متّی 20 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

انگوراں دا باغ تے مزدُور

¹ کیوں جو اسمان دی بادشاہی اِک گھر دے مالک وانگر اے۔ جیہڑا سویلے باہر نِکل گیا پئی اپنے انگور دے باغ وِچ مزدُوری اُتّے کامے لائے۔

² تے جد اوس کامیاں نال اِک اِک دینار دِہاڑی چُکا لیا تَد اوہناں نُوں اپنے باغ وِچ گھل دِتّا۔

³ تے پہر دِن چڑھے باہر جا کے اوس ہورناں نُوں بازار وِچ ویہلیاں کھلوتے ویکھیا۔

⁴ تے اوہناں نُوں آکھیا تُسی وی انگور دے باغ وِچ جاؤ تاں جو کُجھ حق ہوئے گا مَیں تُہانوں دیاں گا تے اوہ ٹُر پئے۔

⁵ فیر اوس دُوجے تے تِیجے پَہر باہر جا کے ایسے طرح کِیتا۔

⁶ تے اِک گھنیٹا دِن رہندیاں اوس ہورناں نُوں کھلوتیاں ویکھیا تے اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی کیوں سارا دِن ایتھے ویہلے کھلوتے رہے اوہ؟

⁷ اوہ اوہنوں آکھن لگّے۔ ایس لئی پئی سانُوں کِسے دِہاڑی نئیں لایا۔ اوہ اوہناں نُوں آکھن لگّا تُسی وی انگور دے باغ وِچ جاؤ۔

⁸ تے جد شام پئی تَد انگور دے باغ دے مالک اپنے مُختِیار نُوں آکھیا۔ کامیاں نُوں سَدّ تے پِچّھلیاں توں لے کے پہلیاں تِیکر اوہناں نُوں مزدُوری دے۔

⁹ تے جد اوہ آئے جیہڑے گھنیٹا دِن رہندیاں کمّ لگّے سن۔ اوہناں نُوں اِک اِک دینار مِلیا۔

¹⁰ تے جد پہلے آئے اوہناں ایہہ سمجھیا پئی سانُوں وَدّھ مِلے گا۔ پر اوہناں نُوں وی اِک اِک دینار مِلیا۔

¹¹ تے اوہنوں لے کے اوہ گھر دے مالک اُتّے کُڑ کُڑائے تے آکھیا۔

¹² پئی ایہناں پِچّھلیاں تے اِکّو ای گھڑی کمّ کِیتا تے تُوں اوہناں نُوں ساڈے برابر کر دِتّا جِنہاں سارے دِن دا بھار تے دُھپ سہی۔

¹³ پر اوس اوہناں وِچوں اِک نُوں جواب دے کے آکھیا بھرا مَیں تیرے نال کوئی بے انصافی نئیں کر دا۔ تیرا میرے نال اِک دینار نئیں سی چُکیا؟

¹⁴ جو تیرا اے سو لے۔ تے ٹُرجا۔ پر میری مرضی اے پئی جِنّاں تینُوں دیناں اوناں ای ایس پِچّھلے نُوں وی دیاں۔

¹⁵ میرا اختیار نئیں اے پئی مَیں اپنے مال نال جو چاہاں سو کراں؟ یا تیری اَکھ ایس کر کے بُری اے پئی مَیں چَنگا آں؟

¹⁶ ایسے طرح پِچّھلے پہلے ہون گے تے پہلے پِچّھلے ہون گے۔

یِسُوع ترِیجی وار اپنی مَوت دی گلّ کر دا اے

¹⁷ تے یِسُوع یرُوشلِیم نُوں جاندِیاں ہویاں باراں شاگِرداں نُوں وَکھریاں لے گیا تے راہ وِچ اوہناں نُوں آکھیا۔

¹⁸ ویکھو اسی یرُوشلِیم نُوں جانے آں تے اِبنِ آدم سردار کاہِناں تے فقِیہاں دے حوالے کِیتا جائے گا تے اوہ اوہدے اُتّے مَوت دا فتویٰ دین گے۔

¹⁹ تے اوہنوں غیر قوماں دے حوالے ایس کر کے کرن گے۔ پئی اوہنوں ٹھٹّھے کروان تے کولڑے مروان تے صلِیب اُتّے چڑھوان۔ تے ترِیجے دِہاڑے اوہ اُٹھا لیا جائے گا۔

اِک ماں دی بِنتی

²⁰ اوس ویلے زبدی دے پُتراں دی ماں اپنے پُتراں سَنے اوہدے کول آئی تے اوہدے اگّے اِک عرض کِیتی۔

²¹ اوس اوہنوں آکھیا تُوں کِیہ چاہنی ایں۔ اوہ اوہنوں آکھن لگّی۔ تُوں حُکم دے پئی میرے ایہہ دوویں پُتر اِک تیرے سَجّے تے اِک تیرے کھبّے تیری بادشاہی وِچ بَہین۔

²² یِسُوع جواب دے کے آکھیا۔ تُسی نئیں سمجھدے پئی کِیہ منگدے اوہ۔ اوہ پیالہ جِہنُوں مَیں پِینا اے تُسی پی سکدے اوہ؟ اوہ اوہنوں آکھن لگّے ہاں پی سکنے آں۔

²³ اوہ اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ میرا پیالہ تے تُسی ضرُور پِیو گے پر سَجّے تے کبھّے بہانا میرے ہتّھ وِچ نئیں اے پئی کِسے نُوں دے دیاں۔ پر اوہناں نُوں بخشیا جائے گا جِنہاں واسطے میرے باپ کولوں مُقرّر کِیتا گیا اے۔

²⁴ تے دَساں نیں سُن کے اوہناں دوہاں بھراواں دی بابت بُہت غُصّہ کِیتا۔

²⁵ پر یِسُوع اوہناں نُوں اپنے کول سَدّ کے آکھیا تُسی جان دے اوہ پئی غیر قوماں دے حاکم اوہناں اُتّے دابا پاندے نیں تے اوہناں دے وڈّے لوک اوہناں اُتّے دَھونس جماندے نیں۔

²⁶ اجیہا تُہاڈے وِچ نا ہوئے گا۔ سگوں جیہڑا کوئی تُہاڈے وِچ وَڈا بننا چاہے سو تُہاڈا ٹہلیا ہوئے گا۔

²⁷ تے جیہڑا کوئی تُہاڈے وِچ سردار ہونا چاہے سو تُہاڈا کاماں ہوئے گا۔

²⁸ جیویں اِبنِ آدم سیوا کران نئیں سگوں سیوا کرن تے بتھیریاں دے تھاں ڈنڈ بھرن نُوں اپنی جان دین آیا اے۔

یِسُوع دو اَنھیاں نُوں چَنگا کر دا اے

²⁹ تے یرِیحُو توں نِکل دیاں اوہدے پِچّھے بڑی بِھیڑ ہو ٹُری۔

³⁰ تے ویکھو دواَنّھے بندے راہ دے کنڈھے بَیٹھے ہوئے سن۔ جد اوہناں ایہہ سُنیا پئی یِسُوع لنگھدا جاندا اے تے چلّا کے بولے اَے خُداوند داؤد دے پُتر ساڈے اُتّے رَحم کر۔

³¹ تے لوکاں نیں اوہناں نُوں جِھڑکیا پئی چُپ کر جان۔ پر اوہناں ہور وی چلّا کے آکھیا۔ اَے خُداوند داؤد دے پُتر ساڈے اُتّے رَحم کر۔

³² تَد یِسُوع کھلو گیا تے اوہناں نُوں سَدّ کے آکھیا تُسی کِیہ چاہندے ہو پئی مَیں تُہاڈے لئی کراں؟

³³ اوہ اوہنوں آکھن لگّے خُداوندا ساڈیاں اَکھّیاں کُھل جان۔

³⁴ تے یِسُوع ترس کھا کے اوہناں دِیاں اَکھّیاں نُوں چُھوئیا تے اوسے ویلے اوہ سُجاکھے ہوگئے۔ تے اوہدے مگر ٹُر پئے۔