Sant Lu 14 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)CHAPITRE QUATOURGEN Garisoun d'un ome boufre. — Uno leiçoun d'umileta e de carita. — La parabolo di counvida que fan de refus. — Qualila di veritàbli disciple. 1 Se rescontro que Jèsu intrè dins l'oustau d'un di principau Farisen, un jour de sabat, pèr ié manja 'n moussèu; em'acò éli lou tenien d'à ment. 2 Or, veici qu'un ome boufre se capitavo davans éu. 3 E, prenènt la paraulo, Jèsu diguè i Dóutour de la lèi em' i Farisen: Es-ti permés de gari lou jour dóu sabat? 4 Mai éli restèron mut. Em'acò éu, prenènt aquel ome pèr la man, lou gariguè e l'enmandè. 5 E tourna-mai s'adreissant à-n-éli ié diguè: Qu d'entre vautre, se soun ase o soun biòu toumbo dins un pous, noun lou davero lèu-lèu, meme un jour sabat? 6 E poudien rèn ié respondre à-n-acò-d'aqui. 7 S'adreissè pièi i counvida, e de li vèire coume chausissien li proumié sèti, ié diguè en parabolo: 8 Quouro te counvidon en de noço, noun t'entaules à, la proumiero plaço, cregnènço qu'un de mai ounourable que tu siegue de counvit; 9 Em'acò vèngue l'oste, que touti dous vous a counvida, e te digue: Douno la plaço à-n-aquest; e alor faudra que vagues, emé la vergougno, te teni au darrié rèng. 10 Mai, quouro te fan uno counvidacioun, vai-ié e bouto-te lou bèu darrié de tóuti, per que, se 'n-cop vendra toun counvidaire, éu te digue: Moun bon, mounto plus aut. E alor saras englouria davans touto la taulado. 11 Dóumaci qu s'enausso l'abeissaran, e qu s'abaisso l'enaussaran. 12 Diguè peréu à-n-aquéu que l'avié counvida. Quouro fas un dina o 'n soupa, sones pas tis ami nimai ti fraire, nimai ti parènt, nimai ti vesin que soun riche, cregnènço que t'enviton éli peréu, e qu'acò te siegue un rendut. 13 Mai quouro fas un festin, sono li paure, lis estroupia, li goi e lis avugle; 14 E benurous saras, qu' an pas pèr te lou rèndre, car te sara rendu à la resurreicioun di juste. 15 Entre avé ausi aquéli paraulo, un di taulejaire ié diguè: Benurous aquéu que manjara de pan dins lou reiaume de Diéu! 16 Alor Jèsu ié venguè: Un ome faguè 'no grando soupado, e ié counvidè abord de mounde. 17 E mandè soun varlet, à l'ouro de la soupado, pèr dire i counvida de veni, que tout èro lèst. 18 Em'acò tóuti coumencèron de cerca d'escuso. Lou proumié ié diguè: Ai croumpa 'no bastido, e necessarimen fau que la vague vèire; te n'en prègue, fai-me 'scuso. 19 Lou segound diguè: Ai croumpa cinq couble de biòu, e vau lis assaja; te n'en prègue, fai-me 'scuso. 20 Un autre diguè: Me siéu acampa 'no femo, e ansin pode pas i'ana. 21 E, de retour, lou varlet rapourtè 'içò à soun mèstre. Alor lou paire de famiho, en coulèro, diguè à soun varlet: Vai-t'en lèu sus li plaço e dins li carriero de la vilo; e li paure e lis endeca, e lis avugle e li goi, fai-lèi intra eici. 22 E diguè lou varlet: Mèstre, s'es fa coume avès di, mai i'a 'ncaro de plaço. 23 E diguè lou mèstre au varlet: Vai-t'en dins li camin e de-long di baragno, e forço lou mounde d'intra, que moun oustau siegue plen. 24 Car, vous lou dise, pas-un d'aquéli qu'èron esta counvida, tastara de ma soupado. 25 Or, de moulounado de pople marchavon emé Jèsu; e se virant vers éli, éu ié diguè: 26 Se quaucun vèn vers iéu, e noun ahis soun paire e sa maire, e sa mouié e sis enfant, e si fraire e si sorre, e meme sa propro vido, pòu pas èstre moun disciple. 27 E qu noun porto sa crous e noun me seguis, pòu pas èstre moun disciple. 28 Dóumaci, quau es aquéu de vautre qu'en voulènt basti uno tourre, noun s'assèto proumié pèr faire lou comte di despènso que soun necessàri, e vèire s' a de que l'acaba; 29 Cregnènço qu'après avé bouta li foundamento, éu noun posque l'acaba, e que tóuti aquéli que veiran acò coumençon de se trufa d'éu, 30 En disènt: Aquel ome s'es mes à basti e n'a pas pouscu acaba? 31 O bèn quau es lou rèi, à mand de leva guerro contro un autre rèi, que noun s'assèto proumié pèr eisamina se pòu, emé dès milo ome, marcha contro aquéu qu'emé vint milo s'avanço sus éu? 32 Se lou pòu pas, d'enterin que l'autre rèi es encaro liuen, éu ié mando uno embassado, e ié parlo de faire la pas. 33 Ansin dounc, aquéu de vautre que noun renóuncio à tout ço qu' a, pòu pas èstre moun disciple. 34 Es bono la sau; mai se la sau s'esvano, emé que la salaran? 35 Noun sièr plus ni pèr la terro, ni pèr lou femié; mai la jitaran deforo. Quau a d'auriho pèr entèndre, qu'entènde. |
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
British & Foreign Bible Society