عِبرانیوں 1 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

خُدا دا کلام اوہدے پُتر دے وسیلہ

¹ اگّے خُدا نبیاں دی راہِیں پئیو دادیاں نال کئیاں اٹکلاں تے کئیاں ونڈاں نال بول کے۔

² ایہناں اخِیری دِناں وِچ ساڈے نال پُتر دی راہِیں بولیا۔ جِہنُوں اوس سارِیاں شیواں دا وارث بنایا۔ تے اوہدی راہِیں اوہنے جہان وی بنائے۔

³ اوہ اوہدے جلال دا لشکارا تے اوہدی ذات دا ٹھپّہ ہو کے سارِیاں شیواں نُوں اپنی قُدرت دے کلام نال سمبھالدا اے۔ اوہ ساڈے گُناہاں نُوں دھو کے بلندی اُتّے جناب باری دے سَجّے پاسے جا بَیٹھا۔

خُدا دے پُتر دی عظمت

⁴ تے اوہ فرِشتیاں نالوں اینا بُہتا بزُرگ اے جِنّاں اوس میراث وِچ اوہناں نالوں چَنگا ناں پایا۔

⁵ کیوں جو فرِشتیاں وِچوں کدوں کِسے نُوں اوس آکھیا پئی تُوں میرا پُتر ایں۔ اَج تُوں مَیتھوں جمّیا ایں۔ تے فیر ایہہ وی پئی مَیں اوہدا باپ ہوواں گا تے اوہ میرا پُتر ہوئے گا۔

⁶ تے جد پلیٹھے نُوں دُنیا وِچ فیر لے آؤندا اے تے آکھدا اے۔ پئی خُدا دے سارے فرِشتے اوہنوں سجدہ کرن۔

⁷ تے فرِشتیاں دی بابت ایہہ آکھدا اے پئی اوہ اپنے فرِشتیاں نُوں وَاوَاں تے اپنے ٹہلِیاں نُوں اَگ دے بھانبڑ بناندا اے۔

⁸ پر پُتر دی بابت آکھدا اے پئی اے خُدا تیرا تخت سدا تِیکر رہے گا۔ تے تیرے راج دا ڈنڈا سچیائی دا ڈنڈا اے۔

⁹ تُوں راستی نال پیار کِیتا تے بدکاری نال وَیر رکھیا۔ ایسے سبّب خُدا یعنی تیرے خُدا خُوشی دے تیل نال تیرے شریکاں نالوں تینُوں بُہتا مسَح کِیتا۔

¹⁰ تے ایہہ پئی اَے خُداوند تُوں مُڈھ توں زمین دی نِیہہ رکھی تے اسمان تیرے ہتّھ دی کاریگری نیں۔

¹¹ اوہ نیست ہو جان گے پر تُوں باقی رہیں گا۔ تے اوہ سارے کپڑے وانگر پرانے ہو جان گے۔

¹² تے چادر وانگر تُوں اوہناں نُوں وھلیٹیں گا تے اوہ کپڑے وانگر بدل جان گے۔ پر تُوں اوہ ای رہیں گا۔ تے تیرے ورھیاں دا انت نا ہوئے گا۔

¹³ فیر اوس فرِشتیاں وِچوں کِنوں کَدے آکھیا پئی تُوں میرے سَجّے ہتّھ بَہہ جا جد تِیکر مَیں تیرے وَیرِیاں نُوں تیرے پیراں دی چَوکی نا بناواں؟

¹⁴ اوہ سارے سیوا کرن والِیاں رُوحاں نئیں؟ جیہڑیاں نجات دی وِرثہ پان والیاں دی سیوا لئی گھلّیاں جاندِیاں نیں۔