اِفسِیوں 4 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

اِک ای بدن اے

¹ سو مَیں جیہڑا خُداوند دے سببّوں قیدی آں تُہاڈے اگّے عرض کرنا آں پئی جیویں سَدّے گئے سو۔ اوسے طرح چلّو۔

² یعنی پُوری عاجزی تے حلِیمی نال صبر کر کے مُحبّت نال اِک دُوجے دی برداشت کرو۔

³ تے ایہو ای کوشش کر دے رہو۔ پئی رُوح دی اِکتائی صُلح دے بند نال بَدّھی رہے۔

⁴ اِکّو ای بدن اے تے اِکّو ای رُوح اے۔ جیویں تُہانوں وی جیہڑے سَدّے گئے سو تُہاڈے سَدّے جان توں آس وی اِکّو ای اے۔

⁵ اِکّو ای خُداوند اے۔ اِکّو ای اِیمان۔ اِکّو ای بپتِسمہ۔

⁶ تے ساریاں دا اِکّو ای خُدا تے باپ اے۔ جیہڑا ساریاں اُتّے تے ساریاں وِچ تے ساریاں دے اندر اے۔

⁷ تے ساڈے وِچوں ہر اِک اُتّے مسِیح دی بخشِش دے اندازے دے سببّوں فضل ہویا اے۔

⁸ ایسے واسطے اوہ آکھدا اے۔ پئی جد اوہ عالمِ بالا اُتّے چڑھیا تے قیدِیاں نُوں نال لے گیا۔ تے بندیاں نُوں اِنعام دِتّے۔

⁹ (ہُن اوہدے چڑھن دا ایہدے بِناں ہور کِیہ مطلب اے پئی زمین دے ہیٹھلے علاقے وِچ وی اُتریا سی؟

¹⁰ تے ایہہ اُترن والا اوہو ای اے۔ جیہڑا ساریاں اسماناں توں اُچّا چڑھیا تاں جو سارِیاں شیواں نُوں بھر دے۔)

¹¹ تے اوسے ای بعضیاں نُوں رسُول تے بعضیاں نُوں نبی تے بعضیاں نُوں اِنجِیل سُنان والے تے بعضیاں نُوں آجڑی تے اُستاد بنا کے دے دِتّا۔

¹² تاں جو پاک لوک کامِل بنن تے سیوا دا کمّ کِیتا جائے۔ تے مسِیح دا جِسم وَدھے۔

¹³ جدوں تِیکر اسی سارے خُدا دے پُتر تے اِیمان تے اوہدی پچھان وِچ اِک نا ہو جائیے تے پُورے اِنسان یعنی مسِیح دے پُورے قد جیڈے نا ہو جائیے۔

¹⁴ پئی اسی اگّے نُوں بچّے نا رہیئے۔ یعنی بندیاں دے فریب تے مکر دے سبّب اوہناں دی بھڑکان والی چالاکی پِچّھے ہر اِک تعلِیم دی وَا نال ڈولدے نا پِھریئے۔

¹⁵ سگوں مُحبّت تے سچیائی اُتّے چَل کے اوہدے وِچ جیہڑا سِر اے۔ مطلب اے مسِیح وِچ سبھنیں گلِّیں وَدھدے جائیے۔

¹⁶ جِہدے توں سارا تَن اِک اِک جوڑ دی مدد نال جوڑیا تے گنڈھیا جاندا اے تے اِک اِک انگ دے ولّ کمّ کرن نال مُحبّت وِچ اپنے آپ نُوں اُسارن لئی تَن دا وادھا ہوندا اے۔

مسِیح دے وسیلے نیوی زِندگی

¹⁷ ایس لئی مَیں ایہہ آکھنا آں تے خُدا ولّوں ایہہ دس دینا آں پئی جِیکن غیر قوماں اپنے واہیات خیالاں وِچ ٹُردیاں نیں۔ تُسی اوس طرح نا ٹُرناں۔

¹⁸ کیوں جو اوہناں دی عقل اَنھی ہوگئی۔ تے اوہ اوس نادانی دے سببّوں جیہڑی اوہناں وِچ اے۔ تے اپنے دِلاں دی سختی دے سببّوں خُدا دی زِندگی توں خارج نیں۔

¹⁹ اوہناں سُنّ ہو کے اپنے آپ نُوں لُچ پُنے مگر لا دِتّا۔ پئی سارے گندے کمّ لوبھ نال کرن۔

²⁰ پر تُساں مسِیح دی بابت ایہو جیہی تعلِیم نئیں سِکھی۔

²¹ سگوں تُساں اوس سچیائی دے سببّوں جیہڑی یِسُوع وِچ اے اوسے دی سُنی تے اوسے دی ایہہ تعلِیم سِکھی۔

²² پئی تُسی اپنے اگلے چال چَلّن دی اوس پرانی اِنسانِیّت نُوں لاہ چھڈو۔ جیہڑی فریب دین والِیاں شہوتاں پِچّھے خراب ہوندی جاندی اے۔

²³ تے اپنی عقل دی رُوحانی حالت وِچ نَوِیں بندے جاؤ۔

²⁴ تے نَوِیں اِنسانِیّت نُوں پاؤ جیہڑی خُدا دے سببّوں اوس سچیائی دی راستبازی تے پاکیزگی وِچ پَیدا کِیتی گئی اے۔

²⁵ سو جُھوٹھ بولنا چھڈ کے ہر اِک اپنے گواہنڈی نال سَچ بولے۔ کیوں جو اسی آپو وِچ اِک دُوجے دے انگ آں۔

²⁶ غُصّے تے ہوؤ پر گُناہ نا کرو۔ دِن ڈُبن تِیکر تُہاڈی خفگی نا رہے۔

²⁷ تے نا ابلیس نُوں تھاں دیو۔

²⁸ چوری کرن والا فیر چوری نا کرے سگوں چَنگا پیشہ مَل کے ہتّھاں نال کمّ کرے۔ تاں جو غرِیب نُوں کُجھ دے سکے۔

²⁹ کوئی گندی گلّ تُہاڈے مُنھ توں نا نِکلے۔ سگوں اوہو جیہڑی ویلے سر فائدہ دیوے۔ تاں جو اوہدے توں سُنن والیاں اُتّے فضل ہوئے۔

³⁰ تے خُدا دے پاک رُوح نُوں نا کلپاؤ جِہدی ساڈے اُتّے چُھٹکارے دے دِن لئی مُہر لگّی ہوئی اے۔

³¹ ہر اِک طرح دی کَوڑ تے کرودھ تے دھُروہ تے رَولا تے بھنڈی ساری کِڑ سَنے دُراڈے کرو۔

³² تے اِک دُوجے اُتّے مہربان تے نرم دِل ہوؤ۔ تے جیویں مسِیح دے سببّوں خُدا ساڈے قصور بخش دِتّے نیں۔ تُسی وی اِک دُوجے نُوں بخشو۔