مزامیر 48 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

مزمور ۴۸ شهر خداوند

سرود. مزمور پسران قورَح.

¹ خداوند بزرگ است و باید او را در کوه مقدّسش در اورشلیم، ستایش کرد.

² چه زیباست صهیون، آن کوه بلند خدا، آن شهر پادشاه بزرگ، که موجب شادی تمام مردم جهان می‌باشد!

³ خدا در دژهای اورشلیم است، او خود را همچون محافظ آن نمایان خواهد ساخت.

⁴ پادشاهان جهان متحد شدند تا به اورشلیم حمله کنند.

⁵ اما وقتی آن را دیدند، شگفت‌زده شده، گریختند.

⁶ در آنجا ترس، آنان را فرا گرفت و همچون زنی در حال زایمان، وحشتزده شدند.

⁷ تو ای خدا، آنان را مانند کشتیهای تَرشیش که باد شرقی آنها را در هم می‌کوبد، نابود کردی.

⁸ آنچه دربارهٔ کارهای خداوند شنیده بودیم، اینک با چشمان خود در شهر خداوند لشکرهای آسمان می‌بینیم: او اورشلیم را برای همیشه پایدار نگه خواهد داشت.

⁹ ای خدا، ما در داخل خانهٔ تو، به رحمت و محبت تو می‌اندیشیم.

¹⁰ تو مورد ستایش همهٔ مردم هستی؛ آوازهٔ تو به سراسر جهان رسیده است؛ دست راستت سرشار از عدالت است.

¹¹ به‌سبب داوریهای عادلانهٔ تو ساکنان صهیون شادی می‌کنند و مردم یهودا به وجد می‌آیند.

¹² ای قوم خدا، صهیون را طواف کنید و برجهایش را بشمارید.

¹³ به حصار آن توجه کنید و قلعه‌هایش را از نظر بگذرانید. آن را خوب نگاه کنید تا بتوانید برای نسل آینده آن را بازگو کنید و بگویید:

¹⁴ «این خدا، خدای ماست و تا به هنگام مرگ او ما را هدایت خواهد کرد.»