Sant Lu 5 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE CINQUEN

La pesco miraclouso. — Jèsu garis un ladre em'un paraliti. — Voucacioun de S. Matiéu. — Responso à prepaus dóu june e di pecadou.

¹ Vous trouvarés que lou pople à moulounado courrié vers Jèsu pèr ausi la paraulo de Diéu. Se capitavo, éu, de-long dóu lau de Genesarèt.

² E veguè dos barco amarrado en ribo dóu lau: li pescadou n'èron descendu e lavavon si ret.

³ Mountè dounc dins uno barco, aquelo de Simoun, e lou preguè de s'aliuncha de terro un pauquet. E, d'assetoun, de dessus la barco ensignavo lou pople.

⁴ Quand aguè acaba soun parladis, diguè à Simoun: A la largo! e calas vòsti ret, vautre, pèr la pesco.

⁵ E Simoun, ié respoundènt, diguè: Mèstre, touto la niue avèn trima, e n'avèn pas fa'n pèis; mai sus vosto paraulo calarai la ret.

⁶ Aguènt dounc cala, encenchèron touto uno grosso floto de pèis que la ret se roumpié.

⁷ E faguèron signe à si coulègo de l'autro barco de veni e de ié douna la man. Venguèron e n'empliguèron li dos barco que d'encaro un pause prefoundavon.

⁸ De vèire acò, Simoun Pèire toumbè i ginoun de Jèsu, disènt: Retiras-vous de ieu, Segnour, que siéu un pecadou.

⁹ Èro nè de l'espantamen, e tambèn tóuti aquéli qu'èron aqui, davans lou bòu que venien de faire;

¹⁰ E tambèn Jaque e Jan, lis enfant de Zebediéu, sòci de Simoun. E diguè Jèsu à Simoun: N'agues pas pòu, partènt de vuei, saras pescaire d'ome.

¹¹ E aguènt adu si barco en terro, quitèron tout e lou seguiguèron.

¹² E s'anè trouva, coume se capitavo dins uno di vilo, qu'un ome tout plen de lèpro, en vesènt Jèsu, se jitè de mourre-bourdoun e lou preguè, disènt: Segne, se voulès, poudès me rèndre net.

¹³ Jèsu, aloungant la man, lou touquè e diguè: Lou vole, siegues net. E subran la lèpro despareiguè d'éu.

¹⁴ Em'acò i'ourdounè que n'en parlèsse en res: Mai vai-t'en, ié diguè, fai-te vèire au prèire, e porge pèr ta garisoun ço que Mouïse a marca en testimòni d'acò.

¹⁵ Pamens sa renoumado anavo s'espandissènt de mai en mai; e s'acampavo de frapas de pople pèr l'ausi, e pèr èstre gari de si malautié.

¹⁶ Mai éu se retiravo dins lou desert e pregavo.

¹⁷ S'anè trouva qu'un jour, coume èro asseta que predicavo, i'aguè de Farisen asseta contro éu, emé de dóutour de la lèi, vengu de tóuti li vilage de Galilèio e de Judèio e peréu de Jerusalèn: e la vertu de Diéu èro aqui pèr li gari.

¹⁸ Or, arribè d'ome que pourtavon sus un lié un paure estroupia, em'acò cercavon pèr l'intra e lou pausa davans Jèsu.

¹⁹ Mai, en estènt que noun trouvavon de que caire l'intra, raport au mouloun de pople que i'avié, escalèron sus la téulisso e pèr li téule lou faguèron esquiha emé soun lié, au bèu mitan, davans Jèsu.

²⁰ En vesènt la fe d'aquéli gènt, éu diguè: L'ome, te soun remés ti pecat.

²¹ E se boutèron à chifra lis Escribo emai li Farisen, disènt: Quau es aquéu que blasfèmo ansin? Quau pòu remetre li pecat, senoun Diéu soulet?

²² Mai Jèsu couneiguè si pensado e prenènt la paraulo ié diguè: Que pensas aqui dintre vautre?

²³ Dequ'es lou mai eisa, de dire: Te soun remés ti pecat; o de dire: Ausso te e marcho?

²⁴ Or pèr que sachés que lou Fiéu de l'ome a lou poudé sus terro de remetre li pecat: Te lou coumande, ansin venguè à l'estroupia, lèvo-te, pren toun lié e vai-t'en à toun oustau.

²⁵ E subran aquest s'aubourè davans éli, carguè lou lié ounte èro jasènt, e s'enanè à soun oustau, rendènt glòri à Diéu.

²⁶ L'espantamen lis agantè tóuti, e cridavon glòri à Diéu. E n'en fuguèron plen de cregnènço, disènt: Avèn vist de meraviho, vuei.

²⁷ Jèsu sourtiguè pièi, e vesènt un publican nouma Levi qu'èro asseta à soun coumtadou, ié diguè: Seguisse-me.

²⁸ Aquest leissè tout subran e s'aubourant d'aqui, lou seguiguè.

²⁹ E i'óufriguè pièi, Levi, uno grando regalo dins soun oustau: i'avié'n mouloun de publican e àutri gent qu'èron em'éli entaula.

³⁰ D'acò n'en maudavon li Farisen e lis Escribo, e venien ansin i disciple de Jèsu: Coume vai que sias aqui emé de publican, emé de pecadou, en trin de manja e de béure?

³¹ Jèsu, prenènt la paraulo, ié faguè coume eiçò: Noun es li gènt gaiard qu'an besoun dóu medecin, mai aquéli que soun pas bèn.

³² Siéu pas vengu counvida li juste à la penitènci, mai li pecadou.

³³ Alor éli ié diguèron à-n-éu: Coume vai que li disciple de Jan junon souvènt e fan de lòngui prègo, tambèn aquéli di Farisen, e que li vostre manjon e bevon?

³⁴ Éu ié respoundeguè: Lis ami dóu nòvi d'enterin qu'an em'éli lou nòvi, poudès-ti li faire juna?

³⁵ Vendra'n tèms que lou nòvi ié levaran, e alor junaran, d'aquéu tèms.

³⁶ Ié pourgiguè peréu aquesto coumparitudo: I'a res que boute uno pèço d'un abihage nòu à-n-un vièi abihage, que lou nòu fai un estras, e i'esto pas au vièi la pèço dóu nòu.

³⁷ Res nimai bouto de vin nouvèu dins d'ouire vièi autramen lou vin nouvèu crebara lis ouire, e s'escampara, e lis ouire saran perdu.

³⁸ Mai lou vin nouvèu dins d'ouire nòu se dèu bouta, e coume acò tóuti dous se counservon.

³⁹ I'a res que, chimant de vin vièi, n'en vogue subran dóu nouvèu; éu dis, dóumaci: Lou vièi es meiour.