Sant Marc 1 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE PROUMIÉ

Predicacioun de Jan-Batisto. — Batisme e tentacioun de Jèsu. — Lou Segne Jèsu coumenço de predica en Galilèio. — Voucacioun di proumié disciple. — A Cafarnaoun: garisoun d'un endemounia e divers miracle.

¹ Coumençamen de l'Evangèli de Jèsu-Crist, Fiéu de Diéu.

² Coume es escri dins lou proufèto Isaìo: Veici que mande, iéu, moun ange davans ta fàci, e alestira ta draio davans tu.

³ Voues d'aquéu que crido dins lou desert: Alestissès la draio dóu Segnour, aplanas si draiòu.

⁴ Jan èro dins lou desert que batejavo e predicavo lou batisme de penitènci pèr la remessioun di pecat.

⁵ Em' acò s'alandavo de-vers éu tout lou païs de Judèio, emai tóuti li gènt de Jerusalèn; e, counfessant si pecat, èron bateja pèr éu dins lou flùvi dóu Jourdan.

⁶ Or, Jan èro vesti de péu de camèu, avié 'no taiolo de cuer à l'entour di ren; e li sautarello emé lou mèu sóuvage, acò 'ro soun manja. E predicavo, disènt:

⁷ Un plus fort que iéu me vèn après, que siéu pas digne de ié desnousa, d'abeissoun, li courrejoun de si soulié.

⁸ Iéu vous ai bateja dins l'aigo; mai éu vous batejara dins lou Sant-Esperit.

⁹ E s'anè trouva, en aquéu tèms, que Jèsu venguè de Nazarèt en Galilèio, e fuguè bateja pèr Jan dins lou Jourdan.

¹⁰ E tout en un cop, en sourtènt de l'aigo, éu veguè lou cèu dubert, e l'Esperit, coume uno couloumbo, davala e s'arresta sus éu.

¹¹ E 'no voues s'entendeguè dóu cèu: Tu, siés moun Fiéu bèn-ama; en tu m'agrade.

¹² E quatecant l'Esperit lou couchè vers lou desert.

¹³ E restè dins lou desert quaranto jour e quaranto niue, que ié fuguè tenta pèr Satan; e vivié au mitan di bèsti fèro, e lis ange lou servien.

¹⁴ Après que Jan, pamens, fuguè 'sta mes en presoun, venguè Jèsu en Galilèio, predicant l'Evangèli dóu reiaume de Diéu,

¹⁵ E disènt: Es acoumpli lou tèms e 's proche lou reiaume de Diéu; fasès penitènci e agués fe à l'Evangèli.

¹⁶ Em' acò coume ribejavo la mar de Galilèio, veguè Simoun e Andriéu, soun fraire, que mandavon si ret à la mar, dóumaci èron pescadou.

¹⁷ E ié diguè Jèsu: Venès à ma coumpagno, e vous farai pescaire d'ome.

¹⁸ E tant-lèu, abandounant si ret, lou seguiguèron.

¹⁹ E s'estènt avança d'aqui un pauquet, veguè Jaque de Zebediéu e Jan, soun fraire, qu'èron dins uno barco, éli, en trin de remenda si ret. E à l'istant li sounè.

²⁰ Aquésti, leissant soun paire Zebediéu dins la barco emé lis ome de peno, lou seguiguèron.

²¹ Em' acò s'enanèron à Cafarnaoun; e tout-d'un-tèms, coume èro lou sabat, intrè Jèsu dins la sinagogo, e lis ensignavo.

²² E restavon espanta de sa dóutrino: lis ensignavo, dóumaci, coume aguènt tout poudé, e noun à la modo dis Escribo.

²³ Or i'avié dins sa sinagogo d'éli un ome agarri de l'esperit orre que ié cridè:

²⁴ Dequé i'a entre nautre e tu, Jèsu de Nazarèt? Sariés vengu nous perdre? Sabe quau siés: lou Sant de Diéu.

²⁵ Mai Jèsu lou charpè disènt: Mutes plus, e sorte d'aquel ome.

²⁶ E tout en lou sagagnant, l'esperit inmounde, quilo que quilaras, sourtiguè d'éu.

²⁷ N'en fuguèron li gènt dins l'amiracioun, bèn tant que dis un is autre se demandavon: Qu'es eiçò? qu'es aquelo dóutrino nouvello? A l'empèri jusquo sus lis esperit orre, ié coumando e i'óubeïsson.

²⁸ E s'espandiguè lèu, sa renoumado, dins tout lou païs de Galilèio.

²⁹ Tre sourti de la sinagogo, venguèron à l'oustau de Simoun e d'Andriéu, emé Jaque e Jan.

³⁰ Or, èro au lié la sogro de Simoun, qu'avié la fèbre; e tout-d'un-tèms ié parlèron d'elo.

³¹ Jèsu s'aprouchè, ié prenguè la man e la faguè leva. Tant-lèu la fèbre la quitè, em'acò li servié.

³² Sus lou vèspre, après soulèu fali, i'aduguèron tóuti li malaut e lis endemounia;

³³ E touto la vilo èro acampado davans lou lindau.

³⁴ Éu gariguè forço gènt qu'èron secuta de divèrsi malautié, e foro-bandiguè que-noun-sai de demòni; mai noun li leissavo dire que lou couneissien.

³⁵ S'estènt leva de grand matin, sourtiguè, s'enanè dins un rode soulitàri, e aqui pregavo.

³⁶ Ié landè après, Simoun, emai aquéli qu'èron em' éu;

³⁷ E, tre lou destousca, ié diguèron: Tóuti vous cercon.

³⁸ Éu ié respoundeguè: Anen dins li vilage vesin e dins li vilo, que peréu me ié fau predica; es pèr acò, dóumaci, que siéu vengu.

³⁹ Adounc predicavo dins si sinagogo e dins touto la Galilèio, e couchavo li demòni.

⁴⁰ Pamens, un ladre s'avancè d'éu, lou pregant; e d'ageinouioun ié diguè: Se voulès, poudès me rèndre net.

⁴¹ Jèsu aguè pieta d'éu, alounguè la man, e 'n lou toucant, ié diguè: Lou vole, siegues net.

⁴² Acò di, subran la lèpro s'enanè d'aquel ome e se trouvè net.

⁴³ Jèsu lou menacè e l'enmandè subran,

⁴⁴ En ié disènt: Ve, lou digues en res; mai vai-t'en, fai-te vèire au prince di prèire e porge pèr ta garisoun ço que Mouïse a coumanda, en testimòni d'acò.

⁴⁵ Mai aquest, uno fes parti, se boutè 'n trin de counta la causo e de l'esbrudi pertout, bèn tant que Jèsu poudié plus parèisse publicamen dins uno vilo; mai deforo se tenié, dins lis endré desert, e venien vers éu de tout caire.