مزامیر 63 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

مزمور ۶۳ اشتیاق برای خداوند

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد.

¹ ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

² تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

³ محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

⁴ و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

⁵ جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

⁶ شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

⁷ تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

⁸ همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

⁹ اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

¹⁰ در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

¹¹ اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.