مزامیر 121 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

مزمور ۱۲۱ خداوند حافظ من است

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم.

¹ چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

² کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

³ خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

⁴ او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

⁵ خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

⁶ آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

⁷ خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

⁸ خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.