یُوحنّا 19 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹ سو اوس ویلے پِیلاطُس یِسُوع نُوں لے کے کولڑے مروائے۔

² تے سپاہیاں نیں کنڈیاں دا تاج بنا کے اوہدے سِر اُتّے رکھیا تے نالے اوہنوں قِرمزی چوغہ پایا۔

³ تے اوہدے کول آ کے آکھن لگّے اَے یہُودِیاں دے بادشاہ سلام۔ تے اوہنوں دَھپّے مارے۔

⁴ تَد پِیلاطُس فیر باہر جا کے اوہناں نُوں آکھیا ویکھو مَیں اوہنوں تُہاڈے کول لیاؤنا واں تاں جو تُہانوں معلُوم ہوئے پئی مَیں اوہدے وِچ کوئی جُرم نئیں ویکھدا۔

⁵ تَد یِسُوع کنڈیاں دا تاج تے قِرمزی چوغہ پایاں ہویاں باہر آیا۔ تے پِیلاطُس اوہناں نُوں آکھیا ویکھو ایس بندے نُوں۔

⁶ سو جد سردار کاہِناں تے پیادیاں اوہنوں ویکھیا اوہناں اُچّی اُچّی آکھیا۔ صلِیب دے صلِیب۔ پِیلاطُس اوہناں نُوں آکھیا تُسی آپے لوؤ تے اوہنوں صلِیب دیو۔ کیوں جو مَیں اوہدے وِچ کوئی جُرم نئیں ویکھدا۔

⁷ یہُودِیاں اوہنوں جواب دِتّا پئی اسی شریعت والے آں تے شریعت دے سببّوں اوہ قتل کرن دے لائق اے ایس لئی پئی ایس اپنے آپ نُوں خُدا دا پُتر بنایا۔

⁸ سو جد پِیلاطُس ایہہ گلّ سُنی تے ہور وی ڈر گیا۔

⁹ تے کچہری دے اندر فیر گیا تے یِسُوع نُوں آکھیا پئی تُوں کِتّھوں دا ایں؟ پر یِسُوع اوہنوں جواب نا دِتّا۔

¹⁰ پِیلاطُس اوہنوں آکھیا میرے نال تُوں نئیں بولدا؟ تُوں نئیں جان دا۔ پئی میرے وَس وِچ اے تینُوں چھڈنا تے میرے وَس وِچ اے تینُوں صلِیب دینا؟

¹¹ یِسُوع اوہنوں جواب دِتّا پئی تیرا میرے اُتّے کُجھ وی وَس نا ہوندا جے تینُوں اُتّوں دِتّا نا جاندا۔ ایس لئی جِس مَینُوں تیرے حوالے کِیتا اوہدا وَدّھ گُناہ اے۔

¹² ایس گلّے پِیلاطُس اوہنوں چھڈن دا موقع لَبّھیا۔ پر یہُودِیاں اُچّی اُچّی آکھیا پئی جے تُوں اوہنوں چھڈ دیں گا تے تُوں قَیصر دا دوست نئیں ایں۔ ہر اِک جیہڑا اپنے آپ نُوں بادشاہ بناندا اے قَیصر دے خلاف آکھدا اے۔

¹³ تَد پِیلاطُس ایہہ گلّاں سُن کے یِسُوع نُوں باہر لے آیا تے اِک تھاں جِہدا ناں چبُوترہ تے عِبرانی بولی وِچ گبّتا سی اے تخت اُتّے بَیہہ گیا۔

¹⁴ تے فسح دی تیاری سی تے چھیویں کُو گھڑی سی تے اوہ یہُودِیاں نُوں آکھن لگّا ویکھو اپنا بادشاہ۔

¹⁵ پر اوہ اُچّی اُچّی آکھن لگّے پئی لے جا لے جا اوہنوں صلِیب دے۔ پِیلاطُس اوہناں نُوں آکھیا مَیں تُہاڈے بادشاہ نُوں صلِیب دیاں؟ سردار کاہِناں جواب دِتّا قَیصر باہجوں ساڈا کوئی بادشاہ نئیں اے۔

یِسُوع نُوں صلِیب دِتّا گیا

¹⁶ تَد اوس اوہنوں صلِیب دین نُوں اوہناں دے حوالے کِیتا۔

¹⁷ تَد اوہ یِسُوع نُوں لے گئے۔ تے اوہ اپنی صلِیب چُک کے شہروں باہر اوس تھاں نُوں جِہنُوں کھوپڑی دی جگہ تے عِبرانی بولی وِچ گُلگُتا آکھدے نیں گیا۔

¹⁸ اوتھے اوہناں اوہنوں صلِیب دِتّا تے اوہدے نال ہور دو نُوں اِک نُوں اِک پاسے تے اِک نُوں دُوجے پاسے تے یِسُوع نُوں وِچکار۔

¹⁹ تے پِیلاطُس نیں اِک پٹّی وی لِکھ کے صلِیب اُتّے لَوا دِتّی۔ تے لِکھیا ہویا ایہہ سی یِسُوع ناصری یہُودِیاں دا بادشاہ۔

²⁰ تے ایس پٹّی نُوں بُہت یہُودِیاں نیں پڑھیا کیوں جو اوہ تھاں جِتّھے یِسُوع صلِیب دِتّا گیا سی شہر دے نیڑے سی۔ تے اوہ عِبرانی تے لاطینی تے یُونانی بولی وِچ لِکھیا ہویا سی۔

²¹ تَد یہُودِیاں دے سردار کاہِناں پِیلاطُس نُوں آکھیا یہُودِیاں دا بادشاہ نا لِکھ پر ایہہ پئی اوس آپی آکھیا پئی مَیں یہُودِیاں دا بادشاہ آں۔

²² پِیلاطُس جواب دِتّا پئی جو مَیں لِکھیا سو لِکھ چھڈیا۔

²³ تَد سپاہیاں جد یِسُوع نُوں صلِیب دے دِتّا اوہدے کپڑے لے کے چار حِصّے کِیتے اِک اِک واسطے اِک اِک حِصّہ۔ تے اوہدا کُڑتا وی لیا۔ تے اوہ کُڑتا اَن سِتیا سارا اُنیا ہویا سی۔

²⁴ تَد اوہناں اِک دُوجے نُوں آکھیا اوہنوں پاڑیئے نا پر اوہدے اُتّے گُنے پائیے پئی کِہدا ہوئے تاں جو اوہ نوِشتہ پُورا ہوئے جیہڑا آکھیا گیا سی۔ پئی اوہناں میرے کپڑے ونڈ لَئے تے میری پوشاک اُتّے قُرعہ پائے۔ سو ایہہ گلّاں سپاہیاں کِیتیاں۔

²⁵ پر یِسُوع دی صلِیب کول اوہدی ماں تے اوہدی ماسی کلوپاس دی بیوی مریم تے مریم مگدلِینی کھلوتیاں ہویاں سن۔

²⁶ سو یِسُوع اپنی ماں نُوں تے نالے اوس شاگِرد نُوں جِہنُوں پیار کر دا سی کول کھلوتا ہویا ویکھ کے اپنی ماں نُوں آکھیا بی بی ایہہ تیرا پُتر اے۔

²⁷ فیر شاگِرد نُوں آکھیا پئی ویکھ ایہہ تیری ماں۔ تے اوسے گھڑی اوہ شاگِرد اوہنوں اپنے گھر لے گیا۔

یِسُوع دی مَوت

²⁸ اوہدے پِچّھوں یِسُوع ایہہ جان کے پئی ہُن سبھ کُجھ پُورا ہوگیا اے تاں جو نوِشتہ وی پُورا ہوئے۔ آکھیا مَیں تریہایا آں۔

²⁹ اوتھے اِک سر کے دا بھریا ہویا بھانڈا رکھیا ہویا سی۔ سو اوہناں سپنج نُوں سر کے نال بھیوں کے تے زُوفے دی لکڑی اُتّے رکھ کے اوہدے مُنھ نال لایا۔

³⁰ جد یِسُوع سِرکہ چَکھّیا تے آکھیا پُورا ہویا۔ تے سِر جُھکا کے جان دے دِتّی۔

یِسُوع دی وَکھّی دِہنّی

³¹ تَد ایس لئی پئی تیاری دا دِن سی۔ یہُودِیاں پِیلاطُس اگّے عرض کِیتی پئی اوہناں دِیاں لتّاں بھنِّیاں جان تے اوہ لا اے جان تاں جو سبت دے دِن صلِیب اُتّے لوتھاں نا رہن کیوں جو اوہ سبت دا دِن وَڈا دِن سی۔

³² تَد سپاہیاں آ کے پہلے دِیاں لتّاں بھنِّیاں تے دُوجے دِیاں وی جیہڑا اوہدے نال صلِیب دِتّا گیا سی

³³ پر یِسُوع دے کول آ کے جد ویکھیا پئی اوہ مر گیا اے۔ تے اوہدیاں لتّاں نا بھنِّیاں۔

³⁴ تَد وی سپاہیاں وِچوں اِک نیں برچھی نال اوہدی وَکھّی وِہنّی تے اونویں ای لہو تے پانی نِکلیا۔

³⁵ تے جِس ویکھیا ایہہ گواہی دِتّی اے۔ تے اوہدی گواہی سَچّی اے۔ تے اوہ جان دا اے پئی مَیں سَچ آکھنا آں۔ تاں جو تُسی وی اِیمان لیاؤ۔

³⁶ ایہہ ایس کر کے ہویا تاں جو نوِشتہ پُورا ہوئے پئی اوہدی کوئی ہڈّی بھنّی نا جاوے گی۔

³⁷ تے دُوجا نوِشتہ وی آکھدا اے پئی اوہ اوہدے ولّ ویکھن گے جِہنُوں اوہناں وِنّھیا اے۔

یِسُوع دی تدفِین

³⁸ ایدوں پِچّھوں ارِمَتِیاہ دے رہن والے یُوسف نیں جیہڑا یِسُوع دا شاگِرد سی۔ (پر یہُودِیاں دے ڈر دے مارِیاں گُجھّے گُجھّے) پِیلاطُس اگّے عرض کِیتی پئی مَیں یِسُوع دی لوتھ لے جاواں۔ تے پِیلاطُس اجازت دِتّی سو اوہ آ کے اوہدی لوتھ لے گیا۔

³⁹ تے نِیکُدِیمُس وی جیہڑا پہلاں یِسُوع کول آیا سی پنجاہ کُو سیر مُر تے عود رَلے ہوئے نال لے کے آیا۔

⁴⁰ سو اوہناں یِسُوع دی لوتھ لے کے سُوتی کپڑے وِچ مصالے پا کے یہُودِیاں دے دَبّن دے دستُور دے دے سببّوں وھلیٹی۔

⁴¹ تے اوس تھاں جِتّھے اوہ صلِیب دِتّا گیا اِک باغ سی۔ تے اوس باغ وِچ اِک نَوِیں قبر سی جِہدے وِچ کَدے کوئی نئیں سی رکھیا گیا۔

⁴² اوتھے ای یہُودِیاں دی تیاری دے سبّب کر کے یِسُوع نُوں رکھیا کیوں جو قبر کول جو سی۔