اعمال 21 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

پَولُس یرُوشلِیم وِچ آؤندا اے

¹ تے ایویں ہویا پئی جد اسی اوہناں توں وِداع ہو کے جہاز اُتّے ٹھِلّ پئے۔ تَد سِدّھے راہ کوس نُوں آئے تے دُوجے دِن رُدُس نُوں۔ تے اوتھوں پترہ نُوں۔

² تے اِک جہاز سِدّھا فینِیکے نُوں جان والا لَبھّا تے اسی اوہدے اُتّے چڑھ کے ٹُر پئے۔

³ تے جد کُپرُس وکھالی دِتّا۔ اساں اوہنوں کھبّے ہتّھ ولّ چھڈیا۔ تے سُوریہ ولّ ٹُر گئے۔ تے صُور وِچ جا اُترے۔ کیوں جو اوتھے جہاز دا بھار لُہاؤنا سی۔

⁴ تے شاگِرداں نُوں لَبّھ کے اسی سَتّ دِہاڑے اوتھے رہے۔ تے اوہناں رُوح دی راہِیں پَولُس نُوں آکھیا۔ پئی یرُوشلِیم وِچ پَیر نا پا۔

⁵ تے جد اساں اوہ دِن پُورے کِیتے تَد ٹُرپَئے۔ تے سارے لوک اپنیاں وَوہٹِیاں تے بال بچّیاں سَنے شہر دے باہر تِیکر ساڈے نال آئے تے سمُندر دے کنڈھے اُتّے اساں گوڈے نواکے دُعا منگی۔

⁶ تے اِک دُوجے توں وِداع ہو کے اسی جہاز اُتّے چڑھے تے اوہ اپنے گھراں نُوں پرت گئے۔

پَولُس دی یعقُوب نال مُلاقات

⁷ تے جد صُور توں سمُندر دا راہ مُک گیا۔ اسی پَتُلمَیِس اَپڑے تے بھراواں نُوں سلام کِیتا تے اوہناں دے نال اِک دِن رہے۔

⁸ دُوجے دِہاڑے اسی ٹُر پئے۔ تے قَیصریہ نُوں آئے۔ تے فِلپُّس دے گھر جا کے پَروہنے رہے۔ اوہ اِک اِنجِیل سُنان والا تے اوہناں ستّاں وِچوں اِک سی۔

⁹ اوس بندے دِیاں چار کوارِیاں دِھیاں سن۔ جیہڑیاں نبُوّت کر دیاں سن۔

¹⁰ تے جد اسی اوتھے وَاہوَا دِناں تِیکر رہے۔ یہُودیہ توں اِک نبی آیا۔ جِہدا ناں اَگَبُس سی۔

¹¹ اوس ساڈے کول آ کے پَولُس دے لکّ دا پٹکا لیا۔ تے اپنے ہتّھ پَیر بَنّھ کے آکھیا۔ پئی پاک رُوح اینج آ کھدا اے۔ پئی یرُوشلِیم وِچ اوس بندے نُوں جِہدا ایہہ پٹکا اے یہُودی ایسے طرح بنھن گے۔ تے غیر قوماں دے حوالے کرن گے۔

¹² جد اساں ایہہ سُنیا تَد اساں تے اوس تھاں دے لوکاں وی اوہدی مِنّت کِیتی۔ پئی یرُوشلِیم نُوں نا جا۔

¹³ تَد پَولُس جواب دِتّا۔ پئی تُسی کِیہ کر دے ہو؟ روندے تے میرا دِل توڑ دے ہو؟ کیوں جو مَیں صرف یرُوشلِیم وِچ خُداوند یِسُوع دے ناں پِچّھے بَدّھے جان نُوں سگوں مر جان نُوں وی تیار آں۔

¹⁴ سو جد اوہ نا مَنّیا اسی ایہہ آکھ کے چُپ کر گئے پئی جو خُداوند دی مرضی اے سو ہوئے۔

¹⁵ تے اوہناں دِناں مگروں اپنا اسباب سانبھ کے اسی یرُوشلِیم نُوں گئے۔

¹⁶ تے قَیصریہ توں کئی شاگِرد وی ساڈے نال ٹُر پئے۔ تے مَنَاسون کر کے کُپرُس دا اِک پرانا شاگِرد جِہدے کول اسی اُترن والے ساں۔ اپنے نال لے آئے۔

¹⁷ جدوں اسی یرُوشلِیم اَپڑے بھراواں نیں سانُوں خُوشی نال قبول کِیتا۔

¹⁸ تے دُوجے دِن پَولُس ساڈے نال یعقُوب دے گھر گیا۔ تے بزُرگ سارے حاضر سن۔

¹⁹ تے جد اوس اوہناں نُوں سلام آکھیا۔ تَد جو کُجھ خُدا غیر قوماں وِچ اوہدی خِدمت دی راہِیں کرایا سی سبھ کُجھ دس دِتّا۔

²⁰ اوہناں سُن کے خُدا دی وڈیائی کِیتی۔ تے اوہنوں آکھیا بھرا تُوں جاننا ایں۔ پئی یہُودِیاں وِچوں کِنے ہزار بندے نیں۔ جِنہاں اِیمان لیاندا اے۔ تے اوہناں ساریاں تُوں شریعت وِچ سرگرم اے۔

²¹ تے تیرے حق وِچ اوہناں نُوں خبر مِلی اے۔ پئی سارے یہُودِیاں نُوں جیہڑے غیر قوماں وِچ وَسدے نیں تُوں ایہہ سکھالنا ایں۔ پئی مُوسیٰ نُوں چھڈن۔ تے آکھنا ایں۔ پئی اپنے مُنڈیاں نُوں سُنتی نا بٹھان تے نا رِیت رسماں اُتّے چَلّن۔

²² سو کِیہ کرئیے؟ لوک تاں ضرُور سُن لین گے پئی تُوں آ گیا ایں۔

²³ ایس لئی ایویں کر جو کُجھ اسی تینُوں دسنے آں۔ ساڈے چار بندے نیں جِنہاں مَنّت مَنّی اے۔

²⁴ تُوں اوہناں نُوں نال لے تے اوہناں دے نال اپنے آپ نُوں پاک کر۔ تے اوہناں دا خرچ اپنے ذِمّے لے پئی اپنے سِر مُنان تے سارے لوک جانن گے پئی جیہڑیاں گلّاں تیری بابت سِکھالِیاں گِئیاں نیں۔ ٹھیک نئیں۔ سگوں تُوں آپ وی ٹھیک چلدا تے شریعت نُوں مَنّنا ایں۔

²⁵ پر غیر قوماں وِچوں جیہڑے اِیمان لیائے اوہناں دی بابت اساں ایہہ فیصلہ کر کے لِکھیا اے۔ پئی اوہ بُتاں دے چڑھاویاں توں تے لہو توں تے گل گُھٹّیاں ہویاں شیواں توں تے حرامکاری توں اپنے آپ نُوں بچائے رکھن۔

²⁶ تَد پَولُس اوہناں بندیاں نُوں لیا۔ تے دُوجے دِن اوہناں دے نال اپنے آپ نُوں پاک کر کے ہیکل دے اندر گیا تے خبر دِتّی پئی پاک ہون دے دِن تَد پُورے کراں گے۔ جد اوہناں وِچوں ہر اِک لئی چڑھاوا چڑھایا جائے۔

پَولُس دی ہیکل وِچ گِرفتاری

²⁷ تے جد ایہہ سَتّ دِہاڑے پُورے ہوگئے سن۔ آسِیہ دے یہُودِیاں اوہنوں ہیکل وِچ ویکھ کے سارے لوکاں نُوں چُکیا۔ تے اوہدے اُتّے ہتّھ پا کے اُچّی اُچّی آکھیا۔

²⁸ پئی اَے اِسرائیلی جَنیو! مدد کرو۔ ایہہ اوہ ای بندہ اے۔ جیہڑا ہر تھاں ایس قوم تے شریعت تے ایس جگہ دے اُلٹ سبھناں نُوں سِکھالدا اے۔ نالے اوہ یُونانِیاں نُوں وی ہیکل وِچ لے آیا اے۔ تے ایس مکان نُوں پلِیت کِیتا۔

²⁹ کیوں جو اوہناں پہلے ترُفِمُس اِفِسی نُوں اوہدے نال شہر وِچ ویکھیا سی۔ تے سمجھدے سن پئی پَولُس اوہنوں ہیکل وِچ لیاندا سی۔

³⁰ تَد سارے شہر وِچ رَولا پَے گیا تے لوک بھج بھج کے کٹّھے ہوئے۔ تے پَولُس نُوں پھڑ کے ہیکلوں باہر کھِچّ لیاندا۔ تے جھٹ پَٹ دروازے بند کِیتے گئے۔

³¹ تے جیویں اوہ اوہدے مار سُٹّن دے مگر پئے تے پلٹن دے سردار نُوں خبر ہوئی۔ پئی سارے یرُوشلِیم وِچ تَرتھل مَچ گئی اے۔

³² اوہ اوسے ویلے سپاہیاں تے صُوبیداراں نُوں نال لے کے اوہناں ولّ نَسّیا۔ تے سردار تے سپاہیاں نُوں ویکھ کے اوہ پَولُس نُوں مارن توں مُڑ گئے۔

³³ تَد سردار نیڑے آیا۔ تے اوہنوں پھڑ کے حُکم دِتّا پئی دو سنگلاں نال بَنّھ لین تے پُچھیا۔ پئی ایہہ کون اے۔ تے ایس کِیتا کِیہ اے؟

³⁴ تے بِھیڑ وِچوں کئیاں نیں کُجھ۔ تے کئیاں نیں کُجھ اواز ماری۔ تے رَولے دے صدقہ اوہنوں جد پَکّی گلّ معلُوم نا ہو سکی۔ اوس حُکم دِتّا پئی اوہنوں قِلعے وِچ لے جان۔

³⁵ تے جد اوہ پَوڑِیاں اُتّے اَپڑیا۔ لوکاں دے زور تے زبردستی دے صدقے سپاہیاں نیں چُک لیا۔

³⁶ کیوں جو لوکاں دی بِھیڑ ایہہ ڈنڈ پاندی ہوئی مگر ٹُر آئی۔ پئی اوہنوں مار چھڈ۔

پَولُس اپنی صفائی پیش کر دا اے

³⁷ تے جد پَولُس نُوں قِلعے دے اندر لیجان لگّے۔ اوس سردار نُوں آکھیا مَینُوں اجازت اے۔ پئی تینُوں کُجھ آکھاں؟ اوس آکھیا تُوں یُونانی بولی جاننا ایں؟

³⁸ تُوں اوہو مِصری بندے نئیں۔ جیہڑا ایہناں دِناں توں پہلاں ڈاکُوؤاں دے چار ہزار بندے بیابان وِچ ورغلا کے لے گیا سَیں؟

³⁹ پر پَولُس آکھیا۔ مَیں تے یہُودی آں کِلِکیہ دے تَرسُس دا رہن والا جیہڑا مشہُور شہر اے۔ تے مَیں تیری مِنّت کرنا آں پئی مَینُوں لوکاں نال بولن دی اجازت دے۔

⁴⁰ جد اوس اوہنوں اجازت دِتّی تَد پَولُس پَوڑِیاں اُتّے کھلو کے لوکاں نُوں ہتّھ نال سینت کِیتی۔ تے جد سارے چُپ کر گئے۔ عِبرانی بولی وِچ اوہ آکھن لگّا۔