Sant Jan 12 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)CHAPITRE DOUGEN La soupado de Betanìo. — Marìo perfumo li ped dou Sauvaire. — Li Judiéu volon tua Lazàri. — Intrado triounfalo de Jèsu à Jerusalèn. — Oumage di Gentiéu, mescresènço di Judiéu. 1 Sièis jour avans la Pasco, Jèsu venguè à Betanìo ounte èro mort Lazàri, aquéu qu'avié ressuscita. 2 Aqui ié serviguèron à soupa: Marto servié, e Lazàri èro un d'aquéli que taulejavon em'éu. 3 Marìo, elo, prenguè 'no liéuro de perfum de nard, d'acò pur e requist; em'acò n'en vougneguè li pèd de Jèsu, lis eissuguè pièi emé sa cabeladuro; e l'oustau fuguè plen de l'óudour d'aquéu perfum. 4 Un de si disciple, Judas l'Escariot, aquéu que lou devié trahi, faguè coume acò: 5 Perqué, aquéu perfum d'aqui, l'an pas vendu tres cènt denié que se sarien douna pièi à la pauriho? 6 Disié 'cò, noun que s'inquietèsse di paure, mai pèr-ço-qu'èro un voulur, e qu'en aguènt la bourso, éu pourtavo ço que ié metien dedins. 7 Jèsu diguè dounc: Leissas-me garda 'cò pèr lou jour de moun ensevelimen. 8 De paure, dóumaci, n'avès toujour emé vautre; mai iéu, pas toujour m'aurés. 9 Un mouloun de Judiéu aprenguèron qu'èro aqui, e venguèron, noun soulamen raport à Jèsu, mai tambèn pèr vèire Lazàri qu'éu avié ressuscita d'entre li mort. 10 Pamens, li Prince di prèire se boutèron en tèsto de faire mouri peréu Lazàri. 11 Es que, pèr l'encauso d'éu, forço Judiéu se retiravon d'em'éli e cresien en Jèsu. 12 L'endeman, tout un mouloun de pople qu'èron vengu à la fèsto, aguènt sachu que Jèsu venié à Jerusalèn, 13 Prenguèron de broundo de paumié, e i'anèron à l'endavans, que cridavon: Hosanna! Benesi lou rèi d'Israèl, que vèn au noum dóu Segnour! 14 Jèsu trouvè 'n saumin, e se i'assetè dessus, ansin qu'es escri: 15 Cregnes rèn, fiho de Sioun: ve-lou toun Rèi que vèn d'assetoun sus lou poulin d'uno saumo. 16 D'aquéli causo, li disciple se n'avisèron pas bèn d'en-proumié; mai, quouro Jèsu fuguè intra dins sa glòri, se remembrèron alor qu'èron estado escricho à prepaus d'éu, e que se i'èron facho aquéli causo. 17 Or, la troupo de mounde que se trouvavo em'éu, quand avié souna Lazàri dóu toumbèu e l'avié ressuscita d'emé li mort, n'en fasié la fe. 18 Es amor d'acò peréu que venguèron en foulo à soun rescontre, en aguènt ausi dire qu'avié fa 'quéu miracle. 19 Adounc li Farisen se diguèron entre éli: Vesès qu'avançan rèn; vaqui que tout lou mounde ié cour après. 20 I'avié 'qui, vous trouvarés quàuqui Gentiéu, d'aquéli qu'èron mounta pèr adoura lou jour de la fèsto. 21 Aquésti s'avancèron de Felip, qu'èro de Beisaïdo en Galilèio, e lou pregavon, disènt: Segne, voulèn vèire Jèsu. 22 Venguè Felip, e lou diguè à-n-Andriéu; pièi Andriéu e Felip lou diguèron à Jèsu. 23 Jèsu ié respoundeguè, disènt: Es vengudo l'ouro que dèu, lou Fiéu de l'Ome, èstre glourifica. 24 Veramen, veramen vous lou dise, se lou gran de blad que toumbo en terro noun vèn à mouri, rèsto soulet; mai se mor, cargo abord de fru. 25 Quau amo sa vido, la perdra, e quau ahis sa vido en aquest mounde, la counservo pèr la vido eternalo. 26 Se quaucun me sièr, que me seguigue; e mounte siéu iéu, aqui tambèn sara moun serviciau. Se quaucun me sièr, moun Paire l'ounourara. 27 Aro moun amo es trevirado. E que dirai? Paire, deliéuro-me d'aquelo ouro? Mai es pèr aquelo ouro d'aqui que siéu vengu. 28 Paire, glourifico toun noum. Alor venguè dóu cèu uno voues: L'ai glourifica e lou glourificarai encaro. 29 La foulo qu'èro aqui, e qu'avié 'entendu, disié qu'èro uno trounado. D'autre disien: Un ange i'a parla. 30 Jèsu respoundeguè, e diguè: Noun es pèr iéu qu'aquelo voues es vengudo, mai pèr vautre. 31 Es aro lou jujamen dóu mounde; es aro que lou prince d'aquest mounde vai èstre bouta deforo. 32 E iéu, se 'n-cop sarai esta enaussa d'en terro, atirarai tout vers iéu. 33 Disié 'cò, pèr marca de quinto mort devié mouri. 34 La foulo ié respoundeguè: Nautre, avèn aprés pèr la lèi que lou Crist demoro eternamen. Perqué dounc disès: Fau que lou Fiéu de l'Ome siegue enaussa? Quau es aquéu Fiéu de l'Ome? 35 Jèsu ié diguè: La lumiero es encaro un pau au mitan de vautre. Caminas dóu tèms qu'avès la lumiero, cregnènço que la sournuro vèngue vous aganta. Aquéu que camino dins la sournuro saup rèn ounte vai. 36 Dóu tèms qu'avès la lumiero, agués fe à la lumiero, pèr que fugués d'enfant de lumiero. Ansin parlè Jèsu; s'enanè pièi, e s'escoundeguè d'éli. 37 Mai, emé tant de miracle qu'avié fa davans éli, cresien pas en éu; 38 Pèr que se coumpliguèsse la paraulo dóu proufèto Isaìo qu'a di: Segnour, quau a creigu ço qu'a ausi de nautre? e lou bras dóu Segnour, en quau es esta revela? 39 Es pèr acò que poudien pas crèire, car Isaìo a di encaro: 40 I'a avugla lis uei, e i'a 'ndursi lou cor, cregnènço que vegon de sis uei, que coumprengon de soun cor, em' acò se counvertigon, e iéu li garigue. 41 Aquéli causo Isaìo lis a dicho, quouro a vist sa glòri, e qu'a parla d'éu. 42 Pamens, n'i'aguè forço, meme di majourau, que creiguèron en éu; mai, raport i Farisen, lou disien pas davans lou mounde, pèr pòu d'èstre embandi de la sinagogo. 43 Amèron, dóumaci, la glòri dis ome, mai que la glòri de Diéu. 44 Or, Jèsu aussè la voues, e diguè: Qu crei en iéu, noun crèi en iéu, mai en Aquéu que m'a manda. 45 E qu me vèi iéu, vèi Aquéu que m'a manda. 46 Iéu, la Lumiero, siéu vengu dins lou mounde pèr que tout ome que crèi en iéu noun iste dins la sournuro. 47 E se quaucun entènd mi paraulo e lis óusservo pas, es pas iéu que lou juge; noun siéu vengu, dóumaci, pèr juja lou mounde, mai pèr sauva lou mounde. 48 Aquéu que me mespreso, e que noun reçaup mi paraulo, a soun juge, éu: la paraulo memo qu'ai anounciado lou jujara au darrié jour. 49 Car noun ai parla d'esperiéu; mai Aquéu que m'a manda, lou Paire, m'a regla éu-meme ço que dève dire, e coume dève parla. 50 E sabe que soun coumandamen es la vido eternalo. Adounc, li causo que iéu dise, li dise coume lou Paire me lis a dicho. |
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
British & Foreign Bible Society