Матъвеестъ 28 - Матъвеестъ Пасъ Евангеліе 1894 (Саме килле)28. Куихтъ логи кауцатъ алтасъ. 1 Кось мыный Суветъ, чувванамъ‐бале вуссъ пейвъ нетелетъ пудій Марія Магдалина, и нуббь Марія киччить яммій‐литъ. 2 И атте (вотъ), шедый шуръ маддъ‐пуштамушъ; тынтетъ Ангелъ Господень, люштелый альместъ, пудій, іоратый кедьгъ яммій‐литъ ухсъ няльместъ и орай су альнъ. 3 Вуйнамъ‐налъ (видъ) ляй мохтъ термесъ кускъ, и су пихтысъ ляй вильгисъ, мохтъ мутъ. 4 Варьдеи сургене су и торьесте и шедьде, мохтъ яммій. 5 Ангелъ же понеллый сань неззаный‐горо цалкъ: елетъ пылатъ, тынтетъ тедамъ, что тіи одцевете Іисуса наулямъ ристе‐олъ (распятаго). 6 Сонъ иллякъ тасть. Сонъ паеный (воскресъ), мохтъ цалкъ: Подеке, кичестеке сай, кость Господь лежій. 7 И мынетъ сыргъ, целькетъ Су маттатыи, что Сонъ пайеный ямміитъ и овдулъ тіитъ леджь Галилеастъ; тоббенъ Су вуйневете. 8 И талаканый выйде яммій‐литестъ, сіи пыллесте и шуръ раммеинъ урче целькетъ Су маттатыи. 9 Кось сіи вадзе целькетъ Су маттатыи, и атте, Іисусъ пудій сіитъ вуста и цалкъ: раммевуде! И сіи пыдьте, тавете Су юльгитъ и комердала Сунне. 10 Тале сарнъ сіитъ Іисусъ: елетъ пылатъ, мыннетъ, целькетъ Му виллеитъ, ань сіи вадзе Галилеѣ и тоббенъ сіи вуйне Му. 11 А кось сіи вадзе, тале моттамъ вардеинъ, мынне городъ‐сизъ, и целькетъ шуремусъ‐папетъ пукъ ми ли лямашь. 12 И сіи норрые поррасавуимъ и туйе сарнамушь, еный удде теггитъ солдатыитъ. 13 И цельке: целькетъ, что Су маттатыи, пытте ехка, суллае Су, кось міи вудіимъ. 14 И кось татъ сагъ мынъ игемонъ‐рай, міи сарнатепъ сунне, и тіитъ пестепъ бѣдыестъ. 15 Сіи вальде теггитъ, туйее нутте, мохтъ ляй пакамъ сіитъ, и мыный татъ сань Іудей кыскестъ танъ пейвъ‐рая. 16 А ыхтемъ логъ маттатыитъ вадзеле Галилея, термь‐олъ, козъ пакай сіитъ Іисусъ. 17 И вуйне Су, комердала Сунне, а моттамъ юрдала нуббе. 18 И алданый Іисусъ цалкъ сіитъ: Мунне ли уддамъ юкки‐нала валтъ (власть) альместъ и еннамъ альнъ. 19 И нутте мынетъ, маттавете пукъ олметъ, ристетъ сіитъ Есчь, и Альгь и Пась Вуйнгысъ нама. 20 Маттеке сіитъ аннетъ пукъ тайтъ, майтъ Монъ тіитъ пакамъ; и атте (вотъ) Монъ лямъ тіи‐вуимъ пукъ пейветъ, кедьжъ айгъ‐раи. Аминь. |
Отъ Архангельскаго Комитета Православнаго Миссіонерскаго Общества печатать разрѣшается 1894.
British & Foreign Bible Society