یہُوداہ 1 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹ یہُوداہ ولّوں جیہڑا یِسُوع مسِیح دا غلام تے یعقُوب دا بھرا اے۔ اوہناں سَدّے ہویاں دے ناں جیہڑے خُدا باپ وِچ پیارے تے یِسُوع مسِیح لئی رکھّے ہوئے نیں۔

² رَحم تے تسلّی تے مُحبّت تُہانوں بُہتی مِلدی رہے۔

جُھوٹھے اُستاد

³ پیاریو! جِس ویلے مَیں تُہانوں اوس نجات دی بابت لِکھن دی پُوری کوشش کر دا ساں جِہدے وِچ اسی سارے سنگی آں مَیں تُہانوں ایہہ لِکھ کے مَت دینی ضرُوری سمجھی۔ پئی تُسی اِیمان دِیاں اوہناں گلّاں لئی گھلّو جیہڑیاں پاک لوکاں نُوں اِک واری حوالے کِیتاں گِئیاں سن۔

⁴ کیوں جو کئی اجیہے بندے چُپ کِیتے ساڈے وِچ آ وڑے نیں۔ جِنہاں دی ایس سزا دا چَرچا پرانے زمانے توں پہلاں لِکھیا گیا سی۔ ایہہ بے دین نیں تے ساڈے خُداوند دے فضل نُوں لُچ پُناں بناندے نیں۔ تے ساڈے اِکّو مالک تے خُداوند یِسُوع مسِیح توں مُکّر جاندے نیں۔

⁵ بھانویں تُساں سارِیاں گلّاں اِکّو واری جان لَیاں تَد وی ایہہ گلّ تُہانوں یاد دوانی چاہناں آں۔ پئی خُداوند اِک اُمّت نُوں مِصر دے مُلک وِچوں چھڈایا تے مگروں اوہناں دا ناس کِیتا جِنہاں اِیمان نئیں سی لیاندا۔

⁶ تے جِنہاں فرِشتیاں اپنی حکُومت نُوں قیم نا رکھیا۔ سگوں اپنی تھاں نُوں چھڈ دِتّا۔ اوہناں نُوں اوس ہنیرے تے سدا دی قید وِچ اوس وڈّے دِن دی عدالت تِیکر رکھیا اے۔

⁷ ایسے طرح سدُوم تے عمُورہ تے اوہناں دے آلے دوالے دے شہر جیہڑے اوہناں وانگر حرامکاری وِچ پَے گئے تے پرائے جِسم مگر لگ پئے۔ سدا دی اَگ دی سزا جَھل کے اِک مِثال بنے۔

⁸ تَد وی اینج ای ایہہ وی لوک اپنے سُفنیاں وِچ جِسم نُوں پلِیت کر دے تے حکُومت نُوں کُجھ نئیں سمجھدے۔ تے عِزّت والیاں نُوں بَھنڈدے نیں۔

⁹ پر جد سردار فرِشتے میکائیل مُوسیٰ دی مَیّت دی بابت ابلیس نال تکرار کِیتی تے بَھنڈدیاں ہویاں اوہنوں اُلاہما دین دی ہِمّت نا کِیتی۔ سگوں اَیناں آکھیا پئی خُداوند تینُوں جھڑکے۔

¹⁰ پر ایہہ جِنہاں گلّاں نُوں نئیں جان دے اوہناں نُوں بَھنڈدے نیں۔ تے جِنہاں نُوں بے عقل جنَوراں وانگُوں قُدرتی طَور اُتّے سمجھدے نیں اوہناں وِچ خراب ہو جاندے نیں۔

¹¹ اوہناں اُتّے افسوس اے پئی اوہ قائن دے راہ ٹُرے تے مزدُوری دے بدلے بڑے لالچ نال بِلعام وانگُوں بدراہ ہوگئے۔ تے قورح وانگُوں برخلاف ہو کے برباد ہوئے۔

¹² جد اوہ تُہاڈیاں مُحبّت دِیاں ضِیافتاں وِچ تُہاڈے نال کھان پِین دے ویلے اینج سن جیویں دریا وِچ لُکِیاں چٹاناں۔ تے اجیہے ایّالی جیہڑے بے ڈر ہو کے ڈِھڈ بھردے نیں۔ بِناں پانیوں بدّل نیں جِنہاں نُوں وَا اُڈا کے لے جاندی اے۔ پچّھیترے پتجھڑ دے بے پَھل بُوٹے۔ دُوں وِری مرے ہوئے۔ جڑوں پُٹے ہوئے۔

¹³ سمُندر دِیاں اکھڑ ٹھاٹھاں نیں جِنہاں توں اپنی بے لہنگی دی جھگ چُھٹ دی اے۔ ایویں بھون والے تارے جِنہاں دے لئی سدا دے ہنیرے دا مُکالا پیا ہویا اے۔

¹⁴ اوہناں دے لئی حنوک وی جیہڑا آدم توں ستوِیں پِیڑھی سی ایہہ نبُوّت کِیتی۔ پئی ویکھو خُداوند اپنے لَکّھاں پاک لوکاں نال ایس کر کے آیا۔

¹⁵ پئی سارے بندیاں دی عدالت کرے تے بے دِیناں نُوں اوہناں دی بے دِینی دے سارے کمّاں پِچّھے قصور وار ٹھہرائے جیہڑے اوہناں بے دِینی نال کِیتے نیں۔ تے اوہناں سارِیاں ڈاہڈِیاں گلّاں دے پِچّھے جیہڑیاں بے دِین گُناہِیاں اوہدے برخلاف کِیتیاں سن۔

¹⁶ ایہہ بُڑبُڑ تے شکایت کرن والے نیں تے اپنیاں حِرصاں دے اُتّے ٹُر دے نیں۔ نالے اپنے مُنھوں وڈّے وڈّے بول بولدے نیں۔ تے نفع لئی لوکاں دی رَئی کر دے نیں۔

خبرداریاں تے مَتّاں

¹⁷ پر پیاریو۔ ایہناں گلّاں نُوں یاد رکھو۔ جیہڑیاں ساڈے خُداوند یِسُوع مسِیح دے رسُولاں پہلاں آکھیاں نیں۔

¹⁸ اوہ تُہانوں آکھدے ہوندے سن پئی چھیکڑ دے ویلے اجیہے مخَول کرن والے ہون گے۔ جیہڑے اپنی بے دِینی دِیاں حِرصاں اُتّے ٹُرن گے۔

¹⁹ ایہہ اوہ بندے نیں جیہڑے وِچھوڑا پاندے نیں تے نفسی بندے نیں تے رُوح نئیں رکھدے۔

²⁰ پر تُسی پیاریو! اپنے چوکھے پاک اِیمان وِچ وَدّھ کے تے پاک رُوح وِچ دُعا منگ کے۔

²¹ اپنے آپ نُوں خُدا دی مُحبّت وِچ پَکیّاں رکھو۔ تے سدا دی زِندگی لئی ساڈے خُداوند یِسُوع مسِیح دی رحمت دی اُڈِیک رکھو۔

²² تے کئیاں لوکاں اُتّے جیہڑے شک وِچ نیں رَحم کرو۔

²³ تے کئیاں نُوں پھڑ کے اَگ وِچوں کڈھو۔ تے کئیاں اُتّے ڈر کے رَحم کرو۔ سگوں اوس کپڑیوں وی گھِن کرو۔ جیہڑا جِسم دے سبّب داغی ہوگیا اے۔

دُعا تے حمد و ستایش

²⁴ ہُن جیہڑا تُہانوں ٹھوکر کھان توں بچا سکدا اے۔ تے اپنی جلالی حضُوری وِچ پُوری خُوشی نال بے عیب کر کے کھلھار سکدا اے۔

²⁵ اوس اِکّو خُدا دا جیہڑا ساڈا نجات دین والا اے۔ ساڈے خُداوند یِسُوع مسِیح دی راہِیں جلال تے عِزّت تے حکُومت تے قُدرت مُڈھوں وی اے تے ہُن تے اوڑک تِیکر ہوئے۔ آمِین۔