متّی 21 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

یرُوشلِیم وِچ شاہانہ داخلہ

¹ تے جد اوہ یرُوشلِیم دے نیڑے اَپڑے تے بَیت فگے وِچ زَیتُوناں دے پہاڑ کول آئے تَد یِسُوع دو شاگِرداں نُوں گھلّیا۔ تے اوہناں نُوں آکھیا۔

² تُسی سامھنے والے پِنڈ وِچ جاؤ۔ تے وڑدیاں سار تُہانوں اِک کھوتی بَدّھی ہوئی مِلے گی تے بچّہ اوہدے نال۔ اوہنوں کھول کے میرے کول لے آؤ۔

³ تے جے کوئی تُہانوں کُجھ آکھے تے آکھنا پئی خُداوند نُوں اوہناں دی لوڑ اے تے جھٹ اوہ اوہناں نُوں گھل دے گا۔

⁴ ایہہ ایس لئی ہویا پئی اوہ گلّ جیہڑی نبی دی راہِیں آکھی گئی سی پُوری ہوئے۔ پئی

⁵ صِیُّون دی دِھی نُوں آکھو۔ ویکھ تیرا بادشاہ تیرے کول آؤندا اے اوہ حلِیم اے تے کھوتے اُتّے چڑھیا سگوں کھوتی دے بچّے اُتّے۔

⁶ سو شاگِرداں جا کے جیویں یِسُوع نے اوہناں نُوں حُکم دِتّا سی اوسے طرح کِیتا۔

⁷ تے کھوتی تے بچّے نُوں لے آؤندا تے اوہناں اپنے کپڑے اوہناں دے اُتّے پا دِتّے۔ تے اوہ اوہناں دے اُتّے چڑھ بَیٹھا۔

⁸ تے بِھیڑ وِچوں بتھیریاں اپنے کپڑے راہ وِچ وچھائے تے ہوراں رُکھّاں دِیاں ٹہنِیاں دَڈھ کے راہ وِچ وچھا دِتّیاں۔

⁹ تے بِھیڑ جیہڑی اوہدے اگّے پِچّھے چلّی جاندی سی اُچّی اواز نال آکھدی سی ”ہوشعنا داؤد دے پُتر نُوں۔ دھنّ اے اوہ جیہڑا خُداوند دے ناں اُتّے آؤندا اے اسماناں وِچ ہوشعنا۔“

¹⁰ تے جد اوہ یرُوشلِیم وِچ وڑیا تاں سارا شہر ایہہ آکھ کے ہِل گیا پئی ایہہ کون اے؟

¹¹ تے بِھیڑ آکھن لگّی۔ ایہہ اوہ نبی اے یِسُوع گلِیل دے ناصرۃ دا۔

یِسُوع ہیکل وِچ جاندا اے

¹² تے یِسُوع خُدا دی ہیکل وِچ گیا تے ساریاں نُوں باہر کڈھ دِتّا جیہڑے ہیکل وِچ وَنج بِپار کر دے سن تے صرّافاں دے تختے تے کبُوتر ویچن والیاں دِیاں چَونکِیاں اُلٹا سُٹِّیاں۔

¹³ تے اوہناں نُوں آکھن لگّا پئی لِکھیا ہویا اے ”میرا گھر دُعا بندگی دا گھر اکھوائے گا“ پر تُسی اوہنوں ڈاکُوؤاں دی کھوہ بناندے اوہ۔

¹⁴ تے ہیکل دے اندر اَنھے تے گُونگے اوہدے کول آئے تے اوس اوہناں نُوں چَنگا کِیتا۔

¹⁵ پر جد سردار کاہِناں تے فقِیہاں نیں اوہناں اچرج کمّاں نُوں ویکھیا جیہڑے اوس کِیتے تے نالے ہیکل وِچ اوہناں مُنڈیاں نُوں جیہڑے اُچّی اُچّی آکھدے سن ”داؤد دے پُتر نُوں ہوشعنا۔“ تَد اوہناں نُوں غُصّہ چڑھیا۔

¹⁶ تے اوہنوں آکھیا تُوں سُننا ایں پئی ایہہ کِیہ آکھدے نیں؟ یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا ہاں۔ تُساں کدی ایہہ نئیں پڑھیا پئی نیانیاں تے دُدّھ پِین والیاں دے مُنھوں تُوں وڈیائی پُوری کرائی۔

¹⁷ تے اوہناں نُوں چھڈ کے اوہ شہروں باہر بَیت عَنِیاہ نُوں گیا تے اوتھے رات رہیا۔

یِسُوع نے ہنجیر دے بُوٹے تے لعنت کِیتی

¹⁸ تے سویرے شہر نُوں پرتدیاں ہویاں اوہنوں بُھکھ لگّی۔

¹⁹ تے راہ دے کنڈھے اِک ہنجیر دا بُوٹا دیکھ کے اوہدے کول گیا تے اوہدے وِچ بِناں پَتّراں دے ہور کُجھ نا مِلیا تے اوہنوں آکھیا ہُن توں لے کے تیرے اُتّے کدی وی پَھل نا ہوئے تے اوسے ویلے ہنجیر دا بُوٹا سُک گیا۔

²⁰ تے شاگِرداں نیں ویکھ کے تے تعجُّب کر کے آکھیا۔ کیڈی چھیتی ایہہ ہنجیر دا بُوٹا سُک گیا؟ تے یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا۔

²¹ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی جے کر یقِین کرو تے شک نا کرو تے تُسی نِرا ایہو ای نا کرو گے جیویں ہنجیر دے بُوٹے نال ہویا۔ پر جے ایس پہاڑ نُوں وی آکھو گے پئی اُٹھ تے سمُندر وِچ جا پَو تے ہو جائے گا۔

²² تے سبھ کُجھ جو تُسی یقِین کر کے دُعا وِچ منگو گے۔ سو تُہانوں مِلے گا۔

یِسُوع دے اختیار تے اعتراض

²³ تے جد اوہ ہیکل وِچ آیا تے تعلِیم پیا دیندا سی تَد سردار کاہِن تے قوم دے بزُرگ اوہدے کول آئے تے آکھن لگّے۔ تُوں کیہڑے اختیار نال ایہہ کمّ کرنا ایں؟ تے کِس ایہہ اختیار تینُوں دِتّا اے؟

²⁴ یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا۔ مَیں وی تُہاڈے توں اِک گلّ پُچھناں آں جے تُسی اوہ مَینُوں دسو گے تے مَیں وی تُہانوں دساں گا پئی کیہڑے اختیار نال ایہہ کمّ کرنا آں۔

²⁵ یُوحنّا دا بپتِسمہ کِتّھوں سی اسمانوں یا بندیاں ولّوں؟ تے اوہناں ایہہ اوہ آپو وِچ وچار کِیتی پئی جے اسی آکھئے اسمانوں تَد اوہ سانُوں آکھے گا۔ فیر تُسی اوہنوں کیوں نئیں مَنّیا؟

²⁶ پر جے آکھئے۔ بندیاں ولّوں تے لوکاں کولوں ڈرنے آں کیوں جو سبھے یُوحنّا نُوں نبی مَن دے نیں۔

²⁷ تَد اوہناں یِسُوع نُوں جواب دِتّا اسی نئیں جان دے۔ اوس وی اوہناں نُوں آکھیا مَیں وی تُہانوں نئیں دِسدا پئی کیہڑے اختیار نال مَیں ایہہ کمّ کرنا آں۔

دو پُتراں دی تمثِیل

²⁸ پر تُسی کِیہ سمجھدے اوہ؟ کِسے بندے دے دو پُتر سن تے اوس وڈّے کول آ کے آکھیا پُتر جا کے اَج انگور دے باغ وِچ کمّ کر۔

²⁹ اوس جواب دِتّا میرا جی نئیں کر دا پر مگروں پچھتا کے اوہ ٹُر گیا۔

³⁰ فیر دُوجے کول آ کے ایسے طرح آکھیا۔ اوس جواب دِتّا خُداوند مَیں جاناں آں۔ پر گیا نئیں۔

³¹ اوہناں دوہاں وِچوں کِس پئیو دی مرضی پُوری کِیتی؟ اوہ آکھن لگّے پہلے نے۔ یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی محصُولئے تے کسبیاں تُہاڈے توں اگّے خُدا دی بادشاہی وِچ جاندے نیں۔

³² کیوں جو یُوحنّا نیکی دے راہ اُتّے تُہاڈے کول آیا تے تُساں اوہنوں نا مَنّیا پر محصُولِیاں تے کسبیاں نیں اوہنوں مَن لیا۔ پر تُسی ایہہ ویکھ کے مگروں وی نئیں پچھتائے پئی اوہنوں مَن لَیندے۔

انگور دے باغ دے ٹھیکیداراں دی تمثِیل

³³ اِک ہور تمثِیل سُنو۔ اِک بندہ گھر دا مالک سی جِس انگور دا باغ لایا۔ تے اوہدے چَوفیرے واڑ کِیتی۔ تے اوہدے وِچ رَس لئی حوض بنایا۔ تے بُرج اُساریا۔ تے مالِیاں نُوں ٹھیکے دے کے پردیس ٹُرگیا۔

³⁴ تے جد پَھل دی بہار نیڑے آئی اوس اپنے نَوکراں نُوں مالِیاں کول اوہدا پَھل لین واسطے گھلّیا۔

³⁵ تے مالِیاں اوہدے نَوکراں نُوں پھڑ کے کِسے نُوں کُٹّیا۔ کِسے نُوں وَڈّھیا تے کِسے نُوں پتّھر مارے۔

³⁶ فیر اوس ہور نَوکراں نُوں گھلّیا جیہڑے اگلیاں نالوں وَدھیرے سن تے اوہناں نیں اوہناں نال وی اوسے طرح کِیتا۔

³⁷ پر اوڑک نُوں اوس نے اپنا پُتر اوہناں کول ایہہ آکھ کے گھلّیا پئی اوہ میرے پُتر دی تے عِزّت کرن گے۔

³⁸ جد مالِیاں نیں پُتر نُوں ویکھیا تَد آپو وِچ آکھن لگّے۔ وارث تے ایہو اے۔ آؤ ایہنوں مار سُٹّیئے تے اوہدی وِرثہ سانبھ لَئے۔

³⁹ تے اوہنوں پَھڑکے انگور دے باغوں بَنّے کڈھیا تے مار سُٹّیا۔

⁴⁰ سو جد باغ دا مالک آوے گا اوہناں مالِیاں نال اوہ کِیہ کرے گا؟

⁴¹ اوہ اوہنوں آکھن لگّے اوہناں بُریاں دا بُری طرح ناس کرے گا۔ تے انگور دا باغ ہورناں مالِیاں نُوں سونپے گا۔ جیہڑے ویلے سر اوہنوں پَھل پُچاؤن گے۔

⁴² یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا تُساں کِتاباں وِچ کدی نئیں پڑھیا پئی جیہڑے پتّھر نُوں راجاں نیں ناپسند کِیتا اوہی نُکّر دا سِرا بنایا گیا؟ ایہہ گلّ خُداوند ولّوں ہوئی تے ساڈی نظر وِچ اچرج اے۔

⁴³ ایس لئی مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی خُدا دی بادشاہی تُہاڈے توں کُھوئی جائے گی۔ تے اوس قوم نُوں بخشی جائے گی جیہڑی اوہدا پَھل لِیائیا کرے۔

⁴⁴ تے جیہڑا کوئی ایس پتّھر اُتّے ڈِگّ پَوے سو چُور چُور ہو جائے گا پر جِہدے اُتّے اوہ ڈِگّے اوہنوں گھٹے وانگُوں اُڈائے گا۔

⁴⁵ تے جد سردار کاہِناں تے فرِیسیاں نیں اوہدیاں ایہہ تمثِیلاں سُنیاں تَد اوہناں نُوں معلُوم ہویا پئی اوہ تے ساڈی بابت پیا آکھدا اے۔

⁴⁶ تے جد اوہ اوہنوں پَھڑنا چاہندے سن لوکاں توں ڈر دے سن کیوں جو اوہ اوہنوں نبی مَن دے سن۔