اعمال 27 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

پَولُس دی جہاز تے رُوم لئی روانگی

¹ تے جدوں فیصلہ ہوگیا۔ پئی اسی جہاز اُتّے اِطالِیہ نُوں جائیے اوہناں پَولُس تے ہور قیدِیاں نُوں یُولِیُس کر کے شہنشاہی پلٹن دے اِک صُوبیدار دے حوالے کِیتا۔

² تے ادرمُتّیُم دے اِک جہاز اُتّے جِس آسِیہ دے کنڈھے کنڈھے دے شہراں نُوں جانا سی۔ چڑھ کے اسی ٹُر پئے۔ تے ارِسترخُس تھِسّلُنِیکے دا اِک مَکِدُنی ساڈے نال سی۔

³ تے دُوجے دِن اسی صَیدا وِچ جا لگّے۔ تے یُولِیُس نے پَولُس نال چَنگا سلُوک کر کے اوہنوں دوستاں کول جان دِتّا۔ پئی اوہدی سیوا خِدمت ہوئے۔

⁴ تے اوتھوں ٹُرے تے وَا سامنی ہون دے سببّوں اسی کُپرُس دے اوہلے اوہلے چلّے۔

⁵ تے کِلِکیہ تے پمفِیلیہ دے سامھنے دے سمُندر نُوں لنگھ کے اسی لُوکیہ دے مُورہ وِچ اُترے۔

⁶ تے اوتھے صُوبیدار نُوں اِسکندریہ دا اِک جہاز لَبھّا جیہڑا اِطالِیہ ولّ جان والا سی۔ تے اوس اوہدے اُتّے سانُوں چڑھا دِتّا۔

⁷ تے جد بُہت دِن تِیکر ہَولے ہَولے ٹُر کے اسی مَساں کَنِدُس دے سامھنے اَپڑے تے ایس واسطے پئی وَا سانُوں اگّے نئیں سی جان دیندی۔ اسی سلمونے دے ساہمنیوں ہو کے کریتے دے اوہلے اوہلے چلّے۔

⁸ تے اوہدے کنڈھے کنڈھے مُشکل نال چَل کے اسی اِک تھاں جِہدا ناں سوہنا پتّن سی اَپڑے اوہدے نیڑے لَسَیَہ شہر سی۔

⁹ تے جد بُہت ویلا لنگھ گیا تے سمُندر دا سفر خطرے والا سی ایس کر کے پئی روزے دا دِن وی ہُن لنگھ گیا سی پَولُس اوہناں نُوں سمجھا کے آکھیا۔

¹⁰ صاحَبو مَینُوں پتا اے۔ پئی ایس سفر وِچ مُصِیبت تے بڑا نُقصان ہون والا اے نِرا مال دا تے جہاز دا نئیں۔ پر ساڈیاں جاناں دا وی۔

¹¹ پر صُوبیدار پَولُس دِیاں گلّاں نالوں مَلّاحاں دے سردار دی تے جہاز دے مالک دی گلّ بُہتی مَن لئی۔

¹² تے ایس لئی پئی اوہ پتّن سِیال ٹپان لئی چَنگا نئیں سی بتھیریاں دی صلاح سی پئی ایتھوں ٹُر چلّئے۔ پئی کِسے طرح فِینِکس نُوں اَپڑ سکِئے۔ تے اوتھے سِیال لنگھائیے اوہ تاں کریتے دا اِک پتّن اے۔ تے اوہدا مُہاڑ پہاڑ چڑھدے تے دَکھّن چڑھدے ولّ اے۔

سمُندر وِچ تگڑی ہنیری

¹³ تے جدوں دکھنی وَا ہَولی ہَولی وَگن لگّی۔ تَد ایہہ سمجھ کے پئی ساڈا مطلب ہتّھ آیا اوہناں لنگر نُوں چُک لیا۔ تے کریتے دے کنڈھے دے نال نال ٹُرے۔

¹⁴ پر تھوڑے چِر پِچّھوں اِک بڑی تگڑی ہنیری جِہنُوں یُورکلُون آکھدے نیں اودھروں جہاز اُتّے آ گئی۔

¹⁵ تے جدوں جہاز اوہدے قابُو آگیا۔ تے وَا دا سامنا نا کر سکیا۔ اساں اوہدے توں لاچار ہو کے اوہنوں چَلّن دِتّا۔

¹⁶ تے کَودہ کر کے اِک نِکّے ٹاپُو دے اوہلے جاندِیاں جاندِیاں اساں مَساں بیڑی نُوں قابُو کِیتا۔

¹⁷ جدوں اوس بیڑی نُوں اُتانہہ چڑھا لیا تَد ولّ نال جہاز نُوں تھلیوں کسّیا۔ تے ایس ڈر دے مارِیاں پئی کِتے سُورتِس دے بریتیاں اُتّے نا جا لگیئے۔ اوہ سامان لاہ کے ایویں رُڑھدے رُڑھدے ٹُر دے گئے۔

¹⁸ تے جدوں ہنیری دے سببّوں اساں بڑے ہُجکے کھادے۔ تاں دُوجے دِن بھار باہر سُٹّن لگّے۔

¹⁹ تے ترِیجے دِہاڑے اپنے ہتّھاں نال جہاز دِیاں جہتراں سُٹ دِتّیاں۔

²⁰ تے جدوں بُہت دِناں تِیکر نا سُورج نا تارے دِسے۔ تے ہنیری بڑے زور دی وَگدی سی تَد اخِیر سانُوں بچن دی آس نا رہی۔

²¹ تے جدوں اوہناں نُوں روٹی کھادِیاں بُہت چِر ہو گیا۔ تَد پَولُس اوہناں وِچ کھلو کے آکھن لگّا۔ صاحَبو۔ تُہانوں چاہیدا سی پئی میرے آکھے لگدے تے کریتے توں نا ٹُر دے تے ایہہ مُصِیبت تے نُقصان نا ہوندا۔

²² تے ہُن مَیں تُہاڈی مِنّت کرنا آں پئی تسلّی رکھو کیوں جو تُہاڈے وِچوں کِسے دی جان دا نُقصان نا ہوئے گا۔ پر نِرا جہاز دا۔

²³ کیوں جو خُدا جِہدا مَیں آں تے جِہدی عبادت وی کرنا آں۔ اوہدا فرِشتہ اَج راتِیں میرے کول آیا۔

²⁴ تے آکھیا۔ اَے پَولُس۔ تُوں نا ڈر۔ ایس لئی پئی تینُوں قَیصر دے اگّے کھلونا اے۔ تے ویکھ خُدا ایہناں سبھناں نُوں جیہڑے تیرے نال سوار نیں تینُوں بخش دِتّا اے۔

²⁵ سو صاحَبو تسلّی رکھو۔ کیوں جو میرا خُدا اُتّے یقِین اے۔ پئی جیویں مَینُوں آکھیا گیا اے اوسے طرح ہوئے گا۔

²⁶ پر کِسے ٹاپُو وِچ اسی ضرُور جا پواں گے۔

²⁷ تے جدوں چودھویں رات آئی تے اسی ادریہ دے سمُندر وِچ رُڑھدے پِھردے ساں۔ تَد اسی رات نُوں مَلّاحاں نیں جاچیا پئی کِسے مُلک دے نیڑے اَپڑے آں۔

²⁸ تے اوہناں پانی نُوں مِتھیا تے اوہ اَسّی ہتّھ نِکلیا۔ تھوڑا ہور وَدّھ کے فیر مِتھیا تے سَٹّھ ہتّھ نِکلیا۔

²⁹ تے ایس ڈر دے مارے پئی اسی کِتے پتّھر والے تھاں نا جا پئیے اوہناں جہاز دے پِچّھلے پاسیوں چار لنگر سُٹ دِتّے تے دِن چڑھن دی دُعا منگدے رہے۔

³⁰ تے جدوں ملّاح جہاز وِچوں بھج جانا چاہندے سن تے ایس بہانے نال بیڑی نُوں سمُندر وِچ ہیٹھاں لمکایا۔ پئی جیویں اگلے پاسیوں لنگر سُٹّیا اے۔

³¹ تَد پَولُس صُوبیدار نُوں تے سپاہیاں نُوں آکھیا۔ جے ایہہ جہاز وِچ نا رہن تاں تُسی بچ نئیں سکدے۔

³² تَد سپاہیاں نیں بیڑی دِیاں رَسّیاں وَڈّھ سُٹِّیاں تے اوہنوں ڈِگّن دِتّا۔

³³ تے دِن اجے نئیں سی نِکلیا تے پَولُس نے سبھناں دی مِنّت کِیتی پئی کُجھ کھاؤ۔ تے ایہہ آکھیا اَج چودھواں دِن ہویا پئی اُڈِیکدیاں اُڈِیکدیاں تُساں کُجھ نئیں کھادا تے بُھکھے رہے ہو۔

³⁴ ایس واسطے مَیں تُہاڈی مِنّت کرنا آں پئی کُجھ کھاؤ پِیو۔ کیوں جو ایہدے وِچ تُہاڈا بچاؤ اے۔ ایس کر کے پئی تُہاڈے وِچوں کِسے دے سِر دا وال وی وِنگا نا ہوئے گا۔

³⁵ تے ایہہ آکھ کے اوس روٹی لئی تے خُدا دا شُکر سبھناں دے سامھنے کِیتا تَد توڑ کے کھان لگّا۔

³⁶ تَد ساریاں نُوں تسلّی ہوئی تے اوہناں آپ وی اَن پانی کھادا۔

³⁷ تے جہاز اُتّے سارے مِل کے اسی دو سو چھہتّر بندے سن۔

³⁸ تے جدوں کھا کے اوہ رَجّ گئے تاں اوہناں کنک نُوں سمُندر وِچ سُٹ کے جہاز نُوں ہولیاں کِیتا۔

جہاز دا ڈوبنا

³⁹ جدوں دِن ہویا اوہناں اوس دیس نُوں نا سہاتا پر اِک پَدھرا تھاں ویکھ کے جِہدا کنڈھا صاف سی۔ اوہناں آپو وِچ صلاح کِیتی پئی جے ہو سکے تاں جہاز اوتھے چڑھا لئیے۔

⁴⁰ تے لنگراں نُوں کٹ کے اوہناں نیں اوہناں نُوں سمُندر وِچ چھڈ دِتّا۔ نالے پتوار دِیاں رَسّیاں کھولِیاں۔ تے اگلے پاسے دے پال نُوں وَا دے مُہاڑ چاہڑ کے کنڈھے ولّ ہو پئے۔

⁴¹ پر اِک تھاں اَپڑ کے۔ جِتّھے دو پاسے سمُندر دا زور سی اوہناں جہاز نُوں زمین اُتّے لگّن دِتّا تے اگلا پاسا دھکّا کھا کے کُھب گیا۔ تے پِچّھلا پاسا ٹھاٹھاں دے زور نال ٹُٹن لگّا۔

⁴² تے سپاہیاں دی صلاح سی پئی قیدِیاں نُوں مار سُٹّیئے کِتے اجیہا نا ہوئے پئی کوئی تَر کے بھج نِکلے۔

⁴³ پر صُوبیدار پَولُس نُوں بچانا چاہندا سی تے اوہناں نُوں اوس اِرادے توں ڈکیا۔ تے حُکم دِتّا پئی جیہڑے جیہڑے تَر سکدے نیں سو جہاز توں چھال مار کے پہلاں زمین اُتّے جا لگّن۔

⁴⁴ تے باقی کئی پھَٹیاں اُتّے تے کئی جہاز دی ہور کِسے شے اُتّے ٹُر جان۔ تے ایس طرح ہویا پئی ساریاں دے سارے بچ کے زمین اُتّے سلامتی نال اَپڑ گئے۔