مُکاشفہ 7 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

اِسرائیل دے اِک لَکّھ چتالی ہزار لوک

¹ ایہدے پِچّھوں مَیں زمین دی چَوہاں نُکرِیں چَوہ فرِشتے کھلوتے ویکھے اوہناں زمین دیاں چَوہاں وَاوَاں نُوں تھمیا ہویا سی پئی زمین یا سمُندر یا کِسے بُوٹے نُوں وَا نا لگّے۔

² فیر مَیں اِک ہور فرِشتے نُوں ویکھیا پئی جِیوندے خُدا دی مُہر لے کے چڑھدے ولّوں اُتانہہ آیا۔ اوس اوہناں چَوہاں فرِشتیاں نُوں جِنہاں نُوں زمین تے سمُندر دے نُقصان کرن دا اختیار دِتّا گیا سی اُچّی اواز نال آکھیا۔

³ پئی جد تِیکر اسی خُدا دے بندیاں دے مَتّھے اُتّے مُہر نا لا لَئے۔ زمین تے سمُندر تے بُوٹیاں دا نُقصان نا کریو۔

⁴ تے جِنہاں اُتّے مُہر لائی گئی۔ اوہناں دی گنتری سُنی پئی بنی اِسرائیل دے سارے گھرانیاں وِچوں اِک لَکّھ چتالی ہزار اُتّے مُہر لائی گئی۔

⁵ یہُوداہ دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے مُہر لائی گئی۔ رُوبن دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ جَدّ دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔

⁶ آشر دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ نفتالی دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ منسّی دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔

⁷ شمعُون دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ لاوی دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ اِشکار دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔

⁸ زبُولُون دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ یُوسف دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ بِنیمِین دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔

اِک وڈّی بِھیڑ

⁹ اوہناں گلّاں دے پِچّھوں مَیں دھیان کِیتا۔ تے کِیہ ویکھنا آں پئی ہر اِک قوم تے گھرانے تے اُمّت تے اہلِ زبان دی اِک ایڈی وڈّی بِھیڑ جِہنُوں کوئی گِن نئیں سکدا چِٹّے کپڑے پا کے تے کھجور دِیاں ٹہنِیاں اپنیاں ہتّھاں وِچ لے کے تخت تے لیلے دے اگّے کھلوتی اے۔

¹⁰ تے اُچّی اُچّی چِیک چِیک کے آکھدی اے۔ پئی نجات ساڈے خُدا ولّوں اے۔ جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا اے تے لیلے ولّوں۔

¹¹ تے سارے فرِشتے اوس تخت تے بزُرگان تے چَوہاں جانداراں دے آلے دوالے کھلوتے نیں۔ فیر اوہ تخت دے اگّے مُنھ پرنے ڈِگّ پئے تے خُدا نُوں سجدہ کر کے۔

¹² آکھیا آمِین وڈیائی تے جلال تے حِکمت تے شُکر تے عِزّت تے قُدرت تے طاقت ہمیشہ تِیکر ساڈے خُدا دی ہوئے آمِین۔

¹³ تے بزُرگاں وِچوں اِک مَینُوں آکھن لگّا پئی ایہہ جِنہاں چِٹّے کپڑے پائے ہوئے نیں کون نیں تے کِتّھوں آئے ہوئے نیں؟

¹⁴ مَیں اوہنوں آکھیا اَے میرے خُداوند تُوں ای جاندا ایں۔ اوس مَینُوں آکھیا ایہہ اوہ نیں جیہڑے اوس وڈّی مُصِیبت وِچوں نِکل کے آئے ہوئے نیں ایہناں اپنے کپڑیاں نُوں لیلے دے لہو وِچ دھوکھے چٹیاں کِیتا ہویا اے۔

¹⁵ ایسے صدقہ ایہہ خُدا دے تخت اگّے نیں تے ہیکل وِچ دِنے راتِیں اوہدی بندگی کر دے نیں۔ تے جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا ہویا اے اوہ اپنا تنبُو اوہناں دے اُتّے تانیں گا۔

¹⁶ ایہدے پِچّھوں نا کدی اوہناں نُوں بُھکھ لگّے گی نا تَریہہ نا کدی اوہناں نُوں دُھپ ستائے گی نا گرمی۔

¹⁷ کیوں جو جیہڑا لیلا تخت دے وِچ اے۔ اوہ اوہناں دی نِگہبانی کرے گا۔ تے اوہناں نُوں زِندگی دے پانی دے سوتیاں کول لے جائے گا۔ تے خُدا اوہناں دِیاں اَکھّیاں توں سارے اتھرُو پُونجھ دے گا۔