متّی 14 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

یُوحنّا بپتِسمہ دین والے دی مَوت

¹ اوس ویلے چوتھائی مُلک دے حاکم ہیرودیس یِسُوع دی مشہُوری سُنی۔

² تے اوس اپنے نَوکراں نُوں آکھیا پئی ایہہ یُوحنّا بپتِسمہ دین والا اے۔ اوہ مُردیاں وِچوں جی اُٹھیا اے تے ایس لئی ایہہ کراماتاں اوہدے ہتھّوں کِیتیاں جاندِیاں نیں۔

³ کیوں جو ہیرودیس اپنے بھرا فِلپُّس دی بیوی ہیرودیاس دے سبّب یُوحنّا نُوں پھڑ کے بَدّھا تے قید وِچ پا دِتّا سی۔

⁴ کیوں جو یُوحنّا اوہنوں آکھیا سی پئی اوہنوں رکھنا تیرے لئی روا نئیں اے۔

⁵ تے جد اوہ چاہندا سی پئی اوہنوں مروا سُٹّاں اوہ لوکاں توں ڈریا کیوں جو اوہ اوہنوں نبی مَن دے سن۔

⁶ پر جد ہیرودیس دا جنم دِن آیا تَد ہیرودیاس دی دِھی سبھناں دے اگّے نچ کے ہیرودیس نُوں خُوش کِیتا۔

⁷ اوس ویلے اوس سَونہہ کھا کے جو کُجھ اوہ منگے سو ای دین دا اِقرار کِیتا۔

⁸ اوس اپنی ماں دی چُک نال آکھیا پئی مَینُوں ایتھے تھال وِچ یُوحنّا بپتِسمہ دین والے دا سِر منگوا دے۔

⁹ تے بادشاہ اُداس ہویا۔ پر اپنیاں سَونہاں دے سبّب تے اوہناں لوکاں کر کے جیہڑے اوہدے نال بَیٹھے ہوئے سن دین دا حُکم کِیتا۔

¹⁰ تے بندہ گھل کے قیدخانے وِچ یُوحنّا دا سِر وَڈّھوایا۔

¹¹ تے اوہدا سِر تھال وِچ لیاندا گیا تے کُڑی نُوں دِتّا گیا۔ تے اوہ اپنی ماں کول لے آئی۔

¹² تے اوہدے شاگِرداں آ کے لوتھ نُوں چُک لیا تے دَفنا دِتّا تَد جا کے یِسُوع نُوں خبر دِتّی۔

یِسُوع پنج ہزار نُوں کھانا کھلاؤندا اے

¹³ جد یِسُوع ایہہ سُنیا تَد اوہ اوتھوں بیڑی اُتّے چڑھ کے اِک اُجاڑ تھاں وِچ وکھرا ٹُر گیا تے لوک ایہہ سُن کے شہراں وِچ پَیدل اوہدے مگر ٹُر پئے۔

¹⁴ تے اگانہہ نِکل کے اوس بڑی بِھیڑ ویکھی۔ تے اوہناں اُتّے ترس کھادا تے اوہناں دے روگِیاں نُوں چَنگا کِیتا۔

¹⁵ تے جیویں شام ہوئی شاگِرداں اوہدے کول آ کے آکھیا۔ ایہہ تھاں اُجاڑ ایہہ تے ویلا ہُن لنگھ گیا اے۔ لوکاں نُوں گھل دے پئی پِنڈاں وِچ جا کے اپنے لئی کھانا مُل لین۔

¹⁶ پر یِسُوع نے اوہناں نُوں آکھیا جان دی کوئی لوڑ نئیں اے۔ تُسی ای اوہناں نُوں کھان نُوں دیو۔

¹⁷ پر اوہ اوہنوں آکھن لگّے پئی ایتھے ساڈے کول نِریاں پنج روٹِیاں تے دو مچھّیاں نیں۔

¹⁸ اوس آکھیا اوہناں نُوں ایتھے میرے کول لیاؤ۔

¹⁹ تے لوکاں نُوں گھا اُتّے بَہہ جان دا حُکم دِتّا تَد اوس اوہناں پنجاں روٹِیاں تے دو مچھّیاں نُوں لے لیا تے اسمان ولّ ویکھ کے برکت منگی۔ تے توڑ کے روٹِیاں شاگِرداں نُوں دِتّیاں۔ تے شاگِرداں لوکاں نُوں دِتّیاں۔

²⁰ تے ساریاں کھادِیاں تے رَجّ گئے تے وادُھو ٹُکّراں دِیاں باراں بھریاں ہویاں ٹوکریاں چُکیاں۔

²¹ تے زنانِیاں تے بالاں دے بِناں کھان والے پنج ہزار بندے سن۔

یِسُوع پانی تے چلدا اے

²² تے اوسے ویلے اوس شاگِرداں نُوں پَکّی کِیتی پئی بیڑی اُتّے چڑھ کے جد تِیکر اوہ آپ لوکاں نُوں وِداع نا کر لَئے اگّے اگّے پار جان۔

²³ تے جد اوس لوکاں نُوں ٹور دِتّا سی تے اوہ آپ اکلّا ای دُعا منگن لئی پہاڑ اُتّے چڑھ گیا۔ تے جد شام پَے گئی اوہ اوتھے اکلّا سی۔

²⁴ پر بیڑی سمُندر وِچ اَپڑ کے ٹَھلّاں نال ڈول دی سی۔ کیوں جو وَا سامھنی سی۔

²⁵ تے رات دے چوتھے پَہر اوہ سمُندر دے اُتّے ٹُردا ٹُردا اوہناں دے کول آیا۔

²⁶ تے جد شاگِرداں اوہنوں سمُندر دے اُتّے ٹُردیاں ویکھیا تَد ٹھٹھنبر کے آکھن لگّے پئی ایہہ بُھوتنا اے تے ڈر دے نال چِچلان لگّے۔

²⁷ پر اونویں یِسُوع اوہناں نال کُو پیا تے آکھیا خاطرجمع رکھو۔ مَیں آں ناں ڈرو۔

²⁸ تَد پطرس اوہنوں جواب دِتّا پئی خُداوندا جے تُوں ایں تے حُکم کر پئی مَیں پانی دے اُتّوں دی تیرے کول آ جاواں۔

²⁹ اوس آکھیا آجا۔ تَد پطرس بیڑیوں اُتر کے یِسُوع کول جان لئی پانی اُتّے ٹُرپیا۔

³⁰ پر وَا ویکھ کے ڈریا تے جد ڈُبن لگّا تَد چچلا کے آکھیا خُداوند مَینُوں بچا لے۔

³¹ جھٹ یِسُوع ہتّھ وَدّھا کے اوہنوں پھڑ لیا۔ تے اوہنوں آکھن لگّا اوہ تھوڑے اِیمان والیا تُوں کاہِنُوں شک کِیتا؟

³² تے جد اوہ بیڑی اُتّے چڑھ بَیٹھے تے وَا کھلو گئی۔

³³ تے جیہڑے لوک بیڑی وِچ سن اوہنوں سجدہ کر کے آکھن لگّے سَچ مُچ تُوں خُدا دا پُتر ایں۔

یِسُوع گنّیسرت وِچ اِک بندے نُوں شفا دیندا اے

³⁴ تے اوہ پار لنگھ کے گنّیسرت دی زمین نُوں آئے۔

³⁵ تے اوس تھاں دے لوکاں اوہنوں سِہان کے اوس سارے علاقے وِچ اکھوا گھلّیا۔ تے ساریاں روگِیاں نُوں اوہدے کول لیاندا۔

³⁶ تے اوہناں اوہدی مِنّت کِیتی پئی نِرا اوہدے کپڑے دا پلّا چُھو لین۔ تے جِنّیاں چُھوئیا سارے چنگے ہو گئے۔