یُونس 4 - Mirpuri-Pahari Bible

حضرت یُونس نا غصہ تے اللّٰہ کریم نا رحم

¹ اِس گلے پر حضرت یُونس بہُوں ناخوش ہوئے، تے غُصَّے وِچ ہوئی گئے-

² اُنہاں رب اگے دُعا کِیتی، ’’اَے رب، اے اُوئے گل نی جیہڑی میں تُکی آخی سی؟ جِس ویلے میں اپݨے ہی مُلخے وِچ ساں۔ اِسے وَجہ توں ہی میں ترسِیس در نسݨا پیا ساں- مِکی پتہ سی کہ تُوں بہُوں مہربان تے رحمدِل خُدا ایں۔ توں بہوں کٹ غُصّہ کرنے آلا، تے بہوں زیادہ رحم کرنے آلا ایں۔ تے عذاب پہیجݨے توں پَرہیز کرنا ایں-

³ اَے رب، میں تہاڑی منت کرنا آں، مِکی ماری شوڑ! کِیئانکہ اِیئے جئی زندگی کولوں موت ہی چَنگی اے!“

⁴ پر رب جواب دِتا، ”تُکی کَے حق پُہنچݨا، کہ تُوں اِتنا نراض ہوئیں؟“

⁵ فِر حضرت یُونس شہر توں باہر مشرق آلے پاسے جائی بَیٹھے۔ اُتھے اُنہاں آپݨے واسطے اِک چَھپَّر بݨایا، تے اُس نی چھامے تھلَے بہی گئے۔ فِر اِس گلَے نا اِنتظار کرݨ لغے کہ تکاں رب اِس شہر نال کَے کرنا-

⁶ فِر رب تعالیٰ اِک بیہل پَیدا کِیتی، تے اُسی بڑا کری کے حضرت یُونس نے چَھپَّرے اپر پھیلائی شوڑیا، تانکہ سائے نال اُنہاں کی کُجھ سکُون لبھے۔ حضرت یُونس اِس بیہلَے توں بہُوں خُوش ہوئے۔

⁷ اگلے دیہاڑے صبح سویرے اللّٰہ تعالیٰ اِک کِیڑا پیہجیا، جِس اُس بیہلَے کی ٹُکی شوڑیا، تے بیہل سُکی گئی-

⁸ جِس ویلے دیہں چَڑھیا، تے اللّٰہ تعالیٰ مشرق آلے پاسوں گرم ہوا چَلائی۔ گرمی نال حضرت یُونس کی غش پَیݨ لغی، تے او بہُوں اوخے ہوئے- او مَرنے نی خواہش کرݨ لغے، تے آخیا، ”مہاڑے اِس جِیݨے توں تے مری جاݨا ہی چنگا اے!“

⁹ پر رب اُس کولوں پُچھیا، ”تُکی کَے حق پہنچݨا، کہ تُوں اِس بیہلے نے سُکݨے توں نراض ہوئیں؟“ حضرت یُونس جواب دِتا، ”مِکی حق ہَے وے! میں اِتنا نراض آں کہ میں مرنا چاہݨا آں!“

¹⁰ پر رب جواب دِتا، ”تُکی اِس بیہلے نا اِتنا خیال اے، جس واسطے تُوں ناں تے کُجھ محنت کِیتی تے ناں اِس کی پَیدا کِیتا! اے اِک راتی پَیدا ہوئی، تے دُوئی راتی سُکی گئی۔

¹¹ مہاڑے واسطے اے ضروری نی سی؟ کہ میں اِتنے بڑے شہر نینوہ نا خیال کراں، جِس وِچ اِک لَکھ تے ویھ ہزار کولوں زیادہ اِیئے جَے لوک اݨ جہیڑے اپݨے سجے تے کھبے ہتھے وِچ فرق نی کری سکݨے، تے اِس توں علاوہ بہُوں سارے جانور وی اݨ!“