Sant Lu 7 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE SETEN

Lou Centurioun. — Resurreicioun dóu fiéu de la véuso de Naïm. — S. Jan mando dous de si disciple vers Jèsu. — Eloge dóu precursour. — Madaleno la pecairis.

¹ Quand aguè fini de faire entèndre au pople tóuti aquéli paraulo, intrè dins Cafarnaoun.

² Or, un centurioun avié 'n serviciau bèn mau, qu'anavo mouri, e que i'èro precious.

³ Aguènt ausi parla de Jèsu, éu ié mandè quàuquis ancian di Judiéu, pèr lou prega de veni e de gari soun serviciau.

⁴ Aquésti, estènt vengu vers Jèsu, lou pregavon en ensistant, ié disènt: Boutas, se lou merito que fagués acò pèr éu;

⁵ Amo, dóumaci, nosto nacioun, e nous a basti éu-meme uno sinagogo.

⁶ Jèsu dounc s'avançavo em'éli. Mai coume èro plus gaire liuen de l'oustau, lou centurioun ié mandè de sis ami, pèr ié dire: Segnour, vous dounés pas tant de peno, car siéu pas digne qu'intrés souto moun cubert.

⁷ Es pèr acò que noun me siéu trouva digne d'ana iéu-meme vers vous; mai digas uno paraulo, e sara gari moun serviciau.

⁸ Vès, iéu que siéu un ome servènt mèstre, ai souto iéu de sóudard; e dise à l'un: Vai-t'en! em'acò vai; e à l'autre: Vène! em'acò vèn; e à moun serviciau: Fai acò, e lou fai.

⁹ En ausènt acò-d'aqui, fugué Jèsu dins l'amiracioun; e se revirant vers lou pople que lou seguissié, éu venguè: Veramen vous lou dise, ai pas capita, meme en Israèl, uno fe autant grando!

¹⁰ De retour à l'oustau, aquéli qu'èron esta manda trouvèron lou serviciau que langouiravo entieramen gari.

¹¹ Jèsu, vous trouvarés pièi, s'enanè vers uno bourgado que ié dison Naïm; e i'anavon em'éu si disciple e que-noun-sai de gènt.

¹² Coume arribavo au pourtau de la bourgado, s'encapè que pourtavon un mort, qu'èro fiéu soulet de sa maire. Or, aquesto èro véuso, e li gènt de la bourgado en foulo ié fasien l'acoumpagnado.

¹³ Pas pulèu vèire aquelo femo, lou Segnour n'aguè pieta e ié diguè: Plourés plus.

¹⁴ Em'acò s'avancè e touquè lou brancan. Li pourtaire s'aplantèron. Alor diguè: Jouvènt, te lou coumande, lèvo-te.

¹⁵ Tant-lèu lou mort se boutè d'assetoun e coumencè de parla. E Jèsu lou rendeguè à sa maire.

¹⁶ Tóuti li gènt fuguèron dins l'esfrai e, rendènt glòri à Diéu, disien: Un grand proufèto a pareigu au mitan de nautre, e Diéu a vesita soun pople.

¹⁷ E s'esbrudiguè aquéu miracle dins touto la Judèio e dins tout lou païs envirounant.

¹⁸ Em'acò li disciple de Jan ié countèron à-n-éu tout acò-d'aqui;

¹⁹ E Jan sounè dous de si disciple, e li mandè vers Jèsu, pèr ié dire: Sias-ti, vous, aquéu que dèu veni, o bèn esperan quaucun mai?

²⁰ Aouélis ome, estènt dounc vengu vers Jèsu, ié diguèron: Jan-Batisto nous a manda vers vous, pèr vous dire: Sias-ti, vous, aquéu que dèu veni, o bèn esperan quaucun mai?

²¹ Sus l'ouro memo, éu gariguè de gènt qu'avien de malautié, e de plago, e d'esperit catiéu, e rendeguè la visto à pas mau d'avugle.

²² Pièi, pèr responso, ié diguè: Anas e countas à Jan ço qu'avès ausi e vist: lis avugle veson, li goi caminon, li ladre soun gari, li sourd entèndon, li mort ressusciton, li paure soun evangelisa;

²³ E benurous qu noun s'escandalisara de iéu!

²⁴ E quand aguèron parti li mandadou de Jan, éu se boutè à parla de Jan au pople: Dequé sias ana vèire au desert? un canèu brandussa pèr lou vènt?

²⁵ Mai dequé sias ana vèire? un ome mouledousamen vesti? Eto! aquéli qu'an de vièsti precious e que la passon bello, es dins lis oustau di rèi que soun.

²⁶ Enfin dequé sias ana vèire? un proufèto? O, vous lou dise, e bèn mai qu'un proufèto.

²⁷ Es d'éu qu'an escri: Veici que mande moun ange davans ta fàci, e alestira ta draio davans tu.

²⁸ Dóumaci, vous lou dise, de tóuti aquéli que soun na de la femo, i'a ges de proufèto autant grand coume Jan-Batisto; pamens lou mai pichoutet dins lou reiaume de Diéu es mai grand qu'éu.

²⁹ Tout lou pople que l'a ausi, li publican peréu an rendu glòri à la justiço de Diéu, en se fasènt bateja dóu batisme de Jan.

³⁰ Mai li Farisen e li dóutour de la lèi an mespresa lou counsèu de Diéu sus éli, en pas se fasènt bateja pèr Jan.

³¹ En quau dounc, apoundeguè lou Segnour; coumpararai lis ome d'aquesto generacioun? en quau ressèmblon?

³² Ressèmblon i pichot asseta sus la plaço, que se cridon dis un is autre, disènt: Vous avèn jouga dóu fleitet, e noun avès dansa; vous avèn canta d'èr tristas, e noun avès ploura.

³³ Efetivamen es vengu Jan-Batisto, que ni manjavo de pan, e ni bevié de vin, em'acò disès: Es un endemounia.

³⁴ Lou Fiéu de l'ome es vengu, éu, que manjavo e bevié, e disès: Tè, acò 's un galavard, un chimaire de vin, un ami di publican e di pecadou.

³⁵ Mai es estado justificado, la Sagesso, pèr tóuti sis enfant.

³⁶ Or, un Farisen avié prega Jèsu de veni dina 'm'éu. Em'acò, estènt intra dins l'oustau dóu Farisen, éu s'entaulè.

³⁷ Mai veici qu'uno femo, uno pecairis de la vilo, tre saupre qu'èro à taulo dins l'oustau dóu Farisen, aduguè 'n vas d'alabastre plen de perfum.

³⁸ E se tenènt drecho, à rèire de Jèsu, contro si pèd, elo se boutè à ploura que i'arrousavo li pèd de si lagremo, e 'mé sa cabeladuro lis eissugavo, e ié poutounavo li pèd e li vougnié de perfum.

³⁹ De vèire acò, lou Farisen que l'avié counvida, se pensè dintre éu, disènt: Aquéu-d'aqui, s'èro proufèto, saubrié proun quau es e ço qu'es aquelo femo que lou toco; car es uno pecairis.

⁴⁰ Respoundènt à sa pensado, Jèsu ié venguè: Simoun, ai quaucarèn à te dire. Aquest faguè: Mèstre, parlas.

⁴¹ I'avié dous debitour en afaire em'un creancié: l'un i'èro devènt cinq cènt denié e l'autre cinquanto.

⁴² Coume avien rèn aquésti pèr paga, éu li tenguè quite tóuti dous. Quau es aquéu que l'amara lou mai?

⁴³ Simoun respoundeguè: Es aquéu, supause, que i'es esta remés lou pu gros dèute. — Acò 's juja coume se dèu, repliquè Jèsu.

⁴⁴ Em'acò se virant de-vers la femo, diguè à Simoun: La veses aquelo femo? Ai intra dins toun oustau, e d'aigo pèr me lava li pèd, me n'as ges douna, mai elo a, de si lagremo, arrousa mi pèd e 'mé sa cabeladuro me lis a eissuga.

⁴⁵ De poutoun me n'as ges fa; mai elo, dempièi qu'es intrado, noun a descountunia de me poutouneja li pèd.

⁴⁶ D'òli nous as voun ma tèsto; mai elo a sus mi pèd escampa si perfum.

⁴⁷ Vaqui perqué dise: Forço pecat ié soun remés, dóumaci a forço ama. Mai qu i'es mens remés amo mens.

⁴⁸ Diguè pièi à la femo: Te soun remés ti pecat.

⁴⁹ Li counvivo se boutèron alorà dire entre éli: Qu 's aquéu que remet jusquo li pecat?

⁵⁰ Mai éu diguè à la femo: Ta fe t'a sauvado; vai en pas.