Sant Lu 23 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE VINT-E-TRESEN

Jèsu davans Pilato e davans Erode. — Lou pople rebufo Jèsu e chausis Barrabas. — Sus lou camin dóu Calvàri. — Jèsu en crous, e lou bon larroun. — La mort e l'ensevelimen de Jèsu.

¹ S'estènt tóuti auboura, lou menèron vers Pilato.

² E coumencèron de l'acusa, en disènt: Aquéu-d'aqui l'avèn trouva que metié la bourroulo dins nosto nacioun; empacho de paga lou tribut à Cesar, e se dis lou Criste-rèi.

³ Pilato l'interrouguè dounc, en disènt: Tu, siés lou rèi di Judiéu? Jèsu respoundeguè: Tu lou dises.

⁴ Alor Pilato faguè i Prince di prèire e au pople: Trove rèn à juja dins aquel ome.

⁵ Mai éli restoublavon que mai, disènt: Bouto en revoulucioun lou pople, en ensignant pèr touto la Judèio, despièi la Galilèio, ounte a cournença, jusquo pereici.

⁶ Pilato, en ausènt lou mot de Galilèio, demandè s' aquel ome èro Galileien.

⁷ E tre saché qu'èro dóu ressort d'Erode, lou remandè à-n-Erode que se devinavo peréu, aquéu jour, à Jerusalèn.

⁸ Erode, en vesènt Jèsu, fuguè countènt tant-que; dóumaci barbelavo de lou vèire, desempièi bravamen de tèms, raport qu'avié ausi dire forço causo d'éu, e que countavo de ié vèire faire quauque miracle.

⁹ Adounc i'adreissavo un mouloun de questioun; mai Jèsu ié respoundeguè rèn.

¹⁰ Èron aqui, pamens, li Prince di Prèire e lis Escribo, que s'óupilavon à l'acusa.

¹¹ Or, Erode, emé si gàrdi, lou mespresè; e pèr escàfi l'aguènt abiha d'uno raubo blanco, lou remandè à Pilato.

¹² E fuguèron ami Erode emé Pilato en aquéu jour, d'enemi qu'èron d'en-proumié.

¹³ Adounc Pilato, aguènt acampa li Prince di Prèire, lis Ancian e la poupulasso,

¹⁴ Ié diguè: M'avès presenta 'quel ome coume revouluciounant lou pople; e veici que iéu, lou questiounant à vosto presènci, n'ai rèn trouva di crime que l'acusas.

¹⁵ Nimai Erode; car vous ai remanda vers éu, e vesès que l'a pas trata coume un ome que merito la mort.

¹⁶ Dounc, après l'avé castiga, l'enmandarai.

¹⁷ Or, èro tengu d'acourda au pople, pendènt la fèsto, la deliéuranço d'un presounié.

¹⁸ E lou pople tout entié se boutè à crida, disènt: A mort, aquéu-d'aqui! e deliéuras-nous Barrabas.

¹⁹ Aquest l'avien mes en presoun, pèr uno sedicioun que s'èro passado dins la vilo, e pèr un assassinat.

²⁰ Tourna mai Pilato ié parlè, à-n éli, desirous qu'èro de deliéura Jèsu.

²¹ Mai éli enca plus ferme cridavon: A la crous! clavelas-lou.

²² Pèr li tres cop, éu ié diguè: Mai que mau a fa? Trove rèn dins éu que lou coundane à mort. Alor lou vau castiga, e l'enmandarai.

²³ Mai éli ensistavon emé de gràndi cridadisso, demandant que lou crucifìquèsson; e si cridadisso anavon en creissènt.

²⁴ Alor, Pilato ourdounè que se faguèsse coume demandavon.

²⁵ Ié deliéurè aquéu qu'èro esta mes en presoun pèr sedicioun e muertre, aquéu que reclamavon; e Jèsu, l'abandounè à sa voulounta d'éli.

²⁶ Em'acò, coume l'enmenavon, arrestèron Simoun, un Cirenen, que s'envenié de soun mas, e ié carguèron la crous, pèr la pourta darrié Jèsu.

²⁷ Or, i'anavo après, uno grando moulounado de pople, e peréu de femo que se descounsoulavon e trasien peno pèr éu.

²⁸ Mai Jèsu, se revirant vers aquéli femo, ié venguè: Fiho de Jerusalèn, plourés pas sus iéu; mai sus vàutri-memo plouras e sus vòstis enfant.

²⁹ Car veici veni li jour ounte se dira: Benurouso lis esterlo, e li sen que noun enfantèron, e li mamello que noun alachèron!

³⁰ Alor coumençaran de dire i mountagno: Toumbas sus nautre! e i coulet: Atapas-nous.

³¹ Dóumaci, s'es ansin que traton lou bos verd, au bos se dequé ié faran?

³² Menavon tambèn em'éu dous àutris ome, de maufatour qu'anavon faire mouri.

³³ E quand fuguèron vengu à l'endré que ié dison Calvàri, aqui lou crucifiquèron; emai li larroun, l'un à drecho e l'autre à gaucho.

³⁴ E Jèsu disié: Paire, perdounas-ié, que noun sabon ço que fan. Partejèron pièi si vièsti, e li tirèron au sort.

³⁵ Lou pople, pamens, èro aqui que regardavo, e li catau emai lou pople se trufavon de Jèsu, en disènt: A sauva lis autre; que se sauve éu, s'es lou Crist chausi de Diéu.

³⁶ L'injuriavon tambèn li sóudard, s'avançant d'éu, e ié pourgissènt de vinaigre,

³⁷ En disènt: S'es tu 'lou rèi di Judiéu, sauvo-te.

³⁸ I'avié tambèn au-dessus de sa tèsto, un escritèu que i'avié'içò en grè, en latin emai en ebriéu: Aquest es lou Rèi di Judiéu.

³⁹ Or, l'un di larroun pendoula en crous lou blasfemavo, en disènt: S'es tu lou Crist, sauvo-te tu e nautre emé tu.

⁴⁰ Mai l'autre, prenènt la paraulo, lou charpavo e disié: Tu nimai, cregnes pas Diéu, estènt coundana au meme suplice?

⁴¹ Encaro nautre, acò 's juste, n'avèn aganta pèr nòsti crime; mai éu n'a ges fa de mau.

⁴² Em'acò diguè à Jèsu: Segnour, sou-venès-vous de iéu, se 'n-cop sarés arriba dins voste reiaume.

⁴³ E ié venguè Jèsu: Veramen te lou dise, vuei saras emé iéu dins lou paradis.

⁴⁴ Èro peraqui l'ouro sieisenco e faguè tenèbro sus touto la terro fin-qu'à l'ouro nouvenco.

⁴⁵ Lou soulèu venguè sourne, e lou Vèu dóu tèmple s'estrassè pèr lou mitan.

⁴⁶ Alor Jèsu, cridant d'uno voues forto, diguè: Paire, en vòsti man remete moun esperit. E acò disènt, espirè.

⁴⁷ Or, lou centurioun, de vèire ço que s'èro passa, cridè glòri à Diéu, disènt: De tout segur, aquel ome d'aqui èro juste.

⁴⁸ E touto la foulo de gènt qu'assistavon à-n-aquelo sceno, e que vesien ço que se passavo, s'entournavon en se tabassant lou pitre.

⁴⁹ Tóuti aquéli de la couneissènço de Jèsu, e li femo que l'avien segui d'en Galilèio, èron aqui tambèn que de liuen regardavon ço que se passavo.

⁵⁰ E veici que i'avié 'n decurioun nouma Jóusè, ome bon e juste,

⁵¹ Que noun avié counsenti au plan dis autre, nimai à ço qu'avien fa; èro d'Arimatìo vilo de Judèio, e 'speravo tambèn lou reiaume de Diéu.

⁵² Aquel ome anè trouva Pilato e reclamè lou cors de Jèsu.

⁵³ E l'aguènt davala de la crous, l'agouloupè d'un linçòu, e lou boutè dins un toumbèu cava dins lou ro, que i'avien mes encaro degun.

⁵⁴ Or, èro lou jour de la Preparacioun e lou sabat pounchejavo.

⁵⁵ Li femo qu'èron vengudo d'en Galilèio emé Jèsu, aguènt segui Jóusè, eisaminèron lou toumbèu, e la maniero que i'avien plaça lou cors.

⁵⁶ E s'estènt entournado, preparèron d'aroumat e de perfum; e, lou sabat, istèron siau, coume èro la lèi.