مزامیر 62 - Persian Old Version

¹ جان من فقط برای خدا خاموش می شود زیرا که نجات من از جانب اوست.

² او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من. پس بسیار جنبش نخواهم خورد.

³ تا به کی بر مردی هجوم میآورید تا همگی شما او راهلاک کنید مثل دیوار خمشده و حصار جنبش خورده؟

⁴ در این فقط مشورت میکنند که او را ازمرتبهاش بیندازند. و دروغ را دوست میدارند. به زبان خود برکت میدهند و در دل خود لعنت میکنند، سلاه.

⁵ ای جان من فقط برای خدا خاموش شو زیراکه امید من از وی است.

⁶ او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من تا جنبش نخورم.

⁷ برخداست نجات و جلال من. صخره قوت من وپناه من در خداست.

⁸ ای قوم همه وقت بر اوتوکل کنید و دلهای خود را به حضور وی بریزید. زیرا خدا ملجای ماست، سلاه.

⁹ البته بنی آدم بطالتاند و بنی بشر دروغ. در ترازو بالا میروندزیرا جمیع از بطالت سبکترند.

¹⁰ بر ظلم توکل مکنید و بر غارت مغرور مشوید. چون دولت افزوده شود دل در آن مبندید.

¹¹ خدا یک بارگفته است و دو بار این را شنیدهام که قوت از آن خداست.

¹² ای خداوند رحمت نیز از آن تواست، زیرا به هر کس موافق عملش جزا خواهی داد.