اِنجِیل شریف (لُوقا) 22 - Mirpuri-Pahari Bibleحضرت عِیسیٰ کی شہیِد کرنے نا منصُوبہ 1 بے خمِیری روٹی آلی عِید جِسی عِیدِ رِہائی وی آخݨے اݨ، اچھݨے آلی سی۔ 2 بڑے مذہبی پیشوا تے شرِیعت نے عالم حضرت عِیسیٰ کی شہیِد کرنے نا منصُوبہ بݨاݨ لغے، پر او اِس گل کی سوچی کے ڈرنے سݨ کہ ”عوام اپر اِس گل نا اَثر کَے ہوسی؟“ 3 فِر اِسرح ہویا کہ یہُوداہ اِسکَریوتی نے دِلے وِچ شیطان آئی گیا، جیہڑا کہ حضرت عِیسیٰ نے باراں صحابیاں وِچوں ہی سی۔ 4 اُس کَے کِیتا کہ بڑے مذہبی پیشوانواں تے بڑے عِبادت خانے نی حِفاظت کرنے آلے سِپاہیاں نے اَفسراں نال مشورہ کِیتا، کہ کِسرح حضرت عِیسیٰ کی اُنہاں نے حوالے کَرے۔ 5 او لوک بہُوں خُوش ہوئے، تے اُنہاں یہُوداہ کی پَیسے دیݨے نی پیشکش کِیتی۔ 6 یہُوداہ کی اُنہاں نی پیشکش پسند آئی تے مَنی گیا۔ اِس تُوں بعد او کُسے اِیئے جہے موقعے نی تلاش وِچ ہوئی گیا کہ کُسے کی پتہ لغݨے تُوں بغَیر اے کَم کری شوڑے۔ حضرت عِیسیٰ عیدِ رِہائی نی تیاری کراݨے اݨ 7 جِس ویلے عِیدِ رِہائی نا دیہاڑا آیا، جِس اپر بنی اِسرائیلیاں نے ہر خاندان نے لوکاں کی اپݨے واسطے اِک اِک لیلا کوہݨا چاہی نا سی، 8 تے حضرت عِیسیٰ حضرت پَطرس تے یوحنا کی اے گل آخی کے پہیجیا، ”جاؤ، تے اَساں واسطے عِیدی نا کھاݨا تیار کرو۔“ 9 صحابیاں پُچھیا، ”تُساں نا کَے خیال اَے، کھاݨا اَساں کُتھے تیار کراں؟“ 10 حضرت عِیسیٰ اُنہاں کی آخیا، ”جیہڑے ویلے تُساں شہر وِچ جاسو تے اُتھے تُساں کی اِک بندہ لبھسی جیہڑا پاݨِیئے نا کَہڑا چائی کے ٹُرنا ہوسی۔ او جِس کہار جاسی تُساں وی اُس نے پِچھے پِچھے ٹُری جاؤ۔ 11 اُتھے جائی کے کہرے نے مالکے کی مہاڑا آخو کہ، ’اُستاد جی پُچھݨے اݨ، مہمان خانہ کُتھے اَے جِتھے میں تے مہاڑے ساتھی عِیدی نی روٹی کھاساں؟‘ 12 او بندہ آپوں تُساں کی اپرلی مَنزل اپر کھڑی کے اِک بڑا کَمرہ دَسسی، جیہڑا اَساں واسطے بِلکُل تیار ہوسی۔ تُساں روٹی اُتھے ہی تیار کرو۔“ 13 فِر صحابی ٹُری گئے تے جِسرح حضرت عِیسیٰ اُنہاں کی دسیا سی، سب کُجھ اُسرح ہی ہویا۔ تے اُنہاں اُتھے رہائی نی عِیدی نا کھاݨا تیار کِیتا۔ حضرت عِیسیٰ آپݨے صحابیاں نال آخری دفعہ روٹی کھاݨے اݨ 14 جیہڑے ویلے عِید نے کھاݨے نا وقت ہویا تے حضرت عِیسیٰ اپݨے صحابیاں نال کھاݨا کھاݨے واسطے دَسترخوان اپر بیٹھے، 15 تے اُنہاں اپݨے صحابیاں کی آخیا، ”مہاڑی بہُوں سخت خواہش سی کہ دُکھ سہݨے تُوں پہلے اِس عِیدی نا کھاݨا میں تُساں نال بیہی کے کھاں۔ 16 کِیئانکہ میں تُساں کی دسی شوڑاں کہ عِیدی نا اے کھاݨا میں اُس ویلے تک فِر ناں کھاساں جیہڑے ویلے تک کہ اِس نا مقصد اللّٰہ تعالیٰ نی بادشاہی وِچ مُکمل طور اپر پُورا ناں ہووے ۔“ 17 فِر حضرت عِیسیٰ کَٹورا کِہنی کے اللّٰہ تعالیٰ نا شُکر ادا کِیتا، تے فِر اپݨے صحابیاں کی آخیا، ”اے کِہنو، تے سارے اِس وِچوں پِیؤ۔ 18 کِیئانکہ میں تُساں کی دسی شوڑاں کہ انگُوراں نا رس میں اُس ویلے تک فِر ناں پِیݨا، جدُوں تک اللّٰہ تعالیٰ نی بادشاہی نا ویلا ناں آئی جائے۔“ 19 اِس تُوں بعد حضرت عِیسیٰ روٹی کہِندی، تے اللّٰہ تعالیٰ نا شُکر ادا کری کے اُس نے ٹوٹے کِیتے۔ فِر اُنہاں اپݨے صحابیاں کی دیݨے ویلے آخیا، ”اے مہاڑا بدن اَے، جیہڑا تُساں نی خاطر میں دیݨا آں۔ مہاڑی یادگار نے طور اپر تُساں اِسے طرح کریا کرو۔“ 20 اِسے طرح کھاݨا کھاݨے تُوں بعد اُنہاں انگُوراں نی شراب نا کَٹورا کِہندا تے صحابیاں کی آخیا، ”اے انگُوراں نی شراب نا کَٹورا اللّٰہ تعالیٰ نا نَواں عہد اَے، جیہڑا تُساں واسطے مہاڑے بغائے وے خُون نے ذرِیعے قائِم کِیتا جاسی۔ 21 پر اے گل یاد رَخو کہ جیہڑا بندہ مِکی دُشمݨاں کولوں پغڑاسی او وی مہاڑے نال بیہی کے کھاݨا پیا کھاݨا اَے۔ 22 اے گل تے سَچ اَے کہ اِبنِ اِنسان یعنی کہ میں اللّٰہ تعالیٰ نے حُکمے نال اِسے طرح مَرساں، پر اُس نَمک حرام اپر اَفسوس اَے! جیہڑا اِس کمے نا ذرِیعہ بݨسی۔“ 23 اے گل سُݨی کے صحابی اِک دُوئے کولوں پُچھݨ لغے، ”اَساں وِچ اِیئے جہیا کُݨ ہوسی جیہڑا اے کم کرسی؟“ صحابیاں نی اپݨی عِزّت نے بارے وِچ بحث 24 اِسے دوران اُنہاں وِچ اے بحث وی شرُوع ہوئی گئی کہ ’اَساں وِچوں بڑا دَرجہ کُس نا اے؟‘ 25 حضرت عِیسیٰ اُنہاں کی آخیا، ”مُشرک قوماں نے بادشاہ لوکاں اپر حکُومت چلاݨے اݨ، اُنہاں کی کنٹرول کرنے اݨ تے لوکاں کولوں آپے کی خَیرخواہ آخواݨے اݨ۔ 26 پر تُساں وِچ اِسرح نی ہوݨا چاہی نا، بلکہ جیہڑا تُساں وِچ بڑا ہووے اُسی اِیئے جہیا ہوݨا چاہی نا اے کہ او ساریاں کولوں نِکا اَے۔ تے جیہڑا حاکم بݨنا اَے، اُسی خادم نی طرح ہوݨا چاہی نا اے۔ 27 اصل وِچ بڑا کُݨ اَے؟ او جیہڑا خِدمت کرنا اے یا او جیہڑا دَسترخوان اپر کھاݨا کھاݨے واسطے بیہݨا اَے؟ بیشک او ہی جیہڑا کھاݨا کھاݨے واسطے بیہݨا اَے۔ پر میں تُساں کول خِدمت کرنے آلے نی طرح آں۔ 28 تُساں او ہی او جیہڑے مہاڑیاں ساریاں مُشکلاں نے دوران مہاڑے نال کَھلتے رہے او۔ 29 اِس واسطے جِسرح مہاڑے آسمانی باپ مِکی بادشاہی کرنے نا اِختیار دِتا اَے میں وی تُساں کی اے اِختیار دیساں، 30 تانکہ مہاڑی بادشاہی وِچ تُساں وی مہاڑے نال کھاؤ پِیؤ بلکہ تُساں شاہی تختاں اپر بیہی کے بنی اِسرائیل نے باراں قبیلیاں نا اِنصاف کرو۔“ حضرت عِیسیٰ نی پطرس نے اِنکار نی پیشنگوئی 31 فِر حضرت عِیسیٰ آخیا، ”شمعُون، شمعُون! سُݨ! شیطان تُساں ساریاں کی کݨکاں نی طرح چھاݨنے واسطے اِجازت چائی کِہندی اَے۔ 32 پر میں تہاڑے واسطے دُعا کِیتی اَے کہ تُہاڑا اِیمان ختم ناں ہووے۔ اِس واسطے جیہڑے ویلے تُوں مہاڑے دَر فِر مُڑی کے اچھیں، تے اپݨے اِنہاں پہراواں نے اِیمان کی وی مضبُوط کریاں۔“ 33 پر حضرت شمعُون جِنہاں کی پَطرس وی آخݨے ہوݨے سݨ، حضرت عِیسیٰ کی جواب دِتا، ”حضُور، میں تُساں نال جیل جاݨے واسطے بلکہ مَرنے واسطے وی تیار آں!“ 34 اے گل سُݨی کے حضرت عِیسیٰ اُنہاں کی جواب دِتا، ”پطرس، یاد رخ! اَج سرگی ویلے کُکڑے نی بانگاں کولوں پہلے تُوں ترَے واری مِکی سیاݨنے تُوں وی اِنکار کرسیں۔“ 35 فِر حضرت عِیسیٰ صحابیاں کی آخیا، ”جِس ویلے میں تُساں کی بَٹّوے، تَھیلے تے فالتُو جُتیاں تُوں بغَیر پہیجیا سی، تے تُساں کی کُسے چِیز نی کمی ہوئی سی؟“ اُنہاں جواب دِتا، ”ناں جی!“ 36 فِر حضرت عِیسیٰ اُنہاں کی آخیا، ”پر ہُݨ جِس کُسے کول بٹّوا تے تَھیلا اَے وَے، او اُسی اپݨے نال کِہنی کَھڑے۔ تے جِس کُسے کول تَلوار نی، او اَپݨا کوٹ وی بیچی کے تَلوار خریدی کِہنے! 37 کِیئانکہ میں تُساں کی دسی شوڑݨا آں کہ مہاڑے بارے وِچ جیہڑی پیشنگوئی ہوئی وی اَے کہ ’اُس نا شُمار غُنہگاراں وِچ کِیتا گیا‘ او ضرُور پُوری ہوسی۔ کِیئانکہ ہر گل جیہڑی صحائفُ الانبیاء وِچ مہاڑے بارے وِچ لِخی گئی اَے، او ہُݨ پُوری ہوݨے آلی اَے۔“ 38 صحابیاں آخیا، ”حضُور، تکو! اَساں کول دو تَلواراں اݨ۔“ حضرت عِیسیٰ آخیا، ”بَس کرو!“ حضرت عِیسیٰ کوہِ زَیتُون اپر دُعا کرنے اݨ 39 فِر اِسرح ہویا کہ حضرت عِیسیٰ معمُول نے مُطابق اپݨے صحابیاں کی کِہنی کے کوہِ زَیتُون اپر ٹُری گئے۔ 40 اُتھے جائی کے حضرت عِیسیٰ صحابیاں کی آخیا، ”دُعا کرو کہ تُساں کُسے آزمائِش وِچ ناں پِیؤ۔“ 41 فِر حضرت عِیسیٰ اُنہاں کولوں تھوڑی دُور گئے تقریباً اِتنا کُجھ دُور جِتنا کوئی بٹّہ سٹی سکے، تے گوڈیاں پار بیہی کے اللّٰہ تعالیٰ اگے اِسرح دُعا کرنے رہے، 42 ”اَے باپ، اگر تُوں چاہیں، تے مِکی اِس مصِیبت کولوں بچا۔ پر اے گل مہاڑی مرضی نال ناں ہووے، بلکہ تُہاڑی ہی رضا نال پُوری ہووے۔“ 43 اِس گل تُوں بعد آسمان وِچوں اِک فرِشتہ نازل ہویا، تے اُس حضرت عِیسیٰ نی ہِمت ودھائی۔ 44 پر حضرت عِیسیٰ سخت پریشان ہوئے وے سݨ۔ اُنہاں ہور زیادہ فریاداں نال اللّٰہ تعالیٰ اگے دُعا کِیتی۔ تے اُنہاں نا پَرسیو زِیمی اپر اِسرح پیا ٹہیݨا سی جِسرح خُون نے بڑے بڑے قطرے پئے ٹہیݨے ہوݨ۔ 45 جیہڑے ویلے حضرت عِیسیٰ دُعا ختم کِیتی، تے اُٹھی کے صحابیاں کول آئے، تے تکیا کہ او پریشانی نے عالم وِچ ہی سَیئی گئے سݨ۔ 46 حضرت عِیسیٰ اُنہاں کی آخیا، ”تُساں کِیئاں سُتے وے او؟ اُٹھو تے دُعا کرو تانکہ تُساں اپر کوئی آزمائِش ناں اچھَے۔“ حضرت عِیسیٰ نی گرِفتاری 47 حضرت عِیسیٰ اے گلاں کرنے ہی سݨ کہ بہُوں سارے لوک اُتھے آئی گئے۔ یہُوداہ اِسکَریوتی جیہڑا کہ اُنہاں نے باراں صحابیاں وِچوں سی لوکاں کی اُتھے کِہنی کے آیا سی۔ او حضرت عِیسیٰ کول گیا تانکہ مَتھے اپر پیار دَے۔ 48 پر حضرت عِیسیٰ اُسی آخیا، ”یہُوداہ، کَے گل اَے؟ تُوں اِبنِ اِنسان کی پَغڑاݨے واسطے پیار کرنا ایں؟“ 49 جیہڑے ویلے حضرت عِیسیٰ نے صحابیاں تکیا کہ کَے ہوݨے آلا اَے، تے اُنہاں پُچھیا، ”حضُور، اِنہاں نال لڑائی کراں؟ اَساں کول تَلواراں تے ہیں اݨ۔“ 50 فِر اِک صحابی اپݨی تَلوارے نال ساریاں تُوں بڑے مذہبی پیشوا نے نوکرے اپر حملہ کِیتا، تے اُس نا سَجّا کَن کَپی شوڑیا۔ 51 پر حضرت عِیسیٰ آخیا، ”بَس! بَس کرو!“ اے آخی کے اُنہاں اُس بندے نے کَنّے نال اپݨا ہتھ مُبارک لایا، تے او ٹھِیک ٹھاک ہوئی گیا۔ 52 جیہڑے ویلے بڑے مذہبی پیشوا، بڑے عِبادت خانے نی حِفاظت کرنے آلے سِپاہیاں نے اَفسر، تے بنی اِسرائیلیاں نے بڑے بَڈیرے حضرت عِیسیٰ کی پغڑݨے واسطے آئے وے سݨ، حضرت عِیسیٰ اُنہاں لوکاں کی آخیا، ”تُساں کِیئاں مِکی کوئی ڈاکُو سمجھی کے تَلواراں تے ڈنڈے کِہنی کے آئے او؟ 53 میں ہر روز بڑے عِبادت خانے وِچ تُساں کول ہوݨا ساں، پر تُساں اُس ویلے مِکی پغڑݨے نی کوشِش نی کِیتی۔ ہُݨ تُساں نا ویلا اَے، کِیئانکہ اِس ویلے نہیرے نا راج اَے۔“ حضرت پَطرس حضرت عِیسیٰ نا انکار کرنے اݨ 54 فِر او لوک حضرت عِیسیٰ کی گِرفتار کری کے ساریاں تُوں بڑے مذہبی پیشوا نے کہار کِہنی گئے۔ تے حضرت پَطرس دُوروں دُوروں اُنہاں نے پِچھے پِچھے گئے۔ 55 جیہڑے ویلے لوکاں اندر بیہڑے وِچ اَگ بالی، تے سارے اُس نے آسے پاسے بیہی گئے۔ حضرت پَطرس وی اندر بیہڑے وِچ جائی کے اُنہاں نال بیہی گئے۔ 56 اِک نوکراݨی حضرت پَطرس کی اگی کول بیٹھا وا تکیا، تے لوئی وِچ غور نال تکی کے آخݨ لغی، ”اے وی عِیسیٰ نال سی!“ 57 پر حضرت پَطرس اے آخی کے اِنکار کری شوڑیا، ”بی بی، میں تے اُسی سیاݨناں وی ناں!“ 58 تھوڑی دیر بعد اِک ہور بندے حضرت پَطرس کی تکی کے آخیا، ”تُوں وی اُنہاں وِچوں ہی ایں!“ حضرت پَطرس آخیا، ”ناں سَنگیا، میں ناں!“ 59 تقریباً گھنٹے اِک بعد کُسے ہور بندے پُرزور انداز وِچ آخیا، ”واقعی، اے بندہ وی اُس نال سی، کِیئانکہ اے وی گلِیل صُوبے نا رہݨ آلا اَے!“ 60 پر حضرت پَطرس آخݨ لغے، ”یَرا، مِکی نی پتہ تُوں کُس نے بارے وِچ گلاں کرنا پیا ایں!“ جیہڑے ویلے او گلاں کرنے پئے سݨ، تے فِر اِتنے وِچ کُکڑے بانگ چائی دِتی۔ 61 حضرت عِیسیٰ پِچھَے مُڑی کے حضرت پَطرس کی تکیا، تے حضرت پَطرس کی او گل یاد آئی کہ حضرت عِیسیٰ آخیا سی، ’اَج کُکڑے نی بانگ ہوݨے کولوں پہلے ترَے واری تُوں مہاڑا اِنکار کرسیں۔‘ 62 فِر حضرت پَطرس باہر جائی کے پھُوٹی پھُوٹی روئے۔ لوک حضرت عِیسیٰ کی مارنے اݨ تے مزاخ کرنے اݨ 63 جیہڑے لوکاں حضرت عِیسیٰ کی پغڑیا سی او اُنہاں کی مارنے سݨ تے اُنہاں نال مزاخ کرنے سݨ۔ 64 مارنے ویلے او حضرت عِیسیٰ نیاں اکھیاں اپر پَٹی بݨی کے آخݨے سݨ، ”کوئی وَحی آئی اَے، تے دس! تُکی کُس ماریا؟“ 65 اِس تُوں علاوہ اُنہاں لوکاں حضرت عِیسیٰ نی بہُوں بے عِزتی وی کِیتی۔ حضرت عِیسیٰ نی شرِیعت نی عدالت وِچ پیشی 66 اگلے دیہاڑے سویرَے سویرَے ہی بنی اِسرائیلیاں نے بڑے بَڈیرے، بڑے مذہبی پیشوا تے شرِیعت نے عالم سارے اکٹھے ہوئے، تے حضرت عِیسیٰ کی شرِیعت نی عدالت وِچ پیش کِیتا۔ 67 اُنہاں حضرت عِیسیٰ کی آخیا، ”اَساں کی دس، کَے تُوں واقعی اللّٰہ تعالیٰ نا پہیجیا وا مسِیح ایں؟“ حضرت عِیسیٰ اُنہاں کی جواب دِتا، ”کدے میں تُساں کی اے گل آخاں، تے تُساں یقِین نی او کرݨ لغے۔ 68 تے کدے میں تُساں کولوں اِک سوال پُچھاں، تے تُساں جواب وی ناں دیݨ لغے۔ 69 پر ہُݨ تُوں بعد اِبنِ اِنسان اللّٰہ تعالیٰ نے سجّے پاسے بیہی جاسی۔“ 70 اے گل سُݨی کے اُنہاں ساریاں آخیا، ”فِر تے تُوں اللّٰہ تعالیٰ نا پُتر ایں؟“ حضرت عِیسیٰ جواب دِتا، ”تُساں آپوں اِس گل نا اِقرار کرنے پئے او۔“ 71 اے گل سُݨی کے لوکاں آخیا، ”ہُݨ اَساں کی کُسے نی گواہی نی کَے لوڑ اَے؟ اَساں ساریاں آپوں اے کُفر اِس نے مونہے وِچوں سُݨی کِہندا!“ |