ایّوب 11 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

نخستین پاسخ صوفر به ایوب

¹ آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد:

² آیا به این همه سخنان بی‌معنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی می‌تواند خود را تبرئه کند؟

³ ای ایوب، آیا فکر می‌کنی ما نمی‌توانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره می‌کنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟

⁴ ادعا می‌کنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی!

⁵ ای کاش خدا صحبت می‌کرد و می‌گفت که نظرش دربارهٔ تو چیست.

⁶ ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار می‌کرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بوده‌ای تو را تنبیه کرده است.

⁷ آیا تو می‌توانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا می‌توانی عمق‌های او را کشف کنی؟

⁸ آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه می‌دانی؟

⁹ طول آنها از زمین دراز‌تر است، و عرض آنها از دریا وسیع‌تر.

¹⁰ وقتی خدا کسی را می‌گیرد و محاکمه می‌کند، کیست که با او مخالفت کند؟

¹¹ زیرا او خوب می‌داند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه می‌باشد.

¹² دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید!

¹³ حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛

¹⁴ گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛

¹⁵ آنگاه چهره‌ات از بی‌گناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد.

¹⁶ تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود.

¹⁷ زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت.

¹⁸ در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید.

¹⁹ از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد.

²⁰ اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود.