1 ກະສັດ 2 - ພຣະຄຳພີສັກສິກະສັດດາວິດແນະນຳໂຊໂລໂມນຄັ້ງສຸດທ້າຍ 1 ເມື່ອກະສັດດາວິດໃກ້ຈະສິ້ນໃຈຕາຍ ເພິ່ນໄດ້ເອີ້ນໂຊໂລໂມນລູກຂອງຕົນມາ ແລະແນະນຳສັ່ງສອນເປັນຄັ້ງສຸດທ້າຍວ່າ, 2 “ເວລາແຫ່ງຄວາມຕາຍຂອງພໍ່ໄດ້ມາເຖິງແລ້ວ ຈົ່ງກ້າຫານແລະເດັດດ່ຽວ 3 ຈົ່ງເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າສັ່ງເຈົ້າໃຫ້ເຮັດ; ຈົ່ງເຊື່ອຟັງກົດບັນຍັດແລະຄຳສັ່ງທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງ ຕາມທີ່ໄດ້ມີຂຽນໄວ້ໃນກົດບັນຍັດຂອງໂມເຊ ເພື່ອວ່າເຈົ້າຈະສຳເລັດຜົນໃນທຸກສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຮັດ. 4 ‘ຖ້າເຈົ້າປະຕິບັດຕາມ ພຣະເຈົ້າຢາເວຈະຮັກສາຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະອົງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດໄວ້ ເມື່ອພຣະອົງໄດ້ກ່າວວ່າ ລູກຫລານຂອງພໍ່ຈະປົກຄອງຊາດອິດສະຣາເອນຕໍ່ໄປ ຕາບໃດທີ່ພວກເຂົາຕັ້ງໜ້າເຊື່ອຟັງຂໍ້ຄຳສັ່ງຂອງພຣະອົງ ຢ່າງສັດຊື່ແລະດ້ວຍສຸດຈິດສຸດໃຈ.’ 5 ຍັງມີເລື່ອງອື່ນອີກ ເຈົ້າຈື່ໄດ້ບໍສິ່ງທີ່ໂຢອາບລູກຊາຍຂອງນາງເຊຣູອີຢາໄດ້ເຮັດຕໍ່ພໍ່ ໂດຍໄດ້ຂ້າຜູ້ບັນຊາການກອງທັບຂອງຊາດອິດສະຣາເອນສອງຄົນ ຄືອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະ ແລະອາມາສາລູກຊາຍຂອງເຢເທີ. ເຈົ້າຈື່ໄດ້ບໍວ່າລາວໄດ້ຂ້າພວກເຂົາໃນຍາມສະຫງົບສຸກ ເພື່ອແກ້ແຄ້ນໃຫ້ແກ່ພວກທີ່ຕາຍໄປໃນຍາມສົງຄາມ. ລາວຂ້າຄົນທີ່ບໍ່ມີຄວາມຜິດ ບັດນີ້ ພໍ່ຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການກະທຳຂອງລາວ ແລະພໍ່ຕ້ອງຮັບຄວາມທໍລະມານ ໃນຜົນກຳນັ້ນ. 6 ເຈົ້າຮູ້ດີວ່າຄວນຈະເຮັດຢ່າງໃດ; ເຈົ້າຄົງບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ລາວຕາຍຢ່າງທຳມະດາ. 7 ແຕ່ເຈົ້າຈົ່ງເຮັດດີຕໍ່ພວກລູກຊາຍຂອງບາກຊິນໄລຊາວກີເລອາດ ແລະເບິ່ງແຍງຮັກສາພວກເຂົາເພາະພວກເຂົາໄດ້ເຮັດດີຕໍ່ພໍ່ ເມື່ອພໍ່ໄດ້ປົບໜີຈາກອັບຊາໂລມອ້າຍຂອງເຈົ້າ. 8 ຍັງມີອີກຜູ້ໜຶ່ງຊື່ວ່າຊີເມອີ ລູກຊາຍຂອງເກຣາຊາວເບັນຢາມິນຈາກເມືອງບາຮູຣິມ. ເມື່ອພໍ່ໄດ້ເດີນທາງໄປທີ່ເມືອງມະຫານາອິມ ລາວໄດ້ປ້ອຍດ່າພໍ່ຢ່າງເຈັບແສບ. ແຕ່ເມື່ອລາວໄດ້ພົບພໍ່ທີ່ແມ່ນໍ້າຈໍແດນ ພໍ່ໄດ້ສາບານຢ່າງໜັກແໜ້ນໂດຍພຣະເຈົ້າຢາເວວ່າ ພໍ່ຈະບໍ່ຂ້າລາວ. 9 ແຕ່ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງປ່ອຍລາວໄປຢ່າງບໍ່ໃສ່ໂທດ. ເຈົ້າເປັນຄົນມີປັນຍາ ເຈົ້າຮູ້ວ່າຄວນຈະເຮັດຢ່າງໃດ ຈົ່ງພິຈາລະນາໃຫ້ລາວຖືກໂທດປະຫານ.” ກະສັດດາວິດຕາຍ 10 ກະສັດດາວິດໄດ້ຕາຍໄປ ແລະຖືກຝັງໄວ້ຢູ່ໃນເມືອງຂອງດາວິດ. 11 ເພິ່ນເປັນກະສັດປົກຄອງຊາດອິດສະຣາເອນເປັນເວລາສີ່ສິບປີ; ທີ່ເຮັບໂຣນເພິ່ນໄດ້ປົກຄອງເຈັດປີ ແລະທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມປົກຄອງສາມສິບສາມປີ. 12 ກະສັດໂຊໂລໂມນຂຶ້ນເປັນກະສັດສືບແທນກະສັດດາວິດພໍ່ຂອງຕົນ ແລະອຳນາດໃນຕຳແໜ່ງກະສັດຂອງເພິ່ນກໍດຳລົງຢູ່ຢ່າງໝັ້ນຄົງ. ອາໂດນີຢາຕາຍ 13 ແລ້ວອາໂດນີຢາລູກຊາຍຂອງນາງຮັກກິດກໍໄດ້ໄປຫາຣາຊິນີບັດເຊບາ. ແມ່ຂອງກະສັດໂຊໂລໂມນ. ເພິ່ນຖາມລາວວ່າ, “ເຈົ້າມາຢາມຂ້ອຍຄັ້ງນີ້ໃນຖານເປັນມິດບໍ?” ລາວຕອບວ່າ, “ແມ່ນແລ້ວ.” 14 ແລ້ວລາວກໍເວົ້າຕື່ມວ່າ, “ຂ້ອຍຢາກຂໍຖາມເຈົ້າບາງຢ່າງແດ່ໄດ້ບໍ?” ຣາຊິນີຖາມວ່າ, “ຖາມເລື່ອງຫຍັງ?” 15 ລາວຕອບວ່າ, “ເຈົ້າຄົງຮູ້ແລ້ວວ່າ ຂ້ອຍຄວນຈະໄດ້ເປັນກະສັດ ແລະທຸກຄົນໃນຊາດອິດສະຣາເອນກໍມີຄວາມຫວັງຢ່າງນັ້ນ, ແຕ່ເຫດການກັບກາຍມາເປັນຢ່າງອື່ນ ຄືນ້ອງຊາຍຂອງຂ້ອຍໄດ້ຂຶ້ນເປັນກະສັດ ເພາະເປັນຄວາມປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າຢາເວ. 16 ບັດນີ້ຂ້ອຍມີຄຳຂໍຮ້ອງຢ່າງໜຶ່ງ; ຢ່າປະຕິເສດຂ້ອຍເລີຍ.” ຣາຊິນີຖາມວ່າ, “ເຈົ້າຕ້ອງການຫຍັງ?” 17 ລາວຕອບວ່າ, “ກະລຸນາຂໍນຳກະສັດໂຊໂລໂມນ ໃຫ້ເອົານາງອາບີຊາກ ຍິງສາວຊາວເມືອງຊູເນມມາເປັນເມຍຂອງຂ້ອຍ ຂ້ອຍຮູ້ວ່າເພິ່ນຄົງຈະບໍ່ປະຕິເສດເຈົ້າດອກ.” 18 ຣາຊິນີຕອບວ່າ, “ດີແລ້ວ ຂ້ອຍຈະຖາມກະສັດໃຫ້ເຈົ້າ.” 19 ດັ່ງນັ້ນ ຣາຊິນີບັດເຊບາຈຶ່ງໄດ້ໄປຖາມກະສັດໃຫ້ອາໂດນີຢາ. ກະສັດລຸກຢືນຂຶ້ນແລະກົ້ມຂາບແມ່. ແລ້ວເພິ່ນກໍນັ່ງລົງເທິງບັນລັງ ແລະສັ່ງຄົນໃຫ້ເອົາຕັ່ງມາໃຫ້ແມ່ນັ່ງເບື້ອງຂວາຂອງຕົນ. 20 ຣາຊິນີກ່າວວ່າ, “ແມ່ຢາກຂໍຮ້ອງລູກສິ່ງນ້ອຍໆພຽງສິ່ງໜຶ່ງ; ຂໍລູກຢ່າປະຕິເສດແມ່ເລີຍ.” ເພິ່ນຖາມວ່າ, “ແມ່ຢາກຂໍຫຍັງ? ລູກຈະບໍ່ປະຕິເສດແມ່ດອກ.” 21 ຣາຊິນີຕອບວ່າ, “ແມ່ຂໍລູກຍົກນາງອາບີຊາກຊາວຊູເນມໃຫ້ເປັນເມຍຂອງອາໂດນີຢາ ອ້າຍຂອງລູກສາເຖີດ.” 22 ກະສັດຖາມຄືນວ່າ, “ເປັນຫຍັງແມ່ຈຶ່ງຂໍຮ້ອງລູກຍົກນາງອາບີຊາກຊາວຊູເນມໃຫ້ລາວເທົ່ານັ້ນ? ເປັນຫຍັງແມ່ບໍ່ຂໍໃຫ້ລູກຍົກບັນລັງໃຫ້ລາວ. ເພາະລາວເປັນອ້າຍຂອງລູກ ແລະປະໂຣຫິດອາບີອາທາກັບໂຢອາບລູກຊາຍຂອງນາງເຊຣູອີຢາກໍຢູ່ຝ່າຍລາວ” 23 ແລ້ວກະສັດໂຊໂລໂມນກໍສາບານໂດຍພຣະເຈົ້າຢາເວຢ່າງໜັກແໜ້ນວ່າ, “ຖ້າຂ້ານ້ອຍບໍ່ຂ້າອາໂດນີຢາຍ້ອນລາວກ້າຂໍຮ້ອງຢ່າງນີ້ ກໍໃຫ້ພຣະເຈົ້າສັງຫານຂ້ານ້ອຍສາເຖີດ 24 ບັດນີ້ ພຣະເຈົ້າຢາເວອົງຊົງຊີວິດຢູ່, ພຣະອົງໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຂ້ານ້ອຍໃຫ້ນັ່ງເທິງບັນລັງຂອງກະສັດດາວິດ ພໍ່ຂອງຂ້ານ້ອຍຢ່າງໝັ້ນຄົງ; ພຣະອົງໄດ້ຮັກສາພຣະສັນຍາ ໂດຍຍົກອານາຈັກໃຫ້ແກ່ຂ້ານ້ອຍ ແລະລູກຫລານຂອງຂ້ານ້ອຍ. ສະນັ້ນ ອາໂດນີຢາຈະຕ້ອງຕາຍໃນວັນນີ້.” 25 ດັ່ງນັ້ນ ກະສັດໂຊໂລໂມນຈຶ່ງສັ່ງເບນາອີຢາລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຍອາດາໃຫ້ຂ້າອາໂດນີຢາ. ອາບີອາທາຖືກໄລ່ແລະໂຢອາບຖືກປະຫານ 26 ແລ້ວກະສັດໂຊໂລໂມນກໍໄດ້ກ່າວຕໍ່ປະໂຣຫິດອາບີອາທາວ່າ, “ຈົ່ງກັບຄືນເມືອສູ່ເມືອງອານາທົດບ້ານເດີມຂອງເຈົ້າ. ເຈົ້າສົມຄວນຈະຕາຍ ແຕ່ເຮົາຈະບໍ່ຂ້າເຈົ້າໃນເວລານີ້ ເພາະຄາວທີ່ເຈົ້າຢູ່ກັບກະສັດດາວິດພໍ່ເຮົານັ້ນ ເຈົ້າໄດ້ຮັບຜິດຊອບຫີບພັນທະສັນຍາຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າ ແລະໄດ້ຮ່ວມສຸກຮ່ວມທຸກກັບເພິ່ນ.” 27 ແລ້ວກະສັດໂຊໂລໂມນກໍໄລ່ອາບີອາທາ ອອກຈາກຕຳແໜ່ງປະໂຣຫິດຂອງພຣະເຈົ້າຢາເວ. ເຫດການກໍເປັນຈິງຕາມທີ່ພຣະເຈົ້າຢາເວໄດ້ກ່າວໄວ້ທີ່ເມືອງຊີໂລ ກ່ຽວກັບປະໂຣຫິດເອລີແລະພວກລູກຫລານຂອງເພິ່ນ. 28 ເມື່ອໂຢອາບໄດ້ຍິນເຖິງເລື່ອງທີ່ເກີດຂຶ້ນ. (ເຖິງແມ່ນວ່າລາວບໍ່ໄດ້ສະໜັບສະໜູນອັບຊາໂລມ, ແຕ່ລາວໄດ້ສະໜັບສະໜູນອາໂດນີຢາ.) ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງປົບໜີໄປທີ່ຫໍເຕັນຂອງພຣະເຈົ້າຢາເວ ແລະຈັບແຈຂອງແທ່ນບູຊາ. 29 ເມື່ອກະສັດໂຊໂລໂມນຮູ້ຂ່າວວ່າ ໂຢອາບໄດ້ໜີເຂົ້າໄປໃນຫໍເຕັນຂອງພຣະເຈົ້າຢາເວທີ່ຂ້າງແທ່ນບູຊາ ເພິ່ນຈຶ່ງໃຊ້ເບນາອີຢາລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຍອາດາໄປຖາມໂຢອາບວ່າ ເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງປົບມາທີ່ແທ່ນບູຊານີ້. ໂຢອາບຕອບວ່າ, ລາວປົບໜີມາຫາອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເພາະຢ້ານກະສັດໂຊໂລໂມນ. ສະນັ້ນ ກະສັດໂຊໂລໂມນຈຶ່ງສັ່ງເບນາອີຢາລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຍອາດາ ໄປຂ້າໂຢອາບ; 30 ເບນາອີຢາໄດ້ໄປທີ່ຫໍເຕັນຂອງພຣະເຈົ້າຢາເວ ແລະເວົ້າຕໍ່ໂຢອາບວ່າ, “ກະສັດສັ່ງເຈົ້າໃຫ້ອອກມາ.” ໂຢອາບຕອບວ່າ, “ບໍ່ ຂ້ອຍຈະຕາຍຢູ່ທີ່ນີ້.” ເບນາອີຢາຈຶ່ງກັບຄືນໄປບອກກະສັດຕາມທີ່ໂຢອາບໄດ້ເວົ້າ. 31 ກະສັດໂຊໂລໂມນຕອບວ່າ, “ຈົ່ງເຮັດຕາມທີ່ໂຢອາບໄດ້ເວົ້າ ຂ້າລາວແລະຝັງລາວເສຍ. ແລ້ວຄອບຄົວພໍ່ເຮົາແລະເຮົາເອງ ກໍຈະບໍ່ໄດ້ຮັບຜິດຊອບໃນການຄາດຕະກຳທີ່ໂຢອາບໄດ້ເຮັດ ເມື່ອລາວໄດ້ຂ້າຄົນໂດຍບໍ່ມີຄວາມຜິດ. 32 ພຣະເຈົ້າຢາເວຈະລົງໂທດໂຢອາບຍ້ອນລາວໄດ້ຂ້າຄົນ ໂດຍທີ່ກະສັດດາວິດພໍ່ຂອງເຮົາບໍ່ຮູ້ຈັກນຳ. ໂຢອາບໄດ້ຂ້າຜູ້ທີ່ບໍ່ມີຄວາມຜິດສອງຄົນທີ່ເກັ່ງກ້າກວ່າຕົນ ຄືອັບເນລູກຊາຍຂອງເນຣະຜູ້ບັນຊາການກອງທັບແຫ່ງອິດສະຣາເອນ ແລະອາມາສາລູກຊາຍຂອງເຢເທີຜູ້ບັນຊາການກອງທັບແຫ່ງຢູດາຍ. 33 ໂທດຂ້າຄົນນີ້ກໍຈະຕົກຖືກໂຢອາບກັບລູກຫລານຂອງລາວຕະຫລອດໄປ. ແຕ່ພຣະເຈົ້າຢາເວຈະໃຫ້ລູກຫລານຂອງກະສັດດາວິດ ຂຶ້ນຄອງບັນລັງສືບແທນເພິ່ນຕໍ່ໄປ.” 34 ດັ່ງນັ້ນ ເບນາອີຢາລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຍອາດາຈຶ່ງຂຶ້ນໄປທີ່ຫໍເຕັນຂອງພຣະເຈົ້າຢາເວ ແລະຂ້າໂຢອາບ ແລ້ວຝັງລາວໄວ້ໃນທີ່ດິນຂອງລາວເອງໃກ້ຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ. 35 ກະສັດໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງເບນາອີຢາລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຍອາດາໃຫ້ເປັນຜູ້ບັນຊາການກອງທັບແທນໂຢອາບ ແລະແຕ່ງຕັ້ງຊາດົກໃຫ້ເປັນປະໂຣຫິດແທນອາບີອາທາ. ຊີເມອີຕາຍ 36 ຕໍ່ມາ ກະສັດໄດ້ສົ່ງຄົນໄປຫາຊີເມອີ ແລະບອກລາວວ່າ, “ໃຫ້ເຈົ້າສ້າງເຮືອນຢູ່ເອງທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ໃຫ້ຢູ່ທີ່ນັ້ນແລະຢ່າໜີອອກຈາກເມືອງໄປໃສ. 37 ຖ້າເຈົ້າໜີອອກໄປກາຍຫ້ວຍກິດໂຣນ ເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍເປັນແນ່ ແລະເຈົ້າກໍຈະເປັນຜູ້ຮັບຜິດເອງ.” 38 ຊີເມອີຕອບວ່າ, “ກະສັດກ່າວມານັ້ນແມ່ນດີແລ້ວ ຂ້ານ້ອຍຈະປະຕິບັດຕາມທີ່ທ່ານໄດ້ກ່າວ.” ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງໄດ້ຢູ່ໃນນະຄອນເຢຣູຊາເລັມເປັນເວລາດົນນານ. 39 ສາມປີຕໍ່ມາ ມີທາດຮັບໃຊ້ຂອງຊີເມອີສອງຄົນໄດ້ປົບໜີໄປຫາເຈົ້າອາກີເຊ ລູກຊາຍຂອງມາອາກາກະສັດແຫ່ງເມືອງກາດ. ເມື່ອຊີເມອີຮູ້ວ່າທັງສອງຢູ່ເມືອງກາດ 40 ລາວຈຶ່ງຂີ່ລໍໄປຫາກະສັດອາກີເຊທີ່ເມືອງກາດ ເພື່ອໄປຊອກຫາທາດຮັບໃຊ້ຂອງຕົນ. ລາວໄດ້ພົບພວກເຂົາແລະນຳກັບຄືນມາ. 41 ເມື່ອກະສັດໂຊໂລໂມນໄດ້ຍິນວ່າຊີເມອີເຮັດດັ່ງນັ້ນ 42 ເພິ່ນຈຶ່ງໃຊ້ຄົນໄປເອີ້ນຊີເມອີໃຫ້ມາຫາ ແລະຖາມວ່າ, “ເຮົາໄດ້ໃຫ້ເຈົ້າສາບານໂດຍພຣະເຈົ້າຢາເວແລ້ວວ່າ ບໍ່ໃຫ້ເຈົ້າອອກໄປຈາກນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ. ເຮົາໄດ້ເຕືອນເຈົ້າແລ້ວວ່າ ຖ້າເຈົ້າອອກໄປ ເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍເປັນແນ່, ເຈົ້າກໍຕົກລົງແລ້ວບໍ່ແມ່ນບໍວ່າ ເຈົ້າຈະເຊື່ອຟັງເຮົາ? 43 ເຫດໃດເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ເຮັດຕາມຄຳສາບານຕໍ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ແລະບໍ່ເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງເຮົາ? 44 ເຈົ້າກໍຮູ້ດີເຖິງຄວາມຜິດທຸກຢ່າງທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຮັດຕໍ່ກະສັດດາວິດພໍ່ຂອງເຮົາ. ພຣະເຈົ້າຢາເວຈະລົງໂທດເຈົ້າທີ່ເຈົ້າໄດ້ເຮັດດັ່ງນີ້. 45 ແຕ່ພຣະອົງຈະອວຍພອນເຮົາ ແລະຈະເຮັດໃຫ້ອານາຈັກຂອງກະສັດດາວິດໝັ້ນຄົງຢູ່ຕໍ່ໜ້າພຣະເຈົ້າຢາເວຕະຫລອດໄປ.” 46 ແລ້ວກະສັດກໍໄດ້ສັ່ງໃຫ້ເບນາອີຢາລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຍອາດານຳເອົາຊີເມອີອອກໄປຂ້າ. ບັດນີ້ ກະສັດໂຊໂລໂມນໄດ້ຄວບຄຸມອຳນາດທັງໝົດເປັນທີ່ສຳເລັດ. |
@ 2012 United Bible Societies. All Rights Reserved.