Sant Lu 22 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)

CHAPITRE VINT-E-DOUSEN

Trahisoun de Judas. — La darriero Ceno e l'establimen de la santo Eucaristìo. — Uno leiçoun d'umileta, — Jèsu predis lou renegamen de Pèire. — Soun angòni au jardin dis Oulivo e soun arrestacioun. — Encò de Caïfo, Pèire renègo soun divin Mèstre. — Jèsu escarni e coundana pèr li Judiéu.

¹ S'avançavo pamens lou jour festié di Candolo que ié dison la Pasco.

² Em'acò cercavon, li Prince di Prèire e lis Escribo, coume farien mouri Jèsu; mai avien pòu dóu pople.

³ Or, intrè Satan dins Judas, subre-nouma l'Escariot, l'un di Douge.

⁴ E s'enanè, aquest, prene lengo emé li Prince di Prèire e li magistrat, sus la maniero que ié liéurarié Jèsu.

⁵ Éli n'aguèron gau, e counvenguèron de ié douna d'arbiho.

⁶ Em'acò faguè pache; e cercavo uno óucasioun pèr lou liéura, que i'aguèsse ges de pople.

⁷ Arribè pamens lou jour di Candolo, que falié inmoula la Pasco.

⁸ Jèsu mandè Pèire emé Jan, en disènt: Anas alesti la Pasco, que la mangen.

⁹ Mai éli ié demandèron: Ounte voulès que l'alestiguen?

¹⁰ Ié respoundeguè: Veici, en intrant dins la vilo, i'aurés lou rescontre d'un ome que pourtara 'no dourgo d'aigo; seguissès-lou dins l'oustau ounte intrara.

¹¹ E dirés au paire de famiho de l'oustau: Te fai dire lou Mèstre: Ounte es la salo pèr manja la Pasco emé mi disciple?

¹² E vous fara vèire, éu, uno chambro grando, touto moublado; fasès-ié li preparadis.

¹³ S'enanèron dounc, trouvèron li causo coume avié di, e alestiguèron la Pasco.

¹⁴ Quand fuguè l'ouro, éu s'entaulè, e li douge apoustòli em'éu.

¹⁵ E ié venguè: Ai desira à noun plus de manja 'mé vautre aquesto Pasco, davans que de soufri.

¹⁶ Car vous lou dise: partènt d'aro, noun la manjarai plus, d'aqui-que siegue acoumplido dins lou reiaume de Diéu.

¹⁷ E, aguènt pres la coupo, rendeguè gràci, e diguè: Prenès-la e partejas entre vautre.

¹⁸ Car vous lou dise, noun béurai plus dóu fru de la souco, d'aqui-que lou règne de Diéu arribe.

¹⁹ Pièi, aguènt pres de pan, rendeguè gràci, lou pecè e lou dounè à-n-éli, en disènt: Eiçò 's moun cors, que pèr vautre es douna; fasès acò en memòri de iéu.

²⁰ Semblablamen prenguè lou calice, entre avé soupa, disènt: Aquest calice es la nouvello alianço en moun sang que pèr vautre sara 'scampa.

²¹ Dóu rèsto, veici que la man d'aquéu que me trahis es emé iéu à-n-aquesto taulo.

²² Pèr quant au Fiéu de l'ome, éu s'envai, coume acò's esta regla; mai malur à l'ome pèr quau sara trahi!

²³ Tant-lèu coumencèron de se demanda de l'un à l'autre quau èro aquéu d'entre éli que farié 'no causo ansin.

²⁴ I'aguè peréu uno countestacioun entre éli: quau èro d'éli que lou devien regarda coume lou mai grand.

²⁵ Mai éu ié diguè: Li rèi di nacioun li traton en mèstre, e aquéli qu'an sus éli l'autourita n'en soun apela li benfatour.

²⁶ Vautre, fugués pa 'nsin; mai aquéu qu'es lou mai grand de vautre, fague-se coume lou pu pichoun; e aquéu que gouverno, coume aquéu que sièr.

²⁷ Dóumaci, quau es lou mai grand, aquéu qu'es entaula o bèn aquéu que sièr? es pa 'quéu qu'es entaula? Iéu, pamens, siéu au mitan de vautre coume aquéu que sièr.

²⁸ Vautre, sias resta de-longo emé iéu dins mi tentacioun.

²⁹ Tambèn, iéu vous alestisse lou reiaume coume moun Paire me l'a alesti,

³⁰ Pèr que mangés e begués à ma taulo dins moun reiaume, e que fugués asseta sus de trone, pèr juja li douge tribu d'Israèl.

³¹ Lou Segnour diguè mai: Simoun, Simoun, ve, i'a Satan que vous a reclama vautre, pèr vous draia coume la seisseto;

³² Mai iéu ai prega pèr tu, raport que ta fe noun faligue; e tu, quouro saras counverti, recounforto ti fraire.

³³ Pèire ié faguè: Segnour, siéu lèst à marcha 'mé vous, meme en presoun, meme à la mort.

³⁴ Mai Jèsu respoundeguè: Te lou dise, Pèire, cantara pas de vuei lou gau, que noun m'agues renega tres cop. Pièi ié diguè à-n-éli:

³⁵ Quand vous ai manda sènso bourso, sènso biasso ni soulié, es que quaucarèn vous a defauta?

³⁶ Éli ié venguèron: Rèn. Ajustè: Mai aro, quau a 'no bourso o 'no biasso, que la prengue; e quau n'en a ges, que vènde sa tunico, e que croumpe uno espaso.

³⁷ Dóumaci vous lou dise, fau encaro qu'aquesto paraulo qu'es escricho s'acoumpligue en iéu: L'an rebala 'mé li maufatan. Efetivamen, li causo que me pertocon soun à sa finicioun,

³⁸ Ié respoundeguèron: Segnour, veici dos espaso. E ié diguè: Acò sufis.

³⁹ Estènt pièi sourti, s'enanè, coume à l'acoustumado, à la mountagno dis Oulivo. Si disciple lou seguiguèron.

⁴⁰ Arriba que fuguè dins aquéu rode, éu diguè: Pregas, que noun intrés en tentacioun.

⁴¹ S'aliunchè pièi d'éli d'un jit de pèiro; e d'ageinouioun pregavo,

⁴² En disènt: Paire, se voulès, garas aquéu calice liuen de iéu; pamens, noun ma voulounta, mai la vostro fague-se.

⁴³ Alor i'apareiguè 'n ange d'eilamount, pèr lou recounfourta. E, dins l'angòni, éu sèmpre que mai pregavo.

⁴⁴ E ié venguè 'no susour, coume de gouto de sang, que coulavo enjusquo au sòu.

⁴⁵ S'estènt auboura d'aqui ounte pregavo, venguè vers si disciple, e li trouvè que dourmien de la tristesso,

⁴⁶ E ié faguè: Dequé dourmès? Aubouras-vous, pregas, que noun intrés en tentacioun.

⁴⁷ Parlavo encaro, e veici veni uno troupo de gènt. Aquéu que ié disien Judas, l'un di Douge, caminavo davans; e s'avancè de Jèsu pèr lou poutouna.

⁴⁸ Em'acò Jèsu ié diguè: Judas, es em' un poutoun que trahisses lou Fiéu de l'ome!

⁴⁹ Pamens aquéli qu'èron à soun entour, de vèire ço qu'anavo arriba, ié diguèron: Segnour, se fasian marcha l'espaso?

⁵⁰ E l'un d'éli tabassè sus lou serviciau dóu grand-prèire, e ié coupè l'auriho drecho.

⁵¹ Mai, prenènt la paraulo, Jèsu diguè: Istas-n'en aqui. E, aguènt touca l'auriho d'aquel ome, lou gariguè.

⁵² Jèsu, pièi, diguè à-n-aquéli qu'èron vengu vers éu, Prince di prèire, óuficié dóu tèmple, e Ancian: Sias vengu, coume pèr un bregand, emé d'espaso e de bastoun.

⁵³ Quand, tóuti li jour, emé vautre ère dins lou tèmple, m'avès pas bouta la man dessus. Mai es eiçò vosto ouro, e la puissanço di tenèbro.

⁵⁴ L'agantèron alor, e lou menèron à l'oustau dóu grand-prèire; Peire, éu, seguissié de liuen.

⁵⁵ Or, aguènt aluma de fiò au mi an de l'escour, éli tout à l'entour se i'assetèron; i'avié Pèire au mitan d'éli.

⁵⁶ Uno servicialo, que lou veguè d'assetoun davans lou fiò, l'aluquè 'n moumen, e diguè: Aquéu-d'aqui i'èro tambèn em'éu.

⁵⁷ Mai éu reneguè Jèsu, en disènt: Femo, lou counèisse pas.

⁵⁸ Au bout d'un pau, un autre, en lou vesènt, diguè: Emai tu, n'en siés d'aquéli. Mai Pèire faguè. O ome, n'en siéu pas.

⁵⁹ Peraqui uno ouro après, n'i'aguè mai un qu'afourtissié la memo causo, disènt: De tout segur aquéu-d'aqui i'èro tambèn em'éu; car es tambèn Galileien.

⁶⁰ Pèire respoundeguè: Ome, sabe pas ço que dises. E subran, coume parlavo encaro, lou gau cantè.

⁶¹ E lou Segnour, se revirant, espinchè Pèire. E s'ensouvenguè, Pèire, de la paraulo que lou Segnour i'avié di: De davans que lou gau cante, tres cop me renegaras.

⁶² E, s'estènt enana deforo, Pèire plourè que se descounsoulavo.

⁶³ Pamens, lis ome que tenien Jèsu se trufavon d'éu, en lou tabassant.

⁶⁴ E ié bendèron lis uei, e ié bacelavon la figuro, e lou questiounavon, en disènt: Proufetiso! quau es aquéu que t'a bacela?

⁶⁵ E bèn d'àutri blasfème largavon contro éu.

⁶⁶ Tant-lèu èstre jour, s'acampèron lis Ancian dóu pople, li Prince di prèire e lis Escribo; e l'aguènt adu dins soun counsèu, ié diguèron: Se tu siés lou Crist, digo-nous-lou.

⁶⁷ Ié respoundeguè: Se vous lou dise, me creirés pas;

⁶⁸ E se vous questioune, ni me respoundrés, ni m'enmandarés.

⁶⁹ Mai, partènt d'aro, sara lou Fiéu de l'ome asseta à la drecho de la vertu de Diéu.

⁷⁰ Alor tóuti diguèron: Tu, siés dounc lou Fiéu de Diéu? Respoundeguè: Vautre, disès bèn, lou siéu.

⁷¹ Em'aco faguèron: Qu'anan mai cerca de testimòni? L'avèn ausi, nautre, de sa bouco.