مزامیر 101 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

مزمور ۱۰۱ دعای پادشاه

مزمور داوود.

¹ ای خداوند، محبت و عدالت تو را می‌ستایم و با سرود تو را می‌پرستم.

² مراقب خواهم بود تا راه درست و بی‌عیب را در پیش بگیرم. نزد من کِی خواهی آمد؟ در خانه خود، با دلی راست زندگی خواهم کرد.

³ هر چیز بد و ناپسند را از پیش چشم خود دور خواهم نمود. کردار افراد نادرست را دوست نخواهم داشت و در کارهایشان سهیم نخواهم شد.

⁴ نادرستی را از خود دور خواهم ساخت و با گناهکاران معاشرت نخواهم کرد.

⁵ کسی را که از دیگران بدگویی کند ساکت خواهم کرد؛ شخص مغرور و خودخواه را متحمل نخواهم شد.

⁶ من در پی اشخاص امین و خداشناس هستم تا آنها را به کاخ خود بیاورم. کسی که درستکار باشد، او را به کار خواهم گماشت.

⁷ حیله‌گر به کاخ من راه نخواهد یافت و دروغگو نزد من نخواهد ماند.

⁸ هر روز عده‌ای از شریران را نابود خواهم کرد تا شهر خدا را از وجود همهٔ آنها پاک سازم.