प्र. बोके 14 - Walangiहोरे होरे दर्शण ( 14:1—15:8 ) परमेश्वरे चुणो मेह्णु यीशु जोई साते स्वर्ग अन्तर बिशुण 1 फि मेईं नजर घुमाई त हेरु कि यीशु यक किएऊ ईं यरुशलेम शेहरे सिय्योन फाट पुठ खड़ खड़ असु। त तसे जोई साते यक लख चुरताहड़ी हजार मेह्णु असे, जेन्के मगरी पुठ तसे त तसे बोउए नओं लिखो असु। 2 से सोब परमेश्वरे गुणगान करण लगो थिए। होर स्वर्ग केआं मोउं तेन्के अवाज सुआ पुओणि ईं शणशणाती जोरी जोई गड़कुणे ईं शुणी, पर से अवाज जीं सुआ दुन्तारे बजणे अवाज ईं अब्बल थी। 3 से सिंहासने समाणि, चोहरो जीवी त स्याणी के समाणि यक नोउ घीत लाण लगो थिए। तेन्हि यक लख चुरताहड़ी हजार मेह्णु छड़ दी कइ, जे धरती पुठा मुले खरीदो थिए, होरे केनि जेईं बि से घीत शिच ना बटु। 4 ए से भिन्थ, जे परमेश्वरे सेवा करण जे अपु अपफ शुचा रखे, जीं से कुवांरे जे सोब बुराई केआं अपफ शुचा रखते। ए सेईंए भो, जे जेठि कोठि किएऊ घेन्तु, से तसे पता पता घेई घेन्ते। ए त परमेश्वरे त किएऊ पेहले फल भुणे लिए मेह्णु अन्तरा मुले खरीदो असे। 5 होर तेन्हि अन्तर कोई झूठा ना मेईंए, किस कि से नरदोष असे। टाई स्वर्गेदूती के टाई समाचार 6 तोउं मेईं यक होरा स्वर्गेदूत अम्बर अन्तरा उडरता काआ, जेस केईं धरती पुठ बिशणे बाड़ी के हर यक जाति, ऊड़ी, भाषा त मेह्णु शुणाणे लिए अमर खुश खबरी थी। 7 तेन जोर जोई बोलु, “परमेश्वर हेर डरे, त तसे महिमा करे। किस कि तसे न्याय करणे टेम एई गो असा। त तसे गुणगान करे जेन स्वर्ग, धरती, समन्दर त पुओणि सुजल बणाओ असी।” 8 फि तढ़िया पता यक होरा स्वर्गेदूत ईं बोता आ, “डूल गा, से बोडा बेबीलोन शेहर डूल गा, जेन अपु नाजायज रिश्ते तेज अराख सोबी जाति पिआओ थिआ।” 9 फि एन्के पता, टेका स्वर्गेदूत जोरी जोरी ईं बोता आ, “जे कोउं तेस जानवरे त तसे मुर्तिपुजा करियाल, त अपु मगरी या हथ पुठ तसे छापा लाआल, 10 से बि परमेश्वरे कोपे तेस मुहरी अराख पीन्ता, जे परमेश्वर अपु लेहरी कटोरे अन्तर तेयार किओ असा। से त शुचे स्वर्गेदूती के समाणि त किएऊ समाणि आगी त जाती गन्धके सुआ अशी अन्तर घेन्ते। 11 तेन्के दुखे तुउ जुग जुग निस्ता रेहन्ता। होर जे तेस जानवरे त तसे मुर्तिपुजा कते, होर जे तसे नओएं छापा लान्ते, तेन्हि दिनि राति कदी सुख चैन ना मेता।” 12 एसे मतलब भुआ ई कि जे परमेश्वरे केहणा मानते त यीशु पुठ विश्वास कते, तेन्हि शुचे मेह्णु लाह रखणे जरूरत असी। 13 फि मेईं स्वर्ग केआं ईं अवाज शुणी, “लिखिण दे! अभेईं केईआं खड़, तेन्हि सोबी जे अशुश मेती, जे प्रभु पुठ मरण तकर विश्वास कते रेहन्ते।” आत्मा बोती, “आं, किस कि से अपु सोब कष्ट केआं अराम कते, होर तेन्के खरे कम कदी ना बिसरिन्ते।” मतोके फसल लुणिण 14 तोउं मेईं नजर घुमाई त हेरु कि यक टगड़ा बदेए असा। तेस बदेए पुठ मनखे कोईये ईं कोउं बिशो असा। तसे मगिर पुठ सुन्ने मुकुट त हथ अन्तर तेज लात असु। 15 फि यक होरा स्वर्गेदूत स्वर्गे देहेर अन्तरा निसा त जे बदेए पुठ बिशो थिआ तेस जे जोरी हक दी कइ बोलु, “अपु लात लाई कइ लुणिण दे, किस कि धरती पुठ फसल पक्की गो असी त लुणणे टेम भोई गो असा।” 16 तोउं जे बदेए पुठ बिशो थिआ तेन धरती पुठ अपु लात लाउ, त धरती पुठि फसल लुण छइ। 17 फि यक होरा स्वर्गेदूत तेस स्वर्गे देहेर अन्तरा निसा, त तेस केईं बि यक तेज लात थिउ। 18 फि यक होरा स्वर्गेदूत कुण्ड अन्तरा निसा, जेस आग पुठ हक थिआ। तेन तेस तेज लात टातो स्वर्गेदूती जे जोरी जोई बोलु, “अपु तेज लात लाई कइ धरती दछि बुटे छुब काट छड़, किस कि तसे दछि पक्की गो असी।” 19 तोउं तेन स्वर्गेदूते धरती पुठ अपु लात लाउ त धरती दछि बुटे फल काट कइ परमेश्वरे कोपे रसकुन्न अन्तर छइ छड़े। 20 होर दछि शेहर केआं बाहर रसकुन्न अन्तर ढची। त तेस रसकुन्न अन्तरा अत लहु निसु कि घोड़ी के मुंहे लगाम तकर खड़िया गोउ त टाई सौ किलोमिटर तकर बहाई गोउ। |
© 2023 (Active) Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
Wycliffe Bible Translators, Inc.