عِبرانیوں 9 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

زمِینی تے اسمانی عبادت

¹ ہُن پہلے عہد وِچ وی عبادت دے حُکم سن تے پاک مکان جیہڑا دُنیا دا سی۔

² پئی اِک تنبُو بنایا گیا سی اگلے ولّ جِہدے وِچ دیوڑی تے میز تے نذر دِیاں روٹِیاں سن تے اوہنوں پاک مکان آکھدے نیں۔

³ تے دُوجے پردے دے پِچّھے اوہ تنبُو سی جِہنُوں سبھناں نالوں پاک آکھدے نیں۔

⁴ جِہدا سونے دا دُھوف دان تے عہد دا صندُوق سبھنیں پاسیں سونے دا مَڑھیا ہویا سی اوہدے وِچ مَن نال بھریا ہویا اِک سونے دا مرتبان تے ہارُون دا پُنگریا ہویا ڈنڈا تے عہد دِیاں تختِیاں سن۔

⁵ تے اوہدے اُتّے جلالی کروبی سن جیہڑے کفّارہ دے تھاں اُتّے چھاں کر دے سن۔ ایہناں گلّاں دا وَکھو وکھرا بیان کرن دا ایہہ تھاں نئیں۔

⁶ جد ایہہ شیواں ایس طرح بن گِئیاں سن تے پہلے تنبُو وِچ کاہِن ہر ویلے جاندے سن تے بندگی دے کمّ پُورے کر دے نیں۔

⁷ پر دُوجے وِچ وَڈا سردار کاہِن ای ورھے پِچّھوں اِکّو وار جاندا اے تے خُون بِناں نئیں جاندا۔ جِہنُوں اپنی تے اُمّت دی بُھل چُک دے لئی نذر چاہڑدا اے۔

⁸ ایس توں پاک رُوح دا ایہہ اشارہ اے پئی جد تِیکر پہلا تنبُو کھلوتا ہویا اے۔ پاک مکان دا راہ ظاہر نا ہویا۔

⁹ اوہ تنبُو ایس ویلے لئی اِک مِثال اے تے اوہدے سببّوں اجیہاں نذراں تے قُربانِیاں چاہڑیاں جاندِیاں نیں جیہڑیاں بندگی کرن والیاں نُوں دِلوں کامِل نئیں کر سکدِیاں۔

¹⁰ ایس لئی پئی اوہ نِریاں کھان پِین تے نہاؤن دھون دِیاں جِسمانی رسماں نیں جیہڑیاں سُدھارن دے ویلے تِیکر مُقرّر ہویاں۔

¹¹ پر جد مسِیح آؤن والِیاں چَنگیاں شیواں دا سردار کاہِن ہو کے آیا یعنی ایدوں وڈّے تے کامِل تنبُو دے راہ آیا جیہڑا ہتّھاں دا یعنی ایس دُنیا دا بنایا ہویا نئیں۔

¹² تے بکرِیاں تے وَچّھیاں دا لہو نئیں سگوں اپنا ای لہو لے کے آیا تے پاک مکان وِچ اِکّووار وڑ گیا تے سدا دی وی خلاصی کرائی۔

¹³ کیوں جو جد بکرِیاں تے ڈھگّیاں دے لہو تے وَہڑی دی سواہ ناپاکاں اُتّے ترونکن نال جِسمانی پاکیزگی مِلدی اے۔

¹⁴ تے مسِیح دا لہو جِس اپنے آپ نُوں سدا دی رُوح دی راہِیں خُدا دے اگّے بے عیب قُربان کِیتا۔ تُہاڈے دِلاں نُوں مُردہ کمّاں توں کِنّاں کُو چوکھا پاک کرے گا۔ تاں جو تُسی جِیوندے خُدا دی بندگی کرو۔

¹⁵ تے ایسے سبّب اوہ نَوِیں عہد دا وچولا اے۔ تاں جو اوس مَوت دی راہِیں جو پہلے عہد دے قصوراں دی مُعافی لئی ہوئی اے۔ سَدّے ہوئے لوک وعدے دے سببّوں سدا دی وِرثہ پا لین۔

¹⁶ کیوں جو جِتّھے وصیّت اے اوتھے وصیّت کرن والے دی مَوت دا ثبُوت وی چاہیدا اے۔

¹⁷ ایس لئی پئی وصیّت مرن دے پِچّھوں ای کمّ دیندی اے۔ تے جد تِیکر وصیّت کرن والا جِیوندا اے۔ اوہ کِسے کمّ دی نئیں۔

¹⁸ ایس لئی پہلا عہد وی خُون بِناں نئیں بَجھّیا۔

¹⁹ کیوں جو جد مُوسیٰ ساری اُمّت نُوں شریعت دے سارے حُکم سُنا بَیٹھا۔ فیر وَچّھیاں تے بکرِیاں دا لہو لے کے پانی تے لال پشم تے زُوفے دے نال اوس کتاب تے ساری اُمّت اُتّے چھڑک دِتّا۔

²⁰ تے آکھیا پئی ایہہ اوس عہد دا لہو اے جِہدا حُکم خُدا تُہانوں دِتّا اے۔

²¹ ایس طرح اوس تنبُو تے سیوا دِیاں سارِیاں شیواں اُتّے رَت ترونکی۔

²² تے قریبن سارِیاں شیواں شریعت دے سببّوں لہو نال پاک کِیتیاں جاندِیاں نیں تے لہو وَگیاں بِناں مُعافی نئیں ہوندی۔

مسِیح دی قُربانی گُناہاں توں دُور کر دی اے

²³ ایس لئی ضرُوری سی پئی اسمانی شیواں دِیاں نقلاں ایہناں دی راہِیں پاک کِیتیاں جاندِیاں پر آپ اسمانی شیواں ایہناں نالوں چَنگیاں قُربانِیاں دی راہِیں۔

²⁴ کیوں جو مسِیح اوس ہتّھاں نال بنائے ہوئے پاک مکان وِچ نئیں وڑیا۔ جیہڑا اصلی مکان دی نقل اے پر اصلی اسمان وِچ وڑیا تاں جو خُدا دے اگّے ساڈے لئی حاضر ہوئے۔

²⁵ ایہہ نئیں پئی اوہ اپنے آپ نُوں بڑی واری قُربان کرے۔ جیویں سردار کاہِن پاک مکان وِچ ورھے دے ورھے دُوجے دا لہو لے کے جاندا اے۔

²⁶ نئیں تے دُنیا دے شُروع توں لے کے اوہنوں بڑی واری دُکھ جھلنا پَیندا۔ پر ہُن اخِیری زمانے وِچ اِکّو وار ظاہر ہویا۔ تاں جو اپنے آپ نُوں قُربان کرن نال گُناہ نُوں دفع کر دے۔

²⁷ تے جیویں بندیاں نُوں اِک وار مرنا ہوندا اے تے مگروں عدالت ہوندی اے۔

²⁸ ایسے طرح مسِیح وی جیہڑا اِک وار بتھیریاں لوکاں دے گُناہ چُکن لئی قُربان ہویا دُوجی وار گُناہ دے بِناں نجات لئی اوہناں نُوں وکھالی دے گا۔ جیہڑے اوہنوں اوڈِیک دے نیں۔