁵ Li Prince di prèire, éli, e tout lou counsèu cercavon de testimòni contro Jèsu, pèr lou faire mouri; mai n'en trouvavon ges.

⁵⁶ N'i'avié forço, dóumaci, que depausavon à faus contro éu; mai li testimòni s'acourdavon pas.

⁵⁷ Quàuquis-un enfin, s'aubourant, pourtèron aquest faus testimòni contro éu:

⁵⁸ L'avèn ausi que disié: Iéu demoulirai aquéu tèmple fa de man d'ome, e, dins tres jour, n'en bastirai un autre que sara pas fa de man d'ome.

⁵⁹ Councourdavo pas nimai, la depousicioun d'aquéli gènt.

⁶⁰ Alor lou grand-prèire, s'aubourant au mitan d'éli, questiounè Jèsu, disent: Respondes rèn à-n-aquéli depousicioun que fan contro tu?

⁶¹ Mai Jèsu se teisavo, e respoundeguè rèn. Tourna-mai lou grand-prèire lou questiounè e ié diguè: Siés, tu, lou Crist, fiéu dóu Diéu benesi?

⁶² Jèsu ié respoundeguè: Iéu lou siéu; e veirés lou Fiéu de l'ome sèire à la drecho de la vertu de Diéu e veni sus li nivo dóu cèu.

⁶³ Alor lou grand-prèire, estrassant si vièsti, diguè: Dequ'avèn mai besoun de temouin?

⁶⁴ Avès ausi lou blasfème. Que n'en pensas? Tóuti lou coundanèron, disènt que meritavo la mort.

⁶⁵ Quàuquis-un alor coumencèron de i'escupi dessus, e de ié tapa la caro, e de lou tabassa à cop de poung, e de ié dire: Proufetiso! E li varlet ié mandavon de gautas.

⁶⁶ Coume Pèire se devinavo en bas dins l'escour, arribè uno di servicialo dóu grand-prèire;

⁶⁷ E quand aguè vist Dèire que se caufavo, elo, tout en l'espinchant, diguè: Emai tu, i'ères emé Jèsu de Nazarèt.

⁶⁸ Mai éu diguè de noun. Noun sai, faguè, e coumprene pas ço que dises. Em'acò s'enane deforo, davans l'escour, e lou gau cantè.

⁶⁹ Tourna-mai la servicialo lou veguè, e se boutè à dire au mounde qu'èro aqui: N'es, éu, d'aquéli.

⁷⁰ Mai éu tourna-mai diguè de noun. Au bout d'un pau, li gènt qu'èron aqui diguèron mai à Pèire: De tout segur n'en siés d'aquéli, car siés peréu galileien.

⁷¹ Alor éu vague de larga d'esperjur e de dire, en jurant: Lou counèisse pas iéu, aquel ome que disès.

⁷² Tout en un cop lou gau cantè mai. E s'ensouvenguè, Pèire, dóu mot que i'avié di Jèsu: De davans que lou gau cante dous cop, tres cop me renegaras. E se boutè à ploura.