مزامیر 30 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

مزمور ۳۰ دعای تشکر

مزمور داوود. سرودی برای تبّرک معبد .

¹ خداوندا، تو را ستایش می‌کنم، زیرا مرا نجات دادی و نگذاشتی دشمنانم به من بخندند.

² ای خداوند، ای خدای من، وقتی نزد تو فریاد برآوردم و کمک طلبیدم، مرا شفا دادی.

³ مرا از لب گور برگرداندی و از چنگال مرگ نجاتم دادی تا نمیرم.

⁴ ای سرسپردگان خداوند، او را ستایش کنید! نام مقدّس خداوند را بستایید،

⁵ زیرا غضب او لحظه‌ای است، اما رحمت و محبت او دائمی! اگر تمام شب نیز اشک بریزیم، صبحگاهان باز شادی آغاز می‌شود.

⁶ هنگامی که خوشحال و کامیاب بودم، به خود گفتم هرگز شکست نخواهم خورد.

⁷ فکر می‌کردم مانند کوه همیشه پا برجا و پایدار خواهم بود. اما همین که تو، ای خداوند، روی خود را از من برگرداندی، ترسان و پریشان شدم.

⁸ ای خداوند، در پیشگاه تو نالیدم و التماس‌کنان گفتم:

⁹ «نابودی من برای تو چه فایده‌ای دارد؟ اگر بمیرم و زیر خاک بروم، آیا غبار خاک من، تو را خواهد ستود؟ آیا جسد خاک شدهٔ من از وفاداری و صداقت تو سخن خواهد گفت؟

¹⁰ خداوندا، دعایم را بشنو و بر من رحم کن! ای خداوند، مددکار من باش!»

¹¹ خدایا، تو ماتم مرا به پایکوبی تبدیل کردی! تو رخت عزا را از تنم درآوردی و لباس جشن و شادی به من پوشاندی.

¹² بنابراین سکوت نخواهم کرد و با تمام وجود در وصف تو سرود خواهم خواند. ای یهوه خدای من، تا به ابد تو را سپاس خواهم گفت!