اعمال 20 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

مَکِدُنیہ تے اَخیہ دا دَورہ

¹ جد رَولا ٹل گیا۔ تَد پَولُس شاگِرداں نُوں سدّیا تے نصِیحت دِتّی تے اوہناں توں وِداع ہو کے مَکِدُنیہ ولّ ٹُر پیا۔

² تے اوہناں علاقیاں وِچ پھیرا کر کے تے بُہت نصِیحت دے کے۔ یُونان وِچ آیا۔

³ جد تِنّ مہینے رہ کے جہاز اُتّے چڑھ کے سُوریہ ولّ جان نُوں تیار سی۔ تَد یہُودِیاں اوہدے اُتّے مَتا پکائیا۔ فیر اوس ایہہ اِرادہ کِیتا۔ پئی مَیں مَکِدُنیہ دے راہ ہو کے پرت جاواں۔

⁴ تے پُرُس دا پُتر سوپَترُس جیہڑا بِیرِیّہ دا سی تے تھِسّلُنِیکیاں وِچوں ارِسترخُس تے سِکُندُس تے دِربے دا گَیُس تے تِیمُتِھیُس تے آسِیہ دا تُخِکس تے ترُفِمُس اوہدے نال آسِیہ تِیکر گئے۔

⁵ ایہہ اگّے جا کے تروآس وِچ سانُوں اُڈِیکدے سن۔

⁶ تے فطِیری روٹی دے دِناں پِچّھوں اسی جہاز اُتّے فِلپّی توں ٹُر گئے۔ تے پن جیویں دِن تروآس وِچ اوہناں کول اَپڑے۔ تے اوتھے سَتّ دِن رہے۔

پَولُس دا تروآس وِچ اخِیری دَورہ

⁷ تے ہفتے دے پہلے دِن جِس ویلے اسی روٹی توڑن لئی اکٹّھے ہوئے۔ پَولُس دُوجے دِن ٹُرن دا اِرادہ کر کے اوہناں نال کلام کِیتا۔ تے اَدھی رات تِیکر اپنا وعظ کر دا رہیا۔

⁸ تے اوس چوبارے وِچ جِتّھے اسی اکٹّھے ہوئے ساں۔ بتھیرے دِیوے بَلدے سن۔

⁹ تے اِک جوان یُوتخُس کر کے کھِڑکی اُتّے بَیٹھا ہویا نِیندر نال بڑا دَبّیا ہویا سی۔ تے پَولُس دے وعظ کر دیاں کر دیاں اوہ اپنی نِیندر دا ماریا ہویا ترِیجی منزلوں ہیٹھاں ڈِگّ پیا۔ تے مُردہ چُکیا گیا۔

¹⁰ تَد پَولُس ہیٹھاں لَہہ کے اوہدے اُتّے ڈھیہ پیا تے اوہنوں جَپھّے وِچ لے لیا۔ تے گلّ لا کے آکھن لگّا۔ تُسی گھابرو نا کیوں جو اوہدی جان اوہدے وِچ ای اے۔

¹¹ تے اُتانہہ جا کے جد اوس روٹی توڑی تے کھادِی۔ بڑے چِر تِیکر سگوں دِن چڑھے تِیکر اوہناں نال گلّاں کِیتیاں فیر اوہ ٹُر پیا۔

¹² تے اوہ اوس مُنڈے نُوں جِیوندا لیائے تے حدّوں وڈّی تسلّی پائی۔

تروآس توں مِیلیتُس آنا

¹³ تے اسی اگیترے جہاز اُتّے چڑھ گئے۔ تے اسُّس نُوں ایس دلیل نال گئے۔ پئی پَولُس نُوں وی اوتھوں چڑھا لئیے۔ کیوں جو اوہ پَیدل جان دا اِرادہ کر کے ایسے طرح آکھ گیا سی۔

¹⁴ جدوں اوہ اسُّس وِچ سانُوں مِلیا۔ اساں اوہنوں چڑھا لیا۔ تے مِتُلینے نُوں آئے۔

¹⁵ تے اوتھوں جہاز کھول کے دُوجے دِن خِیُس دے سامھنے آئے۔ تے ترِیجے دِن سامُس وِچ جا لگّے۔ تے اگلے دِن مِیلیتُس اَپڑے۔

¹⁶ کیوں جو پَولُس دی صلاح سی پئی اِفِسُس توں لانبھے ہو کے جاواں کِتے اجیہا نا ہوئے پئی آسِیہ وِچ چِر لانا پَوے۔ ایس لئی پئی اوہ چھیتی کر دا سی۔ پئی جے ہو سکے تے پِنتیکُست دا دِن یرُوشلِیم وِچ کٹّے۔

اِفِسُس دے بزُرگاں اگّے پَولُس دی وِداعی خُطبہ

¹⁷ تے مِیلیتُس توں اوس اِفِسُس وِچ سنیہا گھل کے کلِیسیا دے بزُرگاں نُوں سدّیا۔

¹⁸ تے جد اوہ اوہدے کول آئے۔ اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی جان دے اوہ۔ پئی مَیں جدوں آسِیہ وِچ آیا پہلے دِن توں کِس طرح ہر ویلے تُہاڈے کول رہیا۔

¹⁹ پئی بڑی حلِیمی نال تے اتھرُو وَہا وَہا کے اوہناں ازمایشاں وِچ جیہڑیاں یہُودِیاں دے مَتے پکان نال میرے اُتّے آ پئیاں مَیں خُداوند دی خِدمت کر دا رہیا۔

²⁰ نالے تُسی جان دے ہو۔ پئی تُہانوں کوئی فائدے دی گلّ دسن وِچ تے تُہانوں کُھلی طرح تے گھر گھر جا کے وی مَیں تعلِیم دین توں نئیں جھکّیا۔

²¹ تے مَیں یہُودِیاں تے یُونانِیاں دے اگّے گواہی دیندا رہیا پئی خُدا اگّے تَوبہ کرن۔ تے ساڈے خُداوند یِسُوع مسِیح اُتّے اِیمان لیاؤن۔

²² تے ہُن ویکھو۔ مَیں رُوح وِچ قیدی ہو کے یرُوشلِیم نُوں جاناں آں۔ تے نئیں جان دا پئی اوس تھاں میرے نال کِیہ ہوئے گا۔

²³ پر اینا ای معلُوم اے۔ پئی ہر شہر وِچ پاک رُوح مَینُوں صاف گواہی دے کے ایہہ آکھدا اے۔ پئی مَینُوں بیڑیاں تے مُصِیبتاں پیّاں اُڈِیکدیاں نیں۔

²⁴ پر مَیں اپنی جان دا خیال بالکل نئیں کر دا۔ پئی اوہ مَینُوں پیاری لگدی اے۔ تاں جو مَیں اپنی دَوڑ نُوں تے اوس خِدمت نُوں جیہڑی خُداوند یِسُوع توں مَینُوں سپُرد ہوئی۔ پُورا کراں۔ تے خُدا دے کرم دی خُوشخبری اُتّے گواہی دیاں۔

²⁵ تے ہُن ویکھو مَینُوں پتا اے۔ پئی تُسی سارے جِنہاں دے وِچ مَیں بادشاہی دی منادی کر دا رہیا۔ میرا مُنھ فیر کدی نا ویکھو گے۔

²⁶ ایس کر کے مَیں اَج دے دِن تُہانوں گواہ رکھنا آں۔ پئی مَیں سبھناں دے خُون توں پاک آں۔

²⁷ کیوں جو تُہانوں خُدا دی ساری صلاح دسن توں مَیں نئیں جھکّیا۔

²⁸ تُسی اپنی اوس سارے اِجّڑ دی خبرداری کرو۔ جِہدا پاک رُوح نے تُہانوں نِگہبان بنایا۔ پئی خُدا دی کلِیسیا نُوں چارو جِہنُوں اوس اپنے ای لہو نال مُل لیا۔

²⁹ مَیں جاننا آں پئی میرے کُوچ کرن دے مگروں بُرے بگھیاڑ تُہاڈے وِچ آ وڑن گے جیہڑے اِجّڑ نُوں نئیں چھڈن گے۔

³⁰ نالے تُہاڈے اپنے ای وِچوں بندے اُٹھ کھلون گے جیہڑے اُلٹِیاں گلّاں شاگِرداں نُوں اپنے مگر کھِچّ لیجان لئی آکھن گے۔

³¹ سو جاگدے رہو۔ تے یاد رکھو۔ پئی مَیں تِنّ ورھے رات تے دِن رو رو کے ہر اِک نُوں دسن توں نئیں رُکیا۔

³² تے ہُن مَیں تُہانوں خُدا تے اوہدے کرم دے کلام دے سپُرد کرنا آں۔ کیوں جو اوہدے وِچ طاقت اے۔ پئی تُہانوں وَدھاوے تے سارے پاک لوکاں دے وِچ وِرثہ بخشے۔

³³ مَیں تے کِسے دی چاندی یا سونے یا کپڑے دا لالچ نئیں کِیتا۔

³⁴ تُسی آپ ای جان دے ہو۔ پئی ایہو ہتّھ میرِیاں تے میرے نالدیاں دِیاں لوڑاں نُوں پُورا کر دے رہے۔

³⁵ مَیں سارِیاں گلّاں وِچ تُہانوں نمونہ وکھالیا۔ پئی ایس طرح محنت کر کے کمزوراں دی مدد کرنی تے خُداوند یِسُوع دی گلّ یاد کرنی چاہیدی اے۔ جیہڑی اوس آپے آکھی۔ پئی دینا لین نالوں مُبارک اے۔

³⁶ تے ایویں آکھ کے اوس گوڈے نوائے۔ تے اوہناں سبھناں نال دُعا منگی۔

³⁷ تے سبھو وَاہوَا روئے۔ تے پَولُس دے گلّ نال جَپھّی پا کے اوہنوں چُمّیا۔

³⁸ تے ساریاں توں وَدّھ ایس گلّ دا اوہناں نُوں غم ہویا۔ جیہڑی گلّ اوس آکھی۔ پئی تُسی میرا مُنھ فیر کدی نا ویکھو گے۔ تے اوہناں جہاز تِیکر اوہنوں اَپڑایا۔