لُوقا 9 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائییِسُوع باراں شاگِرداں نُوں گھل دا اے 1 اوس باراں شاگِرداں نُوں اکٹّھیاں سَدّ کے اوہناں نُوں سارِیاں بدرُوحاں اُتّے قُدرت تے اختیار دِتّا۔ تے روگاں دے دُور کرن واسطے وی۔ 2 تے اوہناں نُوں خُدا دی بادشاہی دی منادی کرن نُوں تے روگِیاں نُوں تگڑا کرن نُوں گھلّیا۔ 3 تے اوہناں نُوں آکھیا پئی راہ لئی کُجھ نا لئیو۔ نا سوٹی نا جھولی نا روٹی نا رُپیا پیسہ نا دو دو کُڑتے رکھو۔ 4 تے جِس کِسے گھر وڑو اوتھے ای رہو تے اوتھوں ای ٹُر پَوو۔ 5 تے جیہڑے تُہانوں نا قبولن اوس شہروں باہر جاندِیاں اپنے پیراں دا گھٹّا اوہناں اُتّے گواہی لئی جھاڑ دیو۔ 6 اوہ جا کے پِنڈ پِنڈ ہر تھاں خُوش خبری سُناندے تے چَنگا کر دے پِھرے۔ ہیرودیس گھبرا گیا 7 تے چوتھائی مُلک دے حاکم ہیرودیس نے سارا حال سُنیا۔ تے گھبرا گیا۔ ایس لئی پئی آکھدے سن پئی یُوحنّا مُردیاں وِچوں جی اُٹھیا اے۔ 8 تے کئی آکھدے سن پئی ایلیّاہ نے وکھالی دِتّی اے۔ تے ہور آکھدے سن پئی اگلے نبیاں وِچوں کوئی فیر اُٹھیا اے۔ 9 پر ہیرودیس آکھیا یُوحنّا دا سِر تے مَیں وَڈّھ سُٹّیا اے۔ ایہہ کون اے جِہدی بابت اجیہاں گلّاں سُننا آں؟ تے اوہ اوہدے ویکھن دا موقع لَبّھ دا سی۔ یِسُوع پنج ہزار لوکاں نُوں کھانا کھواؤندا اے 10 تے رسُولاں مُڑ آ کے جو کُجھ کِیتا سی اوہنوں دسیا تے اوہ اوہناں نُوں اپنے نال لے کے وکھرا بَیت صَیدا ناں دے شہر وِچ گیا۔ 11 ایہہ معلُوم کر کے بڑی خلقت اوہدے مگر ٹُری تے اوس اوہناں نُوں خُوشی نال قبول کِیتا۔ تے اوہناں نال خُدا دی بادشاہی دِیاں گلّاں کِیتیاں۔ تے جِنہاں نُوں تگڑے ہون دی لوڑ سی۔ اوہناں نُوں چَنگا کِیتا۔ 12 تے جد دِن ڈُبن لگّا اوہناں باراں نیں آ کے اوہنوں آکھیا پئی لوکاں نُوں وِداع کر تاں جو آلے دوالے دے پِنڈاں تے ڈیریاں وِچ جا کے رہن تے اَن پانی لَبّھ لین کیوں جو ایتھے اسی اُجاڑ تھاں وِچ آں۔ 13 پر اوس اوہناں نُوں آکھیا تُسی اوہناں نُوں آپے کھوالو۔ اوہناں آکھیا پئی ساڈے کول پنجاں روٹِیاں تے دو مچھّیاں باہجوں ہور کُجھ نئیں اے۔ پئی اسی جا کے ایہناں ساریاں لوکاں لئی کھانا مُل لیائے۔ 14 کیوں جو اوہ پنج کُو ہزار سن۔ اوس اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا۔ اوہناں نُوں کوئی پنجاہ پنجاہ دی پال بٹھال دئیو۔ 15 اوہناں اوسے طرح کِیتا تے ساریاں نُوں بٹھا لیا۔ 16 تَد اوس اوہناں پنجاں روٹِیاں تے دو مچھّیاں نُوں لے کے اسمان ولّ ویکھ کے اوہناں اُتّے برکت منگی۔ تے توڑ کے اپنے شاگِرداں نُوں دیندا رہیا پئی لوکاں دے اگّے رکھن۔ 17 تے اوہناں کھادا تے سارے رَجّ گئے۔ تے بچیاں ہویاں ٹُکّراں دِیاں باراں ٹوکریاں چُکیاں گِئیاں۔ یِسُوع دے حق وِچ پطرس دا اعلان 18 تے ایویں ہویا جد اوہ اکلّا ہو کے دُعا پیا منگدا سی۔ تے شاگِرد اوہدے نال سن۔ اوس اوہناں کولوں ایہہ پُچھیا۔ پئی لوک مَینُوں کِیہ آکھدے نیں۔ پئی مَیں کون آں؟ 19 اوہناں جواب دِتّا پئی یُوحنّا بپتِسمہ دین والا تے ہور ایلیّاہ تے ہور آکھدے نیں پئی اگلے نبیاں وِچوں کوئی جی اُٹھیا اے۔ 20 اوس اوہناں نُوں آکھیا تُسی کِیہ آکھدے اوہ۔ پئی مَیں کون آں؟ پطرس جواب دِتّا۔ خُدا دا مسِیح۔ یِسُوع اپنے دُکھ اُٹھان تے مَوت دے بارے دسدا اے 21 اوس اوہناں نُوں تاکِید کِیتی پئی ایہہ کِسے نُوں نا دسیو۔ 22 تے آکھیا پئی ضرُور اے پئی اِبنِ آدم بڑے دُکھ سہے۔ تے بزُرگاں تے سردار کاہِناں تے فقِیہاں توں ردّیا جائے۔ تے جانوں ماریا جائے۔ تے ترِیجے دِہاڑے جوالیا جائے۔ 23 تے اوس ساریاں نُوں آکھیا جے کوئی چاہے۔ پئی میرے مگر آئے تے اپنے آپ دا اِنکار کرے۔ تے نِت دِہاڑے اپنی صلِیب چُک کے میرے مگر لگ پئے۔ 24 ایس لئی پئی جے کوئی اپنی جان بچانی چاہوے۔ اوہ اوہنوں گوائے گا۔ پر جے کوئی میری خاطر اپنی جان گوائے۔ اوہو اوہنوں بچائے گا۔ 25 جے بندہ ساری دُنیا نُوں کماوے تے اپنی جان گوائے یا اوہدا نُقصان کرے تے اوہنوں کِیہ فائدہ ہوئے گا۔ 26 کیوں جو جیہڑا مَیتھوں تے میرِیاں گلّاں توں شرمائے گا اِبنِ آدم وی جدوں اوہ اپنے تے باپ تے پاک فرِشتیاں دے جلال وِچ آئے گا اوہدے توں شرمائے گا۔ 27 پر مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی ایتھے کھلون والیاں وِچوں کئی اِک نیں جیہڑے جد تِیکر خُدا دی بادشاہی نُوں ویکھ نا لین اُکّا مَوت دا سواد نا لین گے۔ یِسُوع دا رُوپ بدل جاندا اے 28 تے اوہناں گلّاں دے اَٹھاں کُو دِناں پِچّھوں اجیہا ہویا جد پطرس تے یُوحنّا تے یعقُوب نُوں نال لے کے اوہ پہاڑ اُتّے دُعا منگن نُوں چڑھیا۔ 29 تے دُعا منگ دیاں ای اوہدے چِہرے دا رُوپ بدل گیا۔ تے اوہدے کپڑے چِٹّے لِشکن والے ہوگئے۔ 30 تے ویکھو دو بندے جیہڑے مُوسیٰ تے ایلیّاہ سن اوہدے نال گلّاں پئے کر دے سن۔ 31 ایہہ جلال وِچ وکھالی دے کے اوہدے کُوچ کرن دا ذِکر کر دے سن۔ جیہڑا یرُوشلِیم وِچ ہون والا سی۔ 32 پر پطرس تے اوہدے سنگی نِیندر نال بھرے سن۔ جد چنگی طرح جاگ پئے تے اوہدے جلال تے اوہناں دوہاں جِنّیاں نُوں اوہدے نال کھلوتیاں ہویاں دیکھیا۔ 33 تے اجیہا ہویا پئی جد اوہ اوہدے توں وَکھ ہون لگّے۔ تَد پطرس یِسُوع نُوں آکھیا۔ اَے مالک ساڈا ایتھے رہنا چَنگا اے۔ سو اسی تِنّ ڈیرے بنائیے اِک تیرے لئی۔ تے اِک مُوسیٰ تے اِک ایلیّاہ دے لئی تے اوہنوں پتا نئیں سی۔ پئی مَیں کِیہ آکھنا آں۔ 34 اوہ ایہہ آکھدا ای سی۔ پئی بدّل آیا تے اوہناں اُتّے چھاں کِیتی۔ تے بدّل وِچ وڑدیاں اوہ ڈر گئے۔ 35 تے بدّلوں اِک اواز آئی پئی ایہہ میرا چُنیا ہویا پُتر اے۔ اوہدی سُنو۔ 36 تے اواز آؤندیاں ای یِسُوع اکلّا لَبھّا تے اوہ چُپ کر رہے تے اونہی دِنیں کِسے نُوں نا دسیا پئی اساں کِیہ کُجھ ویکھیا اے۔ یِسُوع بدرُوح جکڑے مُنڈے نُوں شفا دیندا اے 37 تے اگلے دِن ایویں ہویا پئی جد اوہ پہاڑوں اُترے تَد بڑی بِھیڑ اوہنوں آ مِلی۔ 38 تے ویکھو بِھیڑ وِچوں اِک بندے اُچّی اُچّی آکھیا اَے اُستاد مَیں تیری مِنّت کرنا آں۔ میرے پُتر اُتّے نِگاہ کر پئی اوہ میرا اکلّا اے۔ 39 تے ویکھو اِک بدرُوح اوہنوں پھڑ لَیندی اے تے اوہ اِک دم چِیکن لگ پَیندا اے تے اوہنوں اجیہا مروڑ دی اے۔ پئی اوہنوں جھگ آ جاندی اے۔ تے اوہنوں مِدّھ کے مَساں ای چھڈ دی اے۔ 40 تے مَیں تیرے شاگِرداں دی مِنّت کِیتی پئی اوہنوں کڈھن پر اوہ کڈھ نا سکے۔ 41 تَد یِسُوع جواب وِچ آکھیا اَے بے اعتباری تے پُٹھی قوم مَیں کِنّاں چِر تُہاڈے نال رہاں گا تے تُہاڈی سہاں گا؟ اپنے پُتر نُوں اُرے لیا۔ 42 اجے اوہ پیا آؤندا ای سی پئی بد رُوح نے اوہنوں پھٹک کے مروڑیا۔ پر یِسُوع اوس پلِیت رُوح نُوں دابا ماریا تے مُنڈے نُوں چَنگا کِیتا۔ تے اوہنوں مُڑ اوہدے پئیو نُوں دِتّا۔ 43 تے سارے خُدا دی شان توں حَیران ہوئے۔ پر جد سارے لوک اوہناں ساریاں کمّاں ولّوں جیہڑے اوس کِیتے حَیران ہوندے سن۔ اوس اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا۔ پئی۔ یِسُوع فیر اپنے دُکھ سہن تے مَوت دی گلّ کر دا اے 44 تُسی ایہناں گلّاں نُوں اپنے کنّاں نال سُن چھڈو۔ کیوں جو اِبنِ آدم بندیاں دے ہتّھاں وِچ پھڑوایا جان والا اے۔ 45 پر اوہناں ایہہ گلّ نا سمجھی۔ تے اوہ اوہناں توں لُکائی گئی تاں جو اوہ اوہنوں نا بُجھّن۔ تے اوہ اوہنوں ایس گلّ دی بابت پچُھّن توں ڈر دے سن۔ ساریاں نالوں وَڈا کون؟ 46 فیر اوہ آپو وِچ بحث کرن لگّے پئی ساڈے وِچ وَڈا کیہڑا اے؟ 47 یِسُوع اوہناں دے مَناں دے خیالاں نُوں معلُوم کر کے اِک نِیانے نُوں لیا تے اوہنوں اپنے کول کھلھاریا تے اوہناں نُوں آکھیا۔ 48 جیہڑا ایس نِیانے نُوں میرے ناں اُتّے قبولے مَینُوں قبولدا اے۔ تے جیہڑا مَینُوں قبولے میرے گھلّن والے نُوں قبولدا اے۔ کیوں جو جیہڑا تُہاڈے ساریاں وِچوں نِکّا اے اوہو وَڈا اے۔ جیہڑا تُہاڈے خلاف نئیں اوہ تُہاڈے ولّ اے 49 یُوحنّا جواب دِتّا اَے مالک اساں کِسے نُوں تیرے ناں اُتّے بدرُوحاں کڈھ دیاں ویکھیا تے اوہنوں ڈَک دِتّا کیوں جو اوہ ساڈے نال تیرے مگر نئیں ٹُردا۔ 50 پر یِسُوع اوہنوں آکھیا نا ڈَکو۔ کیوں جو جیہڑا تُہاڈے خلاف نئیں اوہ تُہاڈے ولّ اے۔ سامریاں دا اِک پِنڈ یِسُوع نُوں قبولن توں اِنکار کر دا اے 51 تے جد اوہ دِن نیڑے ڈُھکے پئی اوہ اُتّے چُک لیا جائے تے اجیہا ہویا۔ پئی اوس پَکّی طرح یرُوشلِیم ولّ جان لئی اپنا رُخ کِیتا۔ 52 تے اوس اپنے اگّے لاگی گھلّے۔ اوہ ٹُرکے سامریاں دے پِنڈ وِچ جاوڑے۔ پئی اوہدے واسطے تیاری کرن۔ 53 تے اوہناں اوہنوں نا قبولیا کیوں جو اوہدا رُخ یرُوشلِیم ولّ جان نُوں سی۔ 54 اوہدے شاگِرد یعقُوب تے یُوحنّا نے ایہہ ویکھ کے آکھیا۔ اے خُداوند مرضی کِیہ اے پئی اسی حُکم دئیے۔ پئی اسمانوں اَگ آوے تے ایہناں دا ناس کرے؟ [جیویں ایلیّاہ نے کِیتا۔] 55 اوس مُڑ کے اوہناں نُوں جِھڑکیا۔ [تے آکھیا پئی تُسی نئیں جان دے پئی تُسی کیویں دی رُوح دے ہو۔ 56 کیوں جو اِبنِ آدم لوکاں دی جان برباد کرن نئیں سگوں بچان آیا] تَد اوہ ہور پِنڈ نُوں ٹُر گئے۔ یِسُوع دے مگر ٹُرن والے 57 تے جد اوہ راہ وِچ لگے جاندے سن۔ تے کِسے اوہنوں آکھیا جِتّھے تُوں جائیں۔ مَیں تیرے مگر چلاں گا۔ 58 یِسُوع اوہنوں آکھیا لُومبڑِیاں دے گھورنے تے وَا دیاں پینچھیاں دے آہلنے نیں۔ پر اِبنِ آدم لئی کُجھ نئیں جِتّھے اپنا سِر رکھّے۔ 59 فیر اوہنے اِک ہور نُوں آکھیا میرے مگر ٹُر۔ پر اوس آکھیا اَے خُداوند مَینُوں اجازت دے۔ پئی پہلاں جا کے اپنے پئیو نُوں دفن کراں۔ 60 اوس اوہنوں آکھیا۔ مُردیاں نُوں اپنے مُردے دفنان دے۔ پر تُوں جا کے خُدا دی بادشاہی دی خبر سُنا۔ 61 اِک ہور نے وی آکھیا اَے خُداوند۔ مَیں تیرے مگر ٹُراں گا۔ پر پہلاں مَینُوں اجازت دے۔ پئی اپنے گھر دے لوکاں توں وِداع ہو آواں۔ 62 یِسُوع اوہنوں آکھیا کوئی نئیں اے جیہڑا ہَل اُتّے ہتّھ رکھ کے پِچھّاں ویکھے تے اوہ خُدا دی بادشاہی دے لائق ہوئے۔ |
Punjabi New Testament, Revised 2020
Revised Edition
Computer Typeset Edition.
Copyright©2020 by The Pakistan Bible Society
Revised Edition of Punjabi New Testament 1952
© British and Foreign Bible Society, used by permission.
All rights reserved.
The Punjabi New Testament text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the title of the copyright page of the work as follows:
Scripture taken from the Punjabi New Testament, Revised 2020,
Copyright©2020, by The Pakistan Bible Society.
Used by Permission of The Pakistan Bible Society
All rights reserved.
For the use of text more than 25% of the work in which intended to quote, Please take prior permission.
Cover design, Composed and typeset by the CAP Department of the Pakistan Bible Society
LAHORE, PAKISTAN
Pakistan Bible Society