اِنجِیل شریف (لُوقا) 14 - Mirpuri-Pahari Bibleہفتے آلے مُبارک دیہاڑے حضرت عِیسیٰ اِک بِیمار کی شِفاء دیݨے اݨ 1 فِر اِسرح ہویا کہ کُسے ہفتے آلے مُبارک دیہاڑے حضرت عِیسیٰ فریسیاں نے کُسے سردار نے کہار کھاݨا کھاݨے واسطے گئے وے سݨ۔ اُتھے لوک اُنہاں کی بہُوں غور نال تکݨے سݨ کہ اَج او کَے کرسݨ۔ 2 اُس ویلے اُتھے اِک اِیئے جہیا بندہ وی سی جِس نیاں ٹَنگاں تے باہواں سُجیاں ویاں سݨ۔ 3 حضرت عِیسیٰ فریسیاں تے شرِیعت نے عالماں کولوں پُچھیا، ”کِیئاں جی، ہفتے آلے مُبارک دیہاڑے کُسے کی شِفاء دیݨا جائِز اَے یا نی؟“ 4 اُنہاں کوئی جواب وی ناں دِتا۔ تے فِر حضرت عِیسیٰ اُس بندے کی ہَتھے تُوں پغڑی کے شِفاء دِتی تے اُس کی پہیجی شوڑیا۔ 5 فِر حضرت عِیسیٰ اُتھے نے لوکاں کولوں پُچھیا، ”تُساں وِچ اِیئے جہیا کوئی اَے وَے جِس نا کھوتا یا داند ہفتے آلے مُبارک دیہاڑے کھُوئے وِچ ٹہی جائے، تے اُسی اِک دم باہر ناں کَڈھے؟“ 6 پر اُنہاں کول اِس گل نا کوئی جواب نی سی۔ مجواناں نی مِثال 7 جیہڑے ویلے حضرت عِیسیٰ تکیا کہ اچھݨے آلے مہماناں نی کوشِش اَے کہ بیہݨے واسطے کوئی چَنگی جہی جغہ ہووے، تے اُنہاں اے مِثال سُݨائی، 8 ”جیہڑے ویلے تُساں کُسے شادی نی دعوت اپر آئے وَے ہووو، تے چَنگی چَنگی جغہ لبھی کے ناں بیہو، کِیئانکہ ہوئی سکݨا کہ دعوت دیݨے آلے تُساں کولوں کُسے بڑے بندے کی وی بُلایا ہووے۔ 9 تے میزبان آئی کے تُساں کی آخے، ’ذرا اِتھوں اُٹھو، تے جغہ اِنہاں کی دیو۔‘ فِر تُساں شَرمِندہ ہوئے وے اُٹھو، تے کُسے مَعمُولی جغہ اپر بیہݨا پئے۔ 10 بلکہ اِس نا اُلٹ تُساں اِسرح کریا کرو کہ دعوتاں وِچ جائی کے مَعمُولی جغہ بہی جاؤ، تانکہ میزبان آئی کے آپوں تُساں کی آخے، ’اُٹھو جی، اگے اِتھے چَنگی جغہ آئی کے بیہی جاؤ۔‘ اِسرح سارے لوکاں نے سامݨے تُساں نی عِزّت ہوسی۔ 11 کِیئانکہ جیہڑا کوئی اپݨے آپ کی بڑا سمجھݨا اے، اُس نی تَذلیل ہوݨی اَے۔ تے جیہڑا کوئی عاجِز بَݨنا اے، اُسی عِزّت لبھݨی اَے۔“ 12 فِر حضرت عِیسیٰ اپݨے میزبان کی مُخاطِب ہوئی کے آخݨ لغے، ”جیہڑے ویلے دَعوت کرو، تے اپݨے سَنگیاں، رِشتے داراں تے امِیر گمانڈیاں کی ناں بُلایا کرو۔ کِیئانکہ او وی تُساں کی دَعوت دیسݨ تے اَجر اِتھے ہی ہوئی جاسی۔ 13 بلکہ اپݨی دَعوت وِچ غَرِیباں مَسکِیناں، لَنگڑے لُولیاں تے اَنّھیاں کی بُلایا کرو۔ 14 اِسرح کرنے نال تُساں کی برکت لبھسی، کِیئانکہ او بیچارے تُساں کی کوئی بَدلہ نی دیئی سکݨے۔ اِس نا اَجر اللّٰہ پاک تُساں کی قیامت نے دیہاڑے دیسی جِس دیہاڑے او نیک بندیاں کی زِندہ کرسی۔“ بڑی دعوت نی مِثال 15 مہماناں وِچوں جیہڑے اُتھے بَیٹھے وے سݨ اِک بندے آخیا، ”خُوش بخت اݨ او جیہڑے اللّٰہ پاک نی بادشاہی وِچ دَعوت کھاسݨ!“ 16 حضرت عِیسیٰ اُسی اِک مِثال دَسّی، ”کُسے بندے اِک بڑی دَعوت نا اِنتظام کِیتا تے بہُوں سارے لوکاں کی بُلایا۔ 17 جیہڑے ویلے کھاݨا تیار ہویا، تے اُس اپݨے نوکرے کی مہماناں کی اے آخݨے واسطے پہیجیا کہ ”اچھو، کھاݨا ہُݨ تیار اَے!“ 18 پر او لوک اَچھݨا نی چاہݨے سݨ۔ اُنہاں ساریاں کُجھ نا کُجھ بہانہ کِیتا۔ اِکے آخیا، ’میں کُجھ زِیمی خریدی اے، اے ضرُوری اے کہ میں جائی کے اُسی تکاں۔ اِس واسطے مِہرباݨی کری کے مِکی معاف کرو۔‘ 19 دُوئے آخیا، ’میں دانداں نیاں پَنج جوڑیاں کِہندیاں اݨ، تے اِنہاں کی آزماݨا اَے۔ اِس واسطے مِہرباݨی کری کے مِکی مُعاف کرو۔‘ 20 ترِیئے آخیا، ’میں اَج ہی بیاہ کِیتا، اِس واسطے ناں آئی سکݨا۔‘ 21 نوکرے آئی کے اے ساریاں گلاں اپݨے مالکے کی دسیاں، تے مالک بہُوں خفا ہویا۔ اُس اپݨے نوکرے کی آخیا، ’فَٹّا فَٹ جائی کے شہر نے بازاراں تے گَلیاں کُوچیاں وِچوں جیہڑا کوئی غرِیب مَسکِین لَنگڑا لُولا،اَنّا کاݨا ہووے، اُسی بُلائی کے ہِݨی آݨ۔‘ 22 تھوڑی دیر بعد نوکرے اچھی کے مالکے کی آخیا، ’جَناب، جِس طرح تُساں آخیا، میں سارا کُجھ اُسے طرح کِیتا اے، پر ہُݨ وی گُنجائِش اَے وَے۔‘ 23 مالکے نوکرے کی فِر آخیا، ”شہر تُوں باہر باڑیاں تے بَنیاں اپر جائی کے جیہڑا کوئی نظر اچھݨا اے، اُسی پُرزور طرِیقے نال آخیں کہ ’دعوت وِچ اچھو‘، تانکہ مہاڑا کہار پَہرݨ جائے۔ 24 میں تُساں کی دسی شوڑاں، جِنہاں کی پہلے دَعوت دِتی گئی سی، اُنہاں وِچوں کوئی اِک گراہ وی نی چَکھی سکسی۔‘ “ حضرت عِیسیٰ نا پیروکار ہوݨے نی شرط 25 اِک واری بہُوں سارے لوک حضرت عِیسیٰ نے پِچھے پِچھے پئے جاݨے سݨ۔ اُنہاں پِچھَے مُڑی کے لوکاں کی آخیا، 26 ”جیہڑا کوئی مہاڑے نال اچھے، پر اپݨے ماؤ پِیؤ، بِیوی بَچیاں، پَہیݨاں پہراواں تے اپݨی جان کولوں وَدھی کے مہاڑے نال محبت ناں کرے، او مہاڑا پیروکار نی ہوئی سکݨا۔ 27 جیہڑا کوئی اپݨی جان نی قُربانی دیݨے واسطے تیار ہوئی کے مہاڑی پیروی ناں کرے، او وی اِس قابل نی کہ مہاڑا پیروکار بݨے۔ 28 کِیئانکہ اگر تُساں وِچوں کوئی بندہ مِینار بݨاݨا چاہݨا ہووے، تے کَے او پہلے بیہی کے خَرچے نا اَندازہ ناں لاسی؟ تانکہ اُسی پتہ لغے کہ اُسی مُکمل کرنے واسطے اُس کول رقم پُوری اَے وَے یا ناں؟ 29 کَدے او اِسرح ناں کرے، تے بُنیاداں کھُݨنے تُوں بعد او کَمے کی مُکمل ناں کری سکسی، تے سارے تکݨے آلے اُس نال مَخول کری کے آخسݨ، 30 ’واہ واہ! چَنگا بندہ اَے! مِینار بݨاݨا شرُوع کِیتاس، پر کَم اَدّھے وِچ ہی سٹی شوڑیاس!‘ 31 یا فِر فرض کرو کَدے کوئی بادشاہ کُسے دُوئے بادشاہ نال جَنگ کرنے آلا ہووے، تے پہلے او اپݨے مشیراں نال صلاح مشورہ ناں کرسی کہ اُس نے دس ہزار سِپاہی دُشمݨ نے وی ہزار سِپاہیاں نال مُقابلہ کری سکسݨ یا ناں؟ 32 تے کَدے او سَمجھے کہ او دُوئے بادشاہ کی شِکست ناں دیئی سکسی، تے اِس تُوں پہلے کہ دُشمݨ اُس کول پُہچݨے او اپݨے نمائندے اِس واسطے ناں پہیجسی کہ صُلح ہوئی جائے؟ 33 اِسے طرح تُساں وِچوں جیہڑا کوئی اَپݨا سَب کُجھ چھوڑی ناں دَے، او مہاڑا پیروکار نی ہوئی سکݨا۔“ بے ذائقہ لُوݨ نی مِسال 34 ”لُوݨ کِتنی چنگی چِیز اَے! پر سوچو، جے کَدے اُس نا ذائقہ ختم ہوئی جائے، تے اُسی دُوئی واری ذائقے دار کِسرح کِیتا جاسی؟ 35 اِسرح تے ناں او مِٹی نے کم اچھسی، ناں ہَیل نے طور اپر وی استعمال ہوئی سکسی۔ لوک اُسی چائی کے باہر سَٹسݨ۔ جیہڑا کوئی سمجھݨا چاہݨا اَے، تے مہاڑیاں گلاں غور نال سُݨے۔“ |