متّی 11 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

یُوحنّا بپتِسمہ دین والے دے شاگِرد

¹ تے اینج ہویا پئی جد یِسُوع اپنے باراں شاگِرداں نُوں حُکم دے دِتّا تَد اوہ اوہناں دے شہراں وِچ تعلِیم دین تے منادی کرن نُوں اوتھوں ٹُرپیا۔

² تے یُوحنّا قیدخانے وِچ مسِیح دیاں کمّاں دا حال سُن کے اپنے شاگِرداں دی راہِیں اوہنوں اکھوا گھلّیا پئی۔

³ اوہ جیہڑا آؤن والا سی تُوں ای ایں یا اسی کِسے ہور نُوں اُڈِیکئے؟

⁴ تے یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا۔ پئی جو کُجھ تُسی سُندے تے ویکھدے ہو یُوحنّا نُوں جا کے دسو۔

⁵ پئی اَنھے ویکھدے تے لنگے ٹُردے پِھردے۔ کوڑھے پاک صاف کِیتے جاندے نیں تے بولے سُندے تے مُردے جوالے جاندے نیں۔ تے غرِیباں نُوں خُوشخبری سُنائی جاندی اے۔

⁶ تے دھنّ اوہ اے جیہڑا میرے سبّب ٹھوکر نئیں کھاندا۔

⁷ تے جد اوہ ٹُر گئے یِسُوع یُوحنّا دی بابت لوکاں نُوں آکھن لگّا پئی تُسی بیابان وِچ کِیہ ویکھن گئے سو؟ اِک وَا نال ہِلدے کانے نُوں؟

⁸ پر تُسی کِیہ ویکھن گئے سو؟ اِک چنگے کپڑے پائے ہوئے بندے نُوں؟ ویکھو جیہڑے چنگے کپڑے پاندے نیں اوہ بادشاہاں دے محلّاں وِچ نیں۔

⁹ پر تُسی کاہِنُوں باہر گئے سو؟ اِک نبی نُوں ویکھن لئی۔ ہاں مَیں تُہانوں آکھنا آں سگوں نبی نالوں وڈّے نُوں۔

¹⁰ اوہ اوہو ای اے جِہدی بابت لِکھیا ہویا اے پئی ویکھو مَیں اپنا رسُول تیرے اگّے اگّے گھلّنا آں۔ اوہ تیرا راہ تیرے اگّے تیار کرے گا۔

¹¹ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی اوہناں وِچوں جیہڑے عَورتاں توں جمّے نیں یُوحنّا بپتِسمہ دین والے نالوں وَڈا کوئی وی نئیں اُٹھیا۔ پر جیہڑا اسمان دی بادشاہی وِچ نِکّا اے اوہ اوہدے نالوں وَڈا اے۔

¹² تے یُوحنّا بپتِسمہ دین والے دیاں دِناں توں لے کے ہُن تِیکر اسمان دی بادشاہی اُتّے زوراوری ہوندی اے تے زوراور لوک اوہنوں زبردستی مَل لَیندے نیں۔

¹³ کیوں جو سارے نبی تے توریت وی یُوحنّا تِیکر نبُوّت کر دے آئے سن۔

¹⁴ تے ایلیّاہ جیہڑا آؤن والا سی ایہو اے۔ چاہو تے مَنّو۔

¹⁵ جیہڑا سُنن واسطے کنّ رکھدا اے سو سُنے۔

¹⁶ پر مَیں ایس زمانے دیاں لوکاں نُوں کِہدے وانگر آکھاں؟ اوہ تے اوہناں مُنڈیاں جیہے نیں جیہڑے بازاراں وِچ بَہہ کے اپنے یاراں نُوں اَوازاں مار کے آکھدے نیں۔

¹⁷ پئی اساں تُہاڈے لئی بانسری وَجائی پر تُسی نا نچّے۔ اساں سیاپے کِیتے پر تُسی نا پِٹّے۔

¹⁸ کیوں جو یُوحنّا نا کھاندا نا پَیندا آیا۔ تے اوہ آکھدے نیں پئی اوہدے وِچ بدرُوح اے۔

¹⁹ اِبنِ آدم کھاندا پَیندا آیا۔ تے اوہ آکھدے نیں پئی ویکھو کھاؤُ تے شرابی بندہ۔ محصُولِیاں تے گُناہِیاں دا یار۔ پر دانائی اپنیاں کمّاں توں سَچّی ٹھہری۔

اِیمان نا لیان والے شہر

²⁰ تَد اوہناں سبھناں شہراں نُوں جِنہاں وِچ اوہ دِیاں بتھیریاں کراماتاں کِیتیاں ہویاں سن ملامت کرن لگّا۔ ایس کر کے پئی اوہناں تَوبہ نئیں سی کِیتی۔

²¹ ہائے تینُوں خُرازِین ہائے تینُوں بَیت صَیدا۔ کیوں جو اوہ کراماتاں جیہڑیاں تُہاڈے وِچ ہویاں سن جیکر صُور تے صَیدا وِچ ہوندیاں تے ترپّڑ پا کے تے سواہ وِچ بَیہہ کے اوہ کدوں دی تَوبہ کر لَیندے۔

²² پر مَیں تُہانوں آکھنا آں۔ پئی عدالت دے دِن تُہاڈے نالوں صُور تے صَیدا دا سُکھلّ ہوئے گا۔

²³ تے اَے کَفرنحُوم تُوں اسمان تِیکر اُچّا کِیتا جائیں گا؟ تُوں تے پاتال تِیکر نِیواں کِیتا جائیں گا کیوں جو ایہہ کراماتاں جیہڑیاں تیرے وِچ ہویاں نیں جے سدُوم وِچ ہوندیاں۔ تے اوہ اَج تِیکر رہ جاندا۔

²⁴ پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی عدالت دے دِن تیرے نالوں سدُوم دیس واسطے سُکھلّ ہوئے گا۔

میرے کول آؤ تے آرام پاؤ

²⁵ اوس ویلے یِسُوع نے جواب وِچ آکھیا۔ اَے باپ اسمان تے زمین دے خُداوند مَیں تیری وڈیائی کرنا آں پئی تُوں ایہناں گلّاں نُوں داناواں تے سیانیاں توں لُکایا۔ تے اَنجانیاں اُتّے ظاہر کِیتا۔

²⁶ ہاں اَے باپ کیوں جو ایسے طرح تینُوں چَنگا لگّا۔

²⁷ سارِیاں شیواں میرے باپ توں مَینُوں سونپِیاں گِیئاں۔ تے کوئی پُتر نُوں نئیں جان دا پر باپ۔ تے نا باپ نُوں کوئی جان دا اے پر پُتر۔ تے اوہ جِہدے اُتّے پُتر اوہنوں ظاہر کرنا چاہے۔

²⁸ اَے سارے لوکو جیہڑے محنت کر دے تے بھار ہیٹھ دبّے پئے ہو۔ میرے کول آؤ تے مَیں تُہانوں آرام دیاں گا۔

²⁹ میری پنجالی اپنے اُتّے رکھ لوؤ تے میرے توں سِکھّو کیوں جو مَیں حلِیم تے دِل دا غرِیب آں تے تُسی اپنیاں جِیاں وِچ آرام پاؤ گے۔

³⁰ کیوں جو میری پنجالی سُکھلّی تے میرا بھار ہَولا اے۔