مزامیر 6 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

مزمور ۶ دعای انسان دردمند

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت .

¹ ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن.

² ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته

³ و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟

⁴ ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده.

⁵ زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟

⁶ از نالیدن خسته شده‌ام. هر شب بسترم را غرق اشک می‌سازم.

⁷ از آزار دشمنانم آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند.

⁸ ای همهٔ بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است.

⁹ او به فریاد من خواهد رسید و دعایم را اجابت خواهد کرد.

¹⁰ آنگاه همهٔ دشمنانم ناگهان عاجز و درمانده شده، با سرافکندگی دور خواهند شد.