توریت شریف: پَیدایش 14 - Mirpuri-Pahari Bible1 اُس ویلے بیرُونِ مُلخ نے چار بادشاہواں پنج بادشاہواں نال جنگ کیتی. بیرُونِ مُلخ نے بادشاہ اے سݨ: سِنعار مُلخ نے بادشاہ اَمرافِل، اِلاسر نے بادشاہ اَریوک، عیلام نے بادشاہ کِدرلا عُمر تے جوئِیم نے بادشاہ تدعال. 2 اِنہاں چاراں بادشاہواں سدُوم نے بادشاہ بِرع، عُمُورہ نے بادشاہ بِرشع، ادمے نے بادشاہ سِنی اب، ضبوئِیم نے بادشاہ شِمؔیبر، تے بالع یعنیٰ ضُغر نے بادشاہ نال جنگ کیتی۔ 3 اے پنج بادشاہ اِک ہوئی کے سِدِیم نی وادی وِچ کہٹھے ہوئے، جیہڑی ہُݨ بحیرہ مُردار اے۔ 4 باراں سالاں تک اے سارے عیلام نے بادشاہ کِدرلا عُمر نی حکمرانی وِچ رہے سݨ. پر تیرھویں سال اِنہاں بغاوت کیتی سی۔ 5 اِک سال بعد کِدرلا عُمر تے اُس نے حمائیتی بادشاہ آئے. پہلے اُنہاں رفائیاں کی عستارات قَرنِیم وِچ، تے زُوزیاں کی ہام وِچ، ایمیاں کی سوِی فرِیتِیم وِچ، 6 تے حوریاں کی سعِیر نے پہاڑی علاقے وِچ شِکست دِتی. اِس طرح او اَیل فاران تک پُہنچی آئے جیہڑا بیابان نال جُڑنا سی۔ 7 فِر او مُڑی کے عین مِصفات یعنی قادِش پُہچے، تے اُنہاں عمالیقیاں نے سارے مُلخے کی فتع کری کِہندا، تے اموریاں کی جیہڑے حصیصون تمر وِچ رہننے سݨ وی شِکست دِتی۔ 8 اُس ویلے سدُوم، عُمُورہ، اَدمہ، ضبوئِیم تے بالع یعنی ضُغر نے بادشاہ نکلے، تے اُنہاں وی سِدِیم نی وادی وِچ جمع ہوئی کے لڑائی واسطے صفاں بدیاں. 9 اِنہاں پنج بادشاہواں، عیلام نے بادشاہ کِدرلا عُمر، جوئِیم نے بادشاہ تدعال، سِنعار نے بادشاہ امرافل، تے اِلاسر نے بادشاہ اریوک نال جنگ کیتی. اے چار بادشاہ اُنہاں پَنجاں بادشاہواں نے خلاف سݨ. 10 سِدِیم نی وادی وِچ جغہ جغہ تارکول نے کھڈے سݨ. جِسلے سدُوم تے عُمُورہ نے بادشاہ تے اُنہاں نے فوجی نسݨے پئے سݨ، اُنہاں وِچوں کُج فوجی اُتھے ٹہٹھے، تے باقی پہاڑی علاقے در نسی گئے۔ 11 فِر او چار فتع مند بادشاہ سدُوم تے عُمُورہ نا سارا مال تے اناج کہنی کے ٹُری گئے۔ 12 حضرت ابرام نے پَہتریئے حضرت لُوط وی سدُوم وِچ رہننے سݨ، تے او اُنہاں کی تے اُنہاں نے مال کی وی کِہنی گئے۔ 13 فِر اِک آدمی جِیہڑا بچی گیا سی، اُس حضرت ابرام عبرانی کی جائی کے سب کُج دسیا، جیہڑے ممرے اموری نے بڑے درختاں کول رہݨے سݨ. ممرے، تے اُس نے پہرآ اِسکال تے عانِیر، حضرت ابرام نے اِتحادی سݨ۔ 14 جدُوں حضرت ابرام کی پتہ لغا کہ اُنہاں نے پہتریئے حضرت لُوط قیدی ہوئی گئے اݨ، تے اِنہاں اپݨے کہرے نے ترَے سو اٹھاراں کُلݨے آلے بندے کہنی کے دان شہر تک دُشمݨاں نا پِچھا کِیتا۔ 15 راتی اُنہاں اپݨے بندیاں کی ٹولیاں بݨائی کے دُشمݨ پر حملہ کری شوڑیا. دُشمݨ ہاری کے نسیا، تے حضرت ابرام دمشق نے شُمال آلے علاقے حوبہ تک انہاں نا پِچھا کِیتا۔ 16 حضرت ابرام سارا مال جیہڑا لُٹݨ گیا سی، موڑی آندا، تے حضرت لُوط کی، اِنہاں نے مال، ساریاں زناݨیاں تے باقی بندیاں سمیت موڑی کے کہنی آئے۔ 17 جس ویلے او کِدرلا عمر تے اُس نے نال نیاں بادشاہواں کی فتح کری کے مُڑے، تے فِر سدُوم نا بادشاہ، حضرت ابرام کی سلام آخݨے واسطے سَوی نی وادی تک آیا (جیہڑی بادشاہی وادی سی)۔ 18 تے مَلکی صدق، جیہڑا شہر سالم نا بادشاہ سی، اُس روٹی تے انگُوراں نی شراب آندی. او اللّٰہ سبحانه و تعالیٰ نی طرفوں مذہبی پیشوا مقرر کِیتا گیا سی۔ 19 اُس حضرت ابرام کی برکت دیݨیاں آخیا، ”اللّٰہ سبحانه و تعالیٰ نی طرفوں، جیہڑا آسمان تے زِیمی نا خالق اے، ابرام پر برکت ہووے۔ 20 اللّٰہ سبحانه و تعالیٰ نا شُکر اے، جِس تُہاڑے دُشمݨاں کی تُہاڑے سامݨے زیر کِیتا.“ فِر حضرت ابرام ساریاں چیزاں وِچوں دسواں حصہ اِس کی دِتا۔ 21 فِر سدُوم نے بادشاہ حضرت ابرام کی آخیا، ”مہاڑے بندے مِکی چائی دِیو، تے مال آپ رخی کہنو.“ 22 پر حضرت ابرام اُس کی آخیا، ”میں ہُݨ رب، اللّٰہ سبحانه و تعالیٰ، جیہڑا آسمان تے زمین نا خالق و مالِک اے، اُس نی قسم چاݨا آں، 23 کہ میں اُس سامانے وِچوں جیہڑا تُساں نا اے، کُج وی ناں کِہنݨ لغا، پانویں او تاغا یا جُتی نا تسما ہی ہووے، تانکہ تُساں اے ناں آخی سکو کہ ”میں ابرام کی امیر بݨائی شوڑیا“۔ 24 میں کُج وی ناں کِنہݨ لغا، سوائے اُس نے جیہڑا مہاڑے بندیاں کھادا، تے اُنہاں بندیاں نے حِصے جیہڑے مہاڑے نال سݨ، یعنی عانیر، اسکال تے ممرے. او اپݨا اپݨا حصہ چائی کِہنݨ۔“ |