Sant Jan 10 - Lis Evangèli 1903 (Provençal)CHAPITRE DESEN La Parabolo dóu bon Pastour. — Noste-Segne vai à Jerusalèn pèr la Dedicàci. — Li Judiéu lou volon aqueira. — Éu ié provo sa divinita pèr sis obro. — Se retiro de dela lou Jourdan. 1 Veramen, veramen vous lou dise, aquéu que noun intro de la porto dins lou cast di fedo, mai que ié mounto d'un autre rode, aquéu-d'aqui es un raubaire e un larroun. 2 Mai aquéu qu'intro de la porto, es lou pastre de l'avé. 3 A-n-aquéu-d'aqui lou pourtié duerb, e li fedo auson sa voues. Li fedo siéuno éu li sono pèr soun noum, em'acò li largo. 4 E 'no fes si fedo à-n-éu bandido, ié camino davans; e li fedo lou seguisson, estènt que counèisson sa voues. 5 Un estrangié, lou seguisson pas, mai se garon d'éu, dóumaci counèisson pas la voues dis estrangié. 6 Acò's la parabolo que ié diguè Jèsu; mai éli sachèron pas de que ié parlavo. 7 Adounc Jèsu ié tournè à dire: Veramen, veramen vous lou dise, iéu siéu la Porto dóu fedan. 8 Tóuti aquéli que soun vengu acò 's d'arpian e de larroun e li fedo lis an pa 'scouta. 9 Iéu siéu la Porto. Se quaucun intro pèr iéu, sara sauva; intrara e sourtira, e trouvara de pasquié. 10 Lou laire noun vèn que pèr rauba, sagata, e mena perdre. Iéu siéu vengu pèr que li fedo agon la vido, et l'agon mai aboundouso. 11 Iéu siéu lou bon Pastour. Un bon pastre douno sa vido pèr soun avé. 12 Mai lou lougadié, aquéu que noun es de la pastriho, e que li fedo soun pas siéuno, tre vèire lou loup que vèn, planto aqui li fedo e s'encour; em' acò lou loup lis arrapo e des-troupello l'escabot. 13 Or, lou lougadié s'empart, sufis qu'es lougadié, e que noun s'enchau dóu fedan. 14 Pèr quant à iéu, siéu lou bon Pastour, e counèisse mis óuviho, e mis óuviho me counèisson, 15 Coume lou Paire me counèis, e coume iéu counèisse lou Paire; e ma vido la doune iéu pèr moun avé. 16 Ai encaro d'àutri fedo que noun soun d'aquesto jasso e aquéli, me li fau adurre; ausiran ma voues, e i'aura plus qu'uno jasso e qu'un pastre. 17 Es pèr eiçò que lou Paire m'amo, dóumaci iéu doune ma vido pèr tourna-mai la reprene. 18 Res me la lèvo; mai iéu la doune d'esperiéu; ai lou poudé de la douna, e ai ou poudé de tourna la reprene: ansin es lou coumandamen qu'ai reçaupu de moun Paire. 19 I'aguè mai uno chamaio entre li Judiéu, raport à-n-aquéli paraulo. 20 Bravamen d'éli disien: Es endemounia e a vira lou sèn; perqué l'escoutas? 21 Lis autre disien: Acò 's pas li paraulo d'un endemounia; es que lou demòni pòu durbi li vistoun dis avugle? 22 Or, fasien à Jerusalèn la fèsto de la Dedicàci; erian en ivèr. 23 E se permenavo, Jèsu, dins lou tèmple, souto lou pourtegue de Salamoun. 24 S'acampèron dounc à soun entour, li Judiéu, e ié disien: Jusquo quouro nous tendrés en chancello? S'es vous lou Crist, digas-lou clar. 25 Ié respoundeguè Jèsu: Vous parle e me cresès pas. Lis obro que iéu coumplisse au noum de moun Paire, aquélis obro rèndon temouniage de iéu. 26 Mai vautre cresès pas, dóumaci sias pas de moun avé. 27 Mi fedo escouton ma voues, e iéu li counèisse, e me seguisson. 28 Iéu ié doune la vido eternalo, e noun periran jamai, e res me li raubara di man. 29 Ço que moun Paire m'a douna, es mai grand que tout; e res lou pòu rauba di man de moun Paire. 30 Iéu e lou Paire sian qu'un. 31 Alor li Judiéu agantèron de pèiro pèr l'aqueira. 32 Jèsu ié venguè: Ai fa que-noun-sai de bònis obro davans vautre au noum de moun Paire; pèr quinto d'aquélis obro m'aqueiras? 33 Ié respoundeguèron li Judiéu: Es pas pèr uno bono obro que vous aqueiran, mai pèr blasfème, e pèr-ço-que vous, ome que sias, vous fasès Diéu. 34 Jèsu ié rebriquè: Noun es escri, vejan, dins vosto lèi: Iéu ai di: Sias de Diéu? 35 Se dounc la Lèi apello diéu aquéli que la paraulo de Diéu i'es estado adreissado (e l'Escrituro se pòu pas desfaire,) 36 Perqué disès à-n-aquéu que lou Paire a santifica e manda dins lou mounde: Tu, blasfèmes, pèr-ço-qu'ai di: Siéu lou Fiéu de Diéu? 37 Se fau pas lis obro de moun Paire, me creigués pas. 38 Mai se li fau, e que me vougués pas crèire, cresès à mis obro, pèr que couneigués e que creigués que lou Paire es en iéu, e iéu dins lou Paire. 39 Adounc li Judiéu cercavon de l'aganta, mai s'escapè de si man. 40 E s'enanè tourna-mai de dela lou Jourdan, au meme rode ounte Jan batejavo d'en-proumié; e demourè 'qui. 41 Em'acò venguè forço mounde lou trouva, e disien: Jan, éu, n'a ges fa de miracle; 42 Mai tout ço que Jan a di d'aquest-d'eici èro verai. E n'i'aguè bravamen que creiguèron en éu. |
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
British & Foreign Bible Society