عِبرانیوں 5 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹ کیوں جو ہر اِک سردار کاہِن بندیاں وِچوں چُنیا بندیاں دی خاطر اوہناں گلّاں دے لئی مُقرّر کِیتا جاندا اے۔ جیہڑیاں خُدا دے نال تعلق رکھدیاں نیں۔ پئی نذراں تے گُناہ دِیاں قُربانِیاں چاہڑے۔

² تے اوہ ناداناں تے بدراہاں نال نرمی دا سلُوک کرن جوگا ہوندا اے۔ ایس لئی پئی اوہ آپ وی اپنی کمزوری تھلے رہندا اے۔

³ ایس لئی اوہدا فرض اے پئی جیویں اوہ اُمّت دیاں گُناہاں دے سببّوں قُربانی دیوے اوسے طرح اوہ اپنے ولّوں وی دیوے۔

⁴ تے کوئی بندہ آپے ایہہ عِزّت نئیں لَیندا جد توڑی ہارُون وانگر خُدا ولّوں نا سدّیا جائے۔

⁵ ایسے طرح مسِیح وی سردار کاہِن ہون دی بزُرگی آپے نا لئی سگوں اوسے دِتّی جِس اوہنوں آکھیا۔ پئی تُوں میرا پُتر ایں اَج تُوں مَیتھوں جمّیا۔

⁶ جِیکُوں اِک ہوری تھاں اوہ آکھدا اے۔ پئی تُوں مَلکِ صدق دے طریقے اُتّے اوڑک تِیکر کاہِن ایں۔

⁷ جدوں اپنی جِسم دے چولے وِچ سی تَد اوس ڈاہڈے وَین کر کے تے اتھرُو وگا کے اوہدے اگّے دُعا تے مِنّتاں کِیتیاں جیہڑا اوہنوں مَوتوں بچا سکدا سی تے اوہدی خُدا ترسی دے سبّب اوہدی سُنی گئی۔

⁸ تے بھانویں اوہ پُتر سی تے وی اوس دُکھ سہہ سہہ کے فرمانبرداری سِکھی۔

⁹ تے کامِل بن کے اوہناں لئی جیہڑے اوہدے آکھے لگدے نیں سدا دی نجات دا سبّب ہویا۔

¹⁰ تے اوسے نُوں خُدا ولّوں مَلکِ صدق دے طریقے اُتّے سردار کاہِن دا خطاب مِلیا۔

اِیمان چھڈن دے خلاف خبرداری

¹¹ ایہدی بابت اساں بُہت سارِیاں گلّاں آکھنیاں نیں جِنہاں دا سمجھانا مُشکل اے۔ ایس لئی پئی تُسی سُنن ولّوں ڈِھلّے ہوگئے اوہ۔

¹² پر جدوں ویلا سی پئی تُسی اُستاد ہوندے اجے ایس گلّ دی لوڑ اے۔ پئی کوئی خُدا دے کلام دِیاں مُڈھ والِیاں گلّاں تُہانوں فیر سِکھائے۔ تے اِنج ہوگئے ہو پئی ڈاہڈی خُوراک دی تھانویں تُہانوں دُدّھ دی لوڑ اے۔

¹³ کیوں جو دُدّھ پِیندے ہوئے نُوں راستبازی دے کلام دا تجربہ نئیں ہوندا ایس لئی اوہ نیانا اے۔

¹⁴ تے ڈاہڈی خُوراک پُوری عُمر دیاں لئی ہوندی اے۔ جِنہاں دی عقل کمّ کر دیاں کر دیاں نیکی بدی نُوں چنگی طرح نال پچھان سکدی اے۔