مزامیر 11 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

مزمور ۱۱ پناهگاه عادلان

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود.

¹ چرا به من که به خداوند پناه برده‌ام می‌گویید: «مثل پرنده به کوهها فرار کن

² زیرا شریران در کمین عادلان نشسته‌اند و تیرهای خود را به کمان نهاده‌اند تا ایشان را هدف قرار دهند.

³ پایه‌های نظم و قانون فرو ریخته، پس عادلان چه می‌توانند بکنند؟»

⁴ اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدّس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را می‌بیند و می‌داند که آنها چه می‌کنند.

⁵ خداوند بدکاران و درستکاران را امتحان می‌کند. او از آدم بدکار و ظالم بیزار است.

⁶ او بر بدکاران آتش و گوگرد خواهد بارانید و با بادهای سوزان آنها را خواهد سوزانید.

⁷ خداوند عادل است و انصاف را دوست دارد و درستکاران در حضور او خواهند زیست.