اِنجِیل شریف (لُوقا) 21 - Mirpuri-Pahari Bibleاِک غرِیب بیوہ نا چَندہ 1 فِر حضرت عِیسیٰ نظراں چائی کے تکیا کہ امِیر لوک بڑے عِبادت خانے نے چَندے آلے صَندُوق وِچ چَندہ پئے باہݨے سݨ۔ 2 فِر اُنہاں تکیا کہ اِک غرِیب بیوہ پَیسے پَیسے آلے دو سِکے پئی باݨی اَے۔ 3 اے گل تکی کے حضرت عِیسیٰ آخیا، ”واقعی، اِس غرِیب بیوہ سارے امِیر لوکاں کولوں زیادہ چَندہ اللّٰہ تعالیٰ نے نائیں اپر دِتا اے۔ 4 کِیئانکہ امِیر لوکاں تے اپݨی فالتُو دولت وِچوں کُجھ پَیسے اللّٰہ تعالیٰ نے نائیں اپر دِتے اݨ۔ پر اِس غرِیب کول تے او کُجھ ہی سی جیہڑا اِس چائی دِتا اَے۔“ بڑے عِبادت خانے نی تباہی نی پیشنگوئی 5 فِر اِسرح ہویا کہ حضرت عِیسیٰ نے صحابیاں وِچوں کُجھ صحابی بڑے عِبادت خانے نی عمارت نے بارے وِچ پئے گلاں کرنے سݨ کہ، ”اے کِتنی خوبصُورت عمارت اَے! اِس وِچ لغے وے پتھر تے ہدیے نیاں چِیزاں کِتنیاں سوہݨیاں اݨ!“ حضرت عِیسیٰ آخیا، 6 ”اَج جیہڑیاں عمارتاں تُساں بہُوں تعجّب نال تکݨے او، اِک دیہاڑا اچھسی جِس ویلے سب کُجھ ٹائی دِتا جاسی تے اِک وی پتھر اپݨی جغہ اپر ناں رہسی!“ آخری ویلے نیاں نِشانیاں 7 اے گلاں سُݨی کے صحابیاں حضرت عِیسیٰ کولوں پُچھیا، ”حضُور، اَساں کی دَسو، اے سارا کُجھ کدُوں ہوسی تے اِس نے ہوݨے آلے نیاں نِشانیاں کَے ہوسݨ؟“ 8 حضرت عِیسیٰ اُنہاں کی آخیا، ”یاد رَخو، کُسے نے آخے وِچ اچھی کے گُمراہ ناں ہووو۔ کِیئانکہ بہُوں سارے لوک مہاڑے نائیں اپر اچھسݨ تے آخسݨ کہ، ’میں ہی اللّٰہ تعالیٰ نے پہیجے وے مسِیح آں‘ تے ’اچھݨے آلے مسِیح نا ویلا آئی گیا اَے‘۔ پر تُساں اُنہاں نے آخے اپر ناں جایائے! 9 جیہڑے ویلے تُساں جَنگاں تے لَڑایاں نے بارے وِچ خَبراں سُݨو، تے ڈرو ناں! اِنہاں گلاں نا ہوݨا لازمی اَے، پر اِس نا مطلب اَے نی کہ قیامت آئی گئی اَے۔“ 10 فِر حضرت عِیسیٰ اُنہاں کی آخیا، ”اِک مُلخ دُوئے مُلخے نال تے اِک حکُومت دُوئی حکُومت نال جنگ کرسی۔ 11 جغہ جغہ سخت زلزلے ہوسݨ، قحط ہوسݨ، تے بِیماریاں پھیلسݨ۔ رَنگ پرنگی قُدرتی آفتاں آسماناں وِچ ہوسݨ جِنہاں تُوں لوک خوف زَدہ ہوئی جاسݨ۔ 12 پر اِنہاں ساریاں گلاں نے ہوݨے کولوں پہلے مہاڑی پیروی کرنے نی وجہ تُوں لوک تُساں کی پغڑی کے تَنگ کرسݨ۔ او تُساں اپر فَتوے لاݨے واسطے اپݨے عِبادت خانیاں وِچ کھَڑسݨ تے جیل وِچ بَند کراسݨ۔ او تُساں کی حاکماں تے بادشاہواں اگے پیش کرسݨ۔ 13 تے او موقع ہوسی جِس ویلے تُساں مہاڑی گواہی وی دیئی سکسو۔ 14 اِس واسطے پہلے تُوں ہی اے گل ذہن نشِین کری کِہنو کہ اپݨی صفائی پیش کرنے واسطے فِکرمَند ناں ہوسو۔ 15 کِیئانکہ جو کُجھ تُساں کی آخݨا ہوسی، اُسے ویلے میں تُساں کی اُنہاں گلاں نی حِکمت دیئی شوڑساں۔ تُساں نے دُشمݨ لاجواب ہوئی جاسݨ تے کوئی تُساں نا مُقابلہ نی کری سکݨ لغا۔ 16 تُساں نے سَنگی، رِشتہ دار، پَہرآ تے ماں پِیؤ ہی تُساں کی پَغڑاسݨ۔ تے تُساں وِچوں بَعضے مَروائے وی جاسݨ۔ 17 مہاڑے اپر اِیمان آݨنے نی وجہ تُوں ہر اِک تُساں نال دُشمݨی کرسی۔ 18 پر کوئی تُساں نا اِک بال وی ڈِنگا ناں کری سکسی۔ 19 آخر دم تک بَرداشت کَرنے نی وجہ تُوں تُساں ہمیشہ نی زِندگی حاصل کری کِہنسو۔“ یرُوشلم شہر تباہ ہوݨے نی پیشنگوئی 20 ”جیہڑے ویلے تُساں یرُوشلم شہر کی فوجاں نال کہیریا وا تکو، تے سمجھی جاؤ کہ اُس نی تباہی ہوݨے آلی اَے۔ 21 اُس ویلے جیہڑا کوئی ریاست یہُودیہ نے علاقے وِچ ہووے، او جلدی جلدی پہاڑاں اپر نسی جائے۔ جیہڑا کوئی یرُوشلم شہر وِچ ہووے، او اُتھوں باہر نِکلی جائے۔ جیہڑا کوئی شہر تُوں باہر ہووے، او اندر جاݨے نی کوشِش ناں کرے۔ 22 کِیئانکہ او دیہاڑے غُنہگاراں کی سزا دیݨے نے دیہاڑے ہوسݨ تانکہ کلامِ پاک نیاں ساریاں گلاں پُوریاں ہوݨ۔ 23 او ویلا اُنہاں جناݨیاں واسطے کِتنا ہی مُشکل ہوسی جیہڑیاں حاملہ ہوسݨ تے او جیہڑیاں بَچیاں کی دُدھ پِلاݨے آلیاں ہوسݨ! کِیئانکہ اُتھے بہُوں ہی مُصِیبت ہوسی تے ساری قوم اپر غضب آیا ہوسی۔ 24 دُشمݨ بَعضاں کی تَلواراں نال مارسݨ تے بَعضاں کی غُلام بݨائی کے دُویاں قوماں نے حوالے کری شوڑسݨ۔ غَیر بنی اِسرائیلی یرُوشلم شہر اپر اُس ویلے تک قبضہ کری رخسݨ جدُوں تک اُنہاں نا مُقررہ وقت پُورا ناں ہوئی جاسی۔“ حضرت عِیسیٰ نے مُڑی کے اچھݨے نیاں نِشانیاں 25 فِر حضرت عِیسیٰ آخیا، ”سُورج، چَن تے تاریاں وِچ عجِیب نِشان دِسسݨ۔ دُنیا وِچ لوکاں اپر سخت پریشانی آئی وی ہوسی، کِیئانکہ او سمندر تے اُس نیاں لہراں نے شور تُوں ڈرے وے ہوسݨ۔ 26 جیہڑے ویلے لوکاں اپر اِیئے جہیاں مُصِیبتاں ہوسݨ تے او خوف زدہ ہوئی جاسݨ، کِیئانکہ خلاء وِچ اِک ہَلچل مَچی وی ہوسی۔ 27 اُس ویلے لوک اِبنِ اِنسان کی یعنی کہ مِکی بہُوں ہی شان و شوکت تے بڑی قُدرت نال چَہڑاں وِچوں اچھݨا تکسݨ۔ 28 جیہڑے ویلے اے ساریاں گلاں شرُوع ہوݨ تے تُساں سِدھے ہوئی کے آسمان دَر تکو، کِیئانکہ اُس ویلے تُساں نی نجات نا وقت قرِیب ہوسی۔“ انجِیر نے بُوٹے نی مِثال 29 فِر حضرت عِیسیٰ اِک مِثال دیئی کے فرمایا، ”انجِیر نے بُوٹے تے دُویاں بُوٹیاں اپر غور کرو۔ 30 جِس ویلے اُنہاں نے پتر نِکلݨے اݨ تے تُساں آپوں ہی سَمجھی جاݨے او کہ گَرمی نا موسم اچھݨے آلا اَے۔ 31 اِسے طرح جیہڑے ویلے تُساں اے ساریاں گلاں ہوݨیاں تکو، تے سمجھی جاؤ کہ بہُوں جلدی ہی اللّٰہ تعالیٰ نی بادشاہی اچھݨے آلی اَے۔ 32 یاد رَخو، اِس زمانے نے لوکاں نے ختم ہوݨے کولوں پہلے اے ساریاں گلاں پُوریاں ہوسݨ۔ 33 زِیمی تے آسمان مِٹی جاسݨ، پر مہاڑیاں گلاں ہمیشہ تک قائِم رَہسݨ۔ حضرت عِیسیٰ نے اچھݨے نے ویلے واسطے تیار رہو 34 اِس واسطے ہوشیار رہو، کُدرے اِسرح ناں ہووے کہ تُساں عیاشی، نَشہ بازی تے دُنیا نی فِکراں وِچ غرق ہوئی جاؤ تے او دیہاڑا سِرے اپر اچھی جائے۔ 35 کِیئانکہ او دیہاڑا ساری دُنیا نے لوکاں اپر اچھسی۔ 36 اِس واسطے ہر وقت ہوشیار رہو تے دُعا مَنگݨے رہو، تانکہ اللّٰہ تعالیٰ تُساں کی اِنہاں ساریاں اچھݨے آلیاں آفتاں کولوں بچائے، تے تُساں اِبنِ اِنسان یعنی کہ مہاڑے سامݨے کھلی سکو۔“ 37 اُنہاں دیہاڑیاں وِچ حضرت عِیسیٰ روزانہ دیہاڑی ویلے بڑے عِبادت خانے وِچ لوکاں کی تعلِیم دیݨے ہوݨے سݨ، تے راتی نا ویلا کوہِ زَیتُون اپر گُزارݨے ہوݨے سݨ۔ 38 صُبح سَویرے ہی سارے لوک حضرت عِیسیٰ نی تعلِیم سُݨنے واسطے بڑے عِبادت خانے وِچ اچھݨے ہوݨے سݨ۔ |