یُوحنّا 16 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹ ایہہ گلّاں مَیں تُہانوں آکھیاں نیں تاں جو تُسی ٹھوکر نا کھاؤ۔

² لوک تُہانوں جماعتوں کڈھ دین گے تے اوہ گھڑی آؤندی اے پئی جیویں کوئی تُہاڈا خُون کرے اوہ ایہہ سمجھے گا پئی مَیں خُدا دی خِدمت کرنا آں۔

³ اوہ ایس واسطے ایہہ کرن گے کیوں جو نا اوہناں باپ نُوں جانیا اے نا مَینُوں۔

⁴ پر ایہہ گلّاں مَیں تُہانوں آکھیاں نیں پئی جد اوہناں دی گھڑی آوے تَد اوہناں نُوں یاد کرو پئی مَیں تُہانوں آکھیاں سن۔ تے ایہہ گلّاں مَیں شُروع توں تُہانوں نئیں دسیاں کیوں جو مَیں تُہاڈے نال ساں۔

رُوحُ القُدس دے کمّ

⁵ تے ہُن مَیں اوہدے کول جاناں آں جِس مَینُوں گھلّیا سی۔ تَد وی تُہاڈے وِچوں کوئی نئیں پُچھدا پئی تُوں کِتّھے جاناں ایں۔

⁶ پر ایس کر کے پئی مَیں ایہہ گلّاں تُہانوں آکھیاں نیں تُہاڈا دِل غم نال بھر گیا اے۔

⁷ تَد وی مَیں تُہانوں ٹھیک آکھنا آں پئی میرا ٹُر جانا تُہاڈے واسطے چَنگا اے کیوں جو جے مَیں نا جاواں تے مددگار تُہاڈے کول نئیں آوے گا۔ پر جے مَیں جاواں تے اوہنوں تُہاڈے کول گھلاں گا۔

⁸ تے اوہ آ کے دُنیا نُوں گُناہ تے نیکی تے عدالت دی بابت قصوروار بنائے گا۔

⁹ گُناہ دی بابت ایس لئی پئی اوہ میرے اُتّے اِیمان نئیں لیاؤندے۔

¹⁰ نیکی دی بابت ایس لئی پئی مَیں باپ کول جاناں آں تے تُسی مَینُوں فیر نا ویکھو گے۔

¹¹ عدالت دی بابت ایس لئی پئی دُنیا دا سردار مُجرم کِیتا گیا۔

¹² مَیں اجے بُہت سارِیاں گلّاں تُہانوں آکھنیاں نیں پر تُسی اوہناں نُوں ہُن نئیں سہہ سکدے۔

¹³ پر جد اوہ آوے گا جیہڑا سچیائی دا رُوح اے تَد اوہ تُہانوں ساری سچیائی دے راہ پائے گا کیوں جو اوہ اپنے ولّوں نئیں آکھے گا۔ پر جو کُجھ سُنے گا سو ای آکھے گا تے آؤن والِیاں گلّاں دی خبر تُہانوں دے گا۔

¹⁴ اوہ میرا جلال ظاہر کرے گا۔ ایس لئی پئی اوہ میرِیاں شیواں وِچوں لَئے گا تے تُہانوں خبر دے گا۔

¹⁵ سارِیاں شیواں جیہڑیاں باپ دِیاں نیں میرِیاں نیں۔ تَدے مَیں آکھیا پئی اوہ میرِیاں شیواں وِچوں لَیندا اے تے تُہانوں خبر دے گا۔

سوگ تے خُوشی

¹⁶ تھوڑے چِر نُوں تُسی مَینُوں فیر نا ویکھو گے تے فیر تھوڑے چِر نُوں مَینُوں ویکھو گے۔

¹⁷ تَد شاگِرداں وِچوں کئیاں اِک دُوجے نُوں آکھیا ایہہ کِیہ اے جو اوہ سانُوں آکھدا اے۔ تھوڑے چِر نُوں تُسی مَینُوں نا ویکھو گے تے فیر تھوڑے چِر نُوں مَینُوں تُسی ویکھو گے ایہہ گلّ وی۔ کیوں جو مَیں باپ کول جاناں آں۔

¹⁸ ایس لئی اوہناں آکھیا ایہہ کِیہ اے جو اوہ آکھدا اے۔ تھوڑا چِر؟ اسی نئیں سمجھدے پئی اوہ کِیہ آکھدا اے۔

¹⁹ یِسُوع جان گیا پئی اوہ مَیتھوں پُچھنا چاہندے نیں۔ تَد اوہناں نُوں آکھیا تُسی کِیہ آپو وِچ ایہدی بابت پُچھدے ہو پئی مَیں آکھیا تھوڑے چِر نُوں تُسی مَینُوں فیر نا ویکھو گے تے فیر تھوڑے چِر نُوں تُسی مَینُوں ویکھو گے؟

²⁰ مَیں تُہانوں سَچ سَچ آکھنا آں تُسی روؤ گے تے کرلاؤ گے۔ پر دُنیا خُوشی کرے گی۔ تُسی غم کرو گے پر تُہاڈا غم خُوشی بن جائے گا۔

²¹ زنانی جد بچّہ جمّن لگدی اے غم کر دی اے کیوں جو اوہدی گھڑی آ پہنچی اے۔ پر جد بچّہ جَم پیا اوہ اپنے دُکھ نُوں مُڑ یاد نئیں کر دی۔ ایس خُوشی دی ماری پئی دُنیا وِچ اِک بندہ جمّیا اے۔

²² سو ہُن تے تُہانوں غم اے پر مَیں تُہانوں فیر ویکھیاں گا تے تُہاڈا دِل خُوشی کرے گا تے تُہاڈی خُوشی تُہاتھوں کوئی کھو نئیں لَیندا۔

²³ تے اوس دِن تُسی مَیتھوں کُجھ نا پُچھو گے۔ مَیں تُہانوں سَچ سَچ آکھنا آں جے تُسی باپ کولوں کُجھ منگو گے تے اوہ میرے ناں اُتّے تُہانوں دیوے گا۔

²⁴ اجے تِیکر تُساں میرے ناں اُتّے کُجھ نئیں منگیا۔ منگو تے تُہانوں مِلے گا تاں جو تُہاڈی خُوشی پُوری ہو جاوے۔

دُنیا تے غلبہ

²⁵ ایہہ گلّاں مَیں تُہانوں تمثِیلاں وِچ آکھیاں نیں۔ اوہ گھڑی آؤندی اے جد مَیں تُہاڈے نال تمثِیلاں وِچ نئیں بولاں گا پر صاف صاف تُہانوں باپ دی خبر دیاں گا۔

²⁶ اوس دِن تُسی میرے ناں اُتّے منگو گے تے مَیں تُہانوں ایہہ نئیں آکھدا پئی باپ کول تُہاڈے لئی عرض کراں گا۔

²⁷ کیوں جو باپ آپ ای تُہانوں پیار کر دا اے ایس لئی پئی تُساں مَینُوں پیار کِیتا اے تے اِیمان لیاؤندا اے پئی مَیں باپ کولوں نِکلیا آں۔

²⁸ مَیں باپ وِچوں نِکلیا تے دُنیا وِچ آیا آں۔ فیر دُنیا توں وِداع ہو کے باپ کول جاناں آں۔

²⁹ اوہدے شاگِرد آکھن لگّے لو ہُن تے تُوں صاف صاف آکھنا ایں تے کوئی تمثِیل نئیں دیندا۔

³⁰ ہُن اسی جاننے آں پئی تُوں سبھ کُجھ جاننا ایں تے تینُوں لوڑ نئیں پئی کوئی تَیتھوں پُچھے۔ ایس گلّ توں سانُوں یقِین آؤندا اے پئی تُوں خُدا توں نِکلیا ایں۔

³¹ یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا ہُن تُہانوں یقِین آؤندا اے؟

³² ویکھو اوہ گھڑی آؤندی اے۔ سگوں آگئی اے پئی تُسی ہر اِک آپو اپنی تھائِیں کھِلرپُلر جاؤ گے تے مَینُوں اکلّیاں چھڈ جاؤ گے تَد وی مَیں اکلّا نئیں کیوں جو باپ میرے نال اے۔

³³ ایہہ گلّاں مَیں تُہانوں آکھیاں نیں تاں جو تُہانوں میرے وِچ سُکھ مِلے۔ دُنیا وِچ تُہانوں دُکھ اے پر تگڑے رہو کیوں جو مَیں دُنیا نُوں جِت لیا اے۔