اعمال 4 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

پطرس تے یُوحنّا دی پنچایت وِچ پیشی

¹ جد اوہ لوکاں نُوں ایہہ پئے آکھدے سن۔ تَد کاہِن تے ہیکل دا سردار تے صدوقی اوہناں اُتّے چڑھ آئے۔

² کیوں جو بڑے غُصّے ہوئے پئی اوہ لوکاں نُوں سکھالدے سن۔ تے یِسُوع دی مِثال دے کے مُردیاں وِچوں جی اُٹھن دی منادی کر دے سن۔

³ تے اوہناں اُتّے ہتّھ پائے تے دُوجے دِن تِیکر قید رکھیا۔ کیوں جو اودُوں شام ہوگئی سی۔

⁴ پر بتھیریاں اوہناں وِچوں جِنہاں کلام سُنیا اِیمان لیاندا تے اوہ بندے گنتری وِچ پنج کُو ہزار ہوگئے سن۔

⁵ تے اگلے بَھلک اِنج ہویا پئی اوہناں دے سردار تے بزُرگ تے فقِیہ یرُوشلِیم وِچ اکٹّھے ہوئے سن۔

⁶ تے حنّا سردار کاہِن نال سی۔ تے کائفا تے یُوحنّا۔ تے اِسکندر تے جِنّے سردار کاہِن دے ساک سن۔

⁷ تے اوہناں نُوں وِچ کھلار کے اوہناں پُچھیا۔ پئی تُساں کیہڑی قُدرت نال تے کیہڑے ناں اُتّے ایہہ کمّ کِیتا؟

⁸ تَد پطرس پاک رُوح نال بھر کے اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ اَے قوم دے سردارو تے بزُرگو۔

⁹ جے ساتھوں اَج پُچھیا جاندا اے ایس احسان دی بابت جیہڑا ایس کمزور بندے اُتّے ہویا۔ پئی اوہ کِیویں چَنگا ہوگیا اے۔

¹⁰ تاں تُہانوں سبھناں نُوں تے اِسرائیل دی ساری قوم نُوں معلُوم ہوئے۔ پئی یِسُوع مسِیح ناصری دے ناں اُتّے جِہنُوں تُساں صلِیب دِتّی تے خُدا نے اوہنوں مُردیاں وِچوں جوالیا۔ اوہدے ناں اُتّے تُہاڈے سامھنے ایہہ بندہ بھلا چَنگا کھلوتا اے۔

¹¹ ایہہ اوہو پتّھر اے جِہنُوں تُساں راجاں رَدّ کِیتا اوہ تاں گُٹّھ دا سِرا ہوگیا۔

¹² تے کِسے دُوجے توں نجات نئیں اے ایس لئی پئی اسمانوں ہیٹھاں بندیاں نُوں کوئی ہور ناں دِتّا نئیں گیا۔ جِہدی راہِیں اسی نجات پا سکیئے۔

¹³ جدوں اوہناں پطرس تے یُوحنّا دی دلیری ویکھی۔ تے جانیا پئی ایہہ اَن پڑھ تے مُورکھ نیں۔ تے تعجُّب کِیتا تے اوہناں نُوں پِچھانیا پئی اوہ یِسُوع دے نال سن۔

¹⁴ تے اوس بندے نُوں جیہڑا چَنگا ہویا سی اوہناں دے نال کھلوتیاں ویکھ کے کُجھ خلاف نا آکھ سکے۔

¹⁵ پر اوہناں نُوں حُکم دے کے پئی مجلسیوں باہر جاؤ۔ آپو وِچ صلاح کر کے آکھن لگّے۔

¹⁶ پئی اسی ایہناں بندیاں نال کِیہ کرئیے۔ کیوں جو اوہناں توں اِک مَنّی ہوئی کرامات ہو گئی اے۔ جیہڑی یرُوشلِیم دے سارے رہن والیاں نُوں معلُوم اے۔ تے اسی مُکّر نئیں سکدے۔

¹⁷ پر کِتے ایویں نا ہوئے پئی لوکاں وِچ گلّ ہور وی کھِلّر جاوے۔ اسی اوہناں نُوں دھمکی دئیے پئی ایس ناں دا فیر کِسے بندے اگّے ذِکر نا کرن۔

¹⁸ تَد اوہناں نُوں سَدّ کے تاکِید کِیتی پئی یِسُوع دے ناں اُتّے بالکل نا بولنا تے نا تعلِیم دینا۔

¹⁹ پر پطرس تے یُوحنّا اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی آپ انصاف کرو۔ پئی خُدا دے اگّے ایہہ ٹھیک اے۔ پئی اسی خُدا دی گلّ نالوں وَدّھ تُہاڈی گلّ سُنئے؟

²⁰ کیوں جو ایہہ ساتھوں ہو نئیں سکدا اے۔ پئی جو کُجھ اساں ویکھیا تے سُنیا اے سو نا آکھیئے؟

²¹ تَد اوہناں فیر دھمکی دے کے اوہناں نُوں چھڈ دِتّا۔ کیوں جو لوکاں دے سبّب اوہناں نُوں سزا دین دا کوئی راہ نا لَبّھیا ایس واسطے پئی اوس کمّ دے سببّوں جیہڑا ہویا سی سارے خُدا دی وڈیائی کر دے سن۔

²² کیوں جو اوہ جَنا جِہدے اُتّے چَنگا ہون دی کرامات ہوئی سی چاھلیاں ورھیاں دے اُتّے اُتّے سی۔

اِیماندار دلیر ہو کے دُعا منگدے نیں

²³ تَد اوہ چُھٹ کے اپنے جوٹی داراں دے کول آئے۔ تے جو کُجھ سردار کاہِناں تے بزُرگاں اوہناں نُوں آکھیا سی بیان کِیتا۔

²⁴ تے اوہناں جدوں سُنیا اِک دِل ہو کے خُدا نُوں اُچّی اواز نال آکھیا۔ اَے مالک تُوں ای اسمان تے زمین تے سمُندر تے سبھ جو کُجھ اوہناں دے وِچ اے بنایا۔

²⁵ تُوں پاک رُوح دی راہِیں اپنے بندے ساڈے پئیو داؤد دی زبانی آکھیا۔ پئی غیر قوماں کاہِنُوں شور مچایا۔ تے لوکاں نیں کُوڑے خیال بَدّھے؟

²⁶ خُداوند تے اوہدے مسِیح دے برخلاف زمین دے بادشاہ اُٹھے۔ تے حاکم اِک سَنگ اکٹّھے ہوئے۔

²⁷ کیوں جو سَچ مُچ ایس شہر وِچ تیرے پاک خادم یِسُوع دے برخلاف جِہنُوں تُوں مسَح کِیتا۔ ہیرودیس تے پُنطِیُس پِیلاطُس غیر قوماں تے اِسرائیلیاں سَنے ایس لئی اکٹّھے ہوئے۔

²⁸ پئی اوہ کمّ کرن جِہدا ہونا تیرے ہتّھ تے تیری صلاح نے پہلے ای ٹھہرا رکھیا سی۔

²⁹ تے ہُن اَے خُداوند ایہناں دِیاں دھمکیاں نُوں ویکھ تے اپنے بندیاں نُوں ایہہ ہِمّت دے پئی بڑی دلیری نال تیرا کلام سُناؤن۔

³⁰ تے تُوں اپنا ہتّھ ولّ کرن لئی وَدّھا تے تیرے پاک خادم یِسُوع دے ناں اُتّے نشانِیاں تے عجب کمّ وکھائے جان۔

³¹ جد اوہناں دُعا منگ لئی تَد اوہ تھاں ہِل گیا جِہدے وِچ اوہ اکٹّھے ہوئے ہوئے سن۔ تے سبھو پاک رُوح نال بھر گئے۔ تے خُدا دا کلام دلیری نال سُنان لگّے۔

اِیماندار اپنے مال وِچ دُوجیاں نُوں شریک کر دے نیں

³² تے اِیمانداراں دی جماعت اِک دِل تے اِک جان سی۔ تے کوئی اپنے مال وِچوں کِسے شے نُوں اپنا نئیں سی آکھدا پر اوہ سبھ کُجھ سانجھا رکھدے سن۔

³³ تے رسُول خُداوند یِسُوع مسِیح دے جی اُٹھن دی گواہی بڑی طاقت نال دیندے سن۔ تے اوہناں سبھناں اُتّے بڑا فضل سی۔

³⁴ کیوں جو اوہناں وِچوں کوئی محتاج نا سی۔ ایس لئی پئی جِنّے زمین تے مکان دے مالک سن اوہنوں ویچ کے وِکِیاں ہویاں شیواں دا مُل لیاؤندے سن۔

³⁵ تے رسُولاں دے پیراں وِچ رکھدے سن۔ تے ہر اِک نُوں اوہدی لوڑ دے سببّوں وَنڈیا جاندا سی۔

³⁶ تے یُوسف قوم دا لاوی سی تے کُپرُس دا سی۔ اوہدا ناں رسُولاں نیں برنباس یعنی نصِیحت دا پُتر رکھیا۔

³⁷ اوہدے کول اِک پَیلی سی۔ جِہنُوں ویچ کے اوس رقم لیا کے رسُولاں دِیاں پیراں وِچ لیا رکھی۔