ایّوب 35 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

الیهو عدالت خدا را به ایوب یادآوری می‌کند

^1-3 آیا این درست است که ادعا می‌کنی که در حضور خدا بی‌گناهی، و می‌گویی: «از این پاکی و بی‌گناهی خود سودی نبرده‌ام»؟

⁴ من جواب تو و همهٔ دوستانت را می‌دهم.

⁵ به آسمان بلندی که بر فراز سر توست نگاه کن.

⁶ اگر گناه کنی چه لطمه‌ای به خدا می‌زنی؟ اگر خطاهای تو زیاد شود چه تأثیری بر او دارد؟

⁷ یا اگر گناه نکنی، چه نفعی به او می‌رسانی؟

⁸ خواه گناه کنی، و خواه کار خوب انجام دهی، تأثیر آن فقط بر انسانهاست.

⁹ وقتی به انسانها ظلم می‌شود، آنها ناله می‌کنند و فریاد برمی‌آورند تا کسی به دادشان برسد.

¹⁰ اما کسی نمی‌گوید: «خدای آفرینندۀ من کجاست، که شبانگاه سرودها می‌بخشد؟

¹¹ او که ما را توسط حیوانات زمین تعلیم می‌دهد، و توسط پرندگان آسمان حکیم می‌سازد؟»

¹² فریاد برمی‌آورند و کمک می‌طلبند اما خدا پاسخی نمی‌دهد، زیرا متکبر و شرور هستند.

¹³ فریاد آنها سودی ندارد، زیرا خدای قادر مطلق آن را نمی‌شنود و به آن توجهی ندارد.

¹⁴ پس چقدر بیشتر، وقتی می‌گویی او را نمی‌بینی و دعوی‌ات در حضور وی است، و منتظر او هستی، خدا تو را نخواهد شنید

¹⁵ می‌گویی: «خدا گناهکار را مجازات نمی‌کند و به گناهان او توجهی ندارد.»

¹⁶ اما ای ایوب، تو از روی نادانی سخن می‌گویی و سخنانت پوچ و باطل است.