یُوحنّا 17 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

یِسُوع اپنے شاگِرداں لئی دُعا منگدا اے

¹ یِسُوع ایہہ گلّاں آکھیاں تے اَکھّیاں اسمان ولّ کر کے آکھیا اَے باپ گھڑی آگئی اے۔ اپنے پُتر نُوں جلال دے تاں جو پُتر تینُوں جلال دیوے۔

² جیویں تُوں اوہنوں کُل اِنسان اُتّے اختیار دِتّا اے پئی جیہڑے تُوں اوہنوں دِتّے نیں اوہ اوہناں سبھناں نُوں سدا دی زِندگی دیوے۔

³ تے سدا دی زِندگی ایہہ اے پئی اوہ تینُوں جانن جیہڑا اکلّا سَچّا خُدا ایں تے نالے یِسُوع مسِیح نُوں جِہنُوں تُوں گھلّیا اے۔

⁴ مَیں اوس کمّ نُوں جیہڑا تُوں مَینُوں کرن نُوں دِتّا سی پُورا کر کے زمین اُتّے تیرا جلال ظاہر کِیتا۔

⁵ تے ہُن اَے باپ تُوں مَینُوں اپنے نال جلال دے اوسے جلال نال جیہڑا مَیں دُنیا دے ہون توں پہلاں ای تیرے نال رکھدا ساں۔

⁶ مَیں تیرے ناں نُوں اوہناں بندیاں اُتّے ظاہر کِیتا اے جیہڑے تُوں مَینُوں دُنیا وِچوں دِتّے۔ اوہ تے تیرے سن تے تُوں مَینُوں دِتّے نیں۔ تے اوہناں تیرا کلام مَن لیا اے۔

⁷ تے ہُن اوہناں جان لیا اے۔ پئی اوہ سارِیاں شیواں جیہڑیاں تُوں مَینُوں دِتّیاں نیں تیرے ولّوں نیں۔

⁸ ایس لئی پئی ایہہ کلام جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا مَیں اوہناں نُوں دِتّا اے۔ تے اوہناں قبول کِیتا تے سَچ مَنّیا پئی مَیں تیرے ولّوں نِکلیا۔ تے اِیمان لیاندا پئی تُوں مَینُوں گھلّیا۔

⁹ مَیں اوہناں لئی درخواست کرنا آں مَیں دُنیا لئی درخواست نئیں کر دا پر اوہناں لئی جیہڑے تُوں مَینُوں دِتّے نیں کیوں جو اوہ تیرے نیں۔

¹⁰ تے میرِیاں سارِیاں شیواں تیریاں نیں تے تیریاں میرِیاں نیں۔ تے اوہناں وِچ میرا جلال ظاہر ہویا اے۔

¹¹ تے ہُن مَیں دُنیا وِچ ہور نئیں رہنا۔ تے ایہہ دُنیا وِچ نیں۔ تے مَیں تیرے کول آؤناں آں۔ اَے قُدُّوس باپ! تُوں اپنے اوس ناں دی راہِیں جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا اے اوہناں دی سنبھالنا کر تاں جو اوہ ساڈے وانگُوں اِک ہون۔

¹² جد مَیں اوہناں دے نال ساں تیرے ناں دی راہِیں جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا اے اوہناں دی سنبھالنا کِیتی تے مَیں اوہناں دی راکھی کِیتی۔ تے ہلاکت دے پُتر دے باہجوں کِسے دا ناس نئیں ہویا تاں جو نوِشتہ پُورا ہوئے۔

¹³ پر ہُن مَیں تیرے کول آؤنا آں۔ تے ایہہ گلّاں مَیں ایس واسطے دُنیا وِچ آکھنا آں پئی میری خُوشی اوہناں وِچ پُوری ہو جاوے۔

¹⁴ مَیں اوہناں نُوں تیرا کلام دِتّا اے تے دُنیا اوہناں نال وَیر رکھیا کیوں جو اوہ دُنیا دے نئیں جیویں مَیں دُنیا دا نئیں آں۔

¹⁵ میری ایہہ درخواست نئیں اے پئی تُوں اوہناں نُوں دُنیا وِچوں چُک لَویں پر ایہہ پئی تُوں اوس شریر توں اوہناں دی راکھی کر۔

¹⁶ اوہ دُنیا دے نئیں جیویں مَیں وی دُنیا دا نئیں آں۔

¹⁷ اوہناں نُوں سچیائی دی راہِیں مُقدّس کر۔ تیرا کلام سچیائی اے۔

¹⁸ جیویں تُوں مَینُوں دُنیا وِچ گھلّیا۔ اوسے طرح مَیں وی اوہناں نُوں دُنیا وِچ گھلّیا۔

¹⁹ تے اوہناں دے سببّوں مَیں اپنے آپ نُوں مُقدّس کرنا آں تاں جو اوہ وی سچیائی دی راہِیں پاک ہون۔

²⁰ مَیں نِرا ایہناں ای لئی درخواست نئیں کر دا پر اوہناں لئی وی جیہڑے اوہناں دے کلام دی راہِیں میرے اُتّے اِیمان لیاؤندے نیں۔

²¹ تاں جو سبھ اِک ہون پئی جیویں اَے باپ تُوں میرے وِچ تے مَیں تیرے وِچ آں اوہ وی ساڈے وِچ ہون تاں جو دُنیا اِیمان لیاوے پئی تُوں مَینُوں گھلّیا۔

²² تے مَیں اوہناں نُوں اوہ جلال دِتّا اے جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا اے۔ تاں جو اوہ اِک ہون جیویں اسی اِک آں۔

²³ مَیں اوہناں وِچ تے تُوں میرے وِچ تاں جو کامِل ہو کے اِک ہو جان۔ تے دُنیا جانے پئی تُوں مَینُوں گھلّیا۔ تے جِس طرح تُوں مَینُوں پیار کِیتا اوسے طرح تُوں اوہناں نُوں وی پیار کِیتا۔

²⁴ اَے باپ مَیں چاہناں آں پئی جِتّھے مَیں آں اوہ وی جیہڑے تُوں مَینُوں دِتّے نیں۔ میرے نال ہون۔ تاں جو اوہ میرا جلال جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا اے ویکھن کیوں جو تُوں دُنیا دے بنن توں پہلا ای مَینُوں پیار کِیتا۔

²⁵ اے سَچّے مُنصف باپ دُنیا تینُوں نئیں جانیا پر مَیں تینُوں جانیا۔ تے اوہناں جانیا پئی تُوں مَینُوں گھلّیا۔

²⁶ تے مَیں اوہناں نُوں تیرے ناں توں واقف کرایا تے کر لواں گا وی۔ تاں جو اوہ پیار جِہدے نال توں مَینُوں پیار کِیتا اوہناں وِچ ہوئے تے مَیں اوہناں وِچ ہوواں۔