اعمال 2 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

رُوحُ القُدس دا اُترنا

¹ تے جد پینتِیکُست دا دِن آگیا۔ سارے اِک تھاں اکٹّھے ہوئے۔

² تے اِک دم اسمان توں اِک اواز آئی۔ جیویں وڈّی ہنیری دی شُوکر ہوئے۔ تے سارا گھر جِتّھے اوہ بَیٹھے سن اوہدے نال بھر گیا۔

³ تے اَگ دِیاں پاٹیاں ہویاں لاٹاں وانگُوں اوہناں نُوں بولیاں ویکھالی دِتّیاں۔ تے اوہناں وِچوں ہر اِک دے سِر اُتّے آ گِئیاں۔

⁴ تَد اوہ سارے پاک رُوح نال بھر گئے۔ تے اوپریاں بولیاں بولن لگّے جیویں رُوح اوہناں نُوں بولن دی طاقت دِتّی۔

⁵ تے دِیندار یہُودی ہر اِک قوم وِچوں جیہڑی اسمان دے ہیٹھ اے اودُوں یرُوشلِیم وِچ رہندے سن۔

⁶ سو جد ایہہ اواز آئی تَد بُہت لوک جمع ہوئے۔ تے حَیران ہوئے۔ کیوں جو ساریاں سُنیا پئی ایہہ ساڈیاں بولیاں بولدے نیں۔

⁷ تے سارے حَیران ہون لگّے۔ تے آکھن لگّے۔ ایہہ جیہڑے بولدے نیں سارے گلِیلی نئیں؟

⁸ فیر اَسی کِیویں اپنے اپنے وطن دی بولی سُننے آں؟

⁹ اسی پارتھی تے مادی تے عِیلامی تے مسوپتامِیہ دے رہن والے تے یہُودیہ تے کَپّدُکیہ۔ پُنطُس تے آسِیہ

¹⁰ فرُوگیہ تے پمفِیلیہ۔ مِصر تے لِبوآ دے علاقہ دے جیہڑا کرینے ولّ اے۔ نالے رُومی مُسافر بھانویں یہُودی تے بھانویں ایہناں دے مُرید۔

¹¹ کریتی تے عربی آں تے اپنیاں اپنیاں بولیاں وِچ ایہناں نُوں خُدا دِیاں وڈّیاں گلّاں بولدے سُننے آں۔

¹² تے سارے تعجُّب کرن لگّے۔ تے گھبرائے۔ تے اِک دُوجے نُوں آکھن لگّے پئی ایہہ کِیہ ہون لگّا اے؟

¹³ ہورناں مخَول کر کے آکھیا ایہناں نُوں سجری مَے دا نشہ اے۔

پطرس دا سنیہا

¹⁴ تَد پطرس نے یاراں دے نال کھلو کے اُچّی اواز نال اوہناں نُوں آکھیا۔ اَے یہُودیہ تے یرُوشلِیم دے سارے رہن والیو! ایہہ جان لیؤ۔ تے کنّ لا کے میرِیاں گلّاں سُنو۔

¹⁵ ایہہ لوک نشے وِچ نئیں جیویں تُسی سمجھدے ہو۔ کیوں جو اجے تیجا پَہر ای چڑھیا اے۔

¹⁶ پر ایہہ اوہ گلّ اے جیہڑی یُوایل نبی دی راہِیں آکھی گئی اے۔

¹⁷ پئی خُدا آکھدا اے پئی اخِیری دہاڑیاں وِچ اِنج ہوئے گا۔ پئی مَیں اپنے رُوح وِچوں ساریاں انساناں اُتّے ڈوہلاں گا۔ تے تُہاڈے پُتر تے تُہاڈیاں دِھیاں نبُوّت کرن گِیاں تے تُہاڈے جوان رویا ویکھن گے۔ تے تُہاڈے بُڈّھے سُفنہ ویکھن گے۔

¹⁸ تے مَیں اوہناں دِناں وِچ اپنے بندے بندیاں اُتّے اپنے رُوح وِچوں ڈوہلاں گا۔ تے اوہ نبُوّت کرن گے۔

¹⁹ تے مَیں اُتانہہ اسمان وِچ عجب کمّ تے ہیٹھاں زمین اُتّے کراماتاں وکھاواں گا۔ یعنی لہو تے اَگ تے دُھوں دا بدّل وکھاواں گا۔

²⁰ سُورج ہنیرا تے چَنّ لہو ہو جائے گا خُداوند دے وڈّے تے جلال والے دِن دے آؤن توں پہلاں۔

²¹ تے اینج ہوئے گا پئی ہر اِک جیہڑا خُدا دا ناں لَئے گا اوہنوں نجات مِلے گی۔

²² اَے اِسرائیلیو! ایہہ گلّاں سُنو پئی یِسُوع ناصری اِک بندہ سی جِہدا خُدا دے ولّوں ہونا تُہاڈے اُتّے اوہناں کراماتاں تے نشانِیاں تے عجب کمّاں نال ثابت ہویا جیہڑے خُدا اوہدی ہتّھِیں تُہاڈے وِچ وکھالے۔ جیویں تُسی آپ جان دے ہو۔

²³ جد خُدا دے ٹھہرائے ہوئے انتظام تے غَیب دے عِلم نال اوہ پھڑایا گیا۔ تُساں غیر شرِعاں دے۔ ہتھّوں کِل ٹُھکّاکے مروا دِتّا۔

²⁴ اوسے نُوں خُدا مَوت دے بندھ توں چھڈا کے جوالیا۔ کیوں جو ایہہ نئیں سی ہو سکدا پئی اوہ اوہدے وَس وِچ رہے۔

²⁵ کیوں جو داؤد اوہدے حق وِچ آکھدا اے پئی مَیں خُداوند نُوں ہمیش اپنے سامھنے ویکھیا پئی اوہ میرے سَجّے پاسے اَے تاں جو مَیں نا ہِلّاں۔

²⁶ ایس کر کے میرا دِل خُوش ہویا۔ تے میری زبانوں خُوشی نِکلدی اے۔ سگوں میرا جِسم وی آس وِچ رہے گا۔

²⁷ پئی تُوں میری جان نُوں پاتال وِچ نا چھڈیں گا تے نا اپنے قُدُّوس نُوں ترکّن دئیں گا۔

²⁸ تُوں مَینُوں زِندگی دے راہ دسے نیں۔ تُوں اپنے دِیدار دی خُوشی نال مَینُوں بھر دیں گا۔

²⁹ بھراؤ! تُہانوں کُھلا ڈُلہا ساڈے وَڈارُو داؤد ولّوں ایہہ آکھنا چَنگا اے پئی اوہ مر وی گیا تے نالے دَبّیا گیا۔ تے اَج تِیکر اوہدی قبر ساڈے کول اے۔

³⁰ سو ایس کر کے پئی اوہ نبی سی تے جان دا سی پئی خُدا میرے نال سَونہہ کھادِی پئی تیری اَنس وِچوں کِسے نُوں تیری گدّی اُتّے بھاواں گا۔

³¹ اوس نبُوّت کر کے مسِیح دے جی اُٹھن دا ذِکر کِیتا۔ پئی نا اوہدی جان پاتال وِچ چھڈی گئی تے نا اوہدا جِسم گلیا سڑیا۔

³² ایسے یِسُوع نُوں خُدا جوالیا جِہدے اسی سارے گواہ ہاں۔

³³ سو جد اوہ خُدا دے سَجّے پاسے اُچّا کِیتا گیا تے اوس باپ کولوں پاک رُوح دا وعدہ پایا تاں اوس ایہہ جو تُسی ویکھدے تے سُندے ہو بخش دِتّا۔

³⁴ کیوں جو داؤد تاں اسمان اُتّے نئیں چڑھیا۔ سگوں آپی آکھدا اے۔ پئی خُداوند میرے خُداوند نُوں آکھیا۔ پئی میرے سَجّے ہتّھ بَیہہ جا۔

³⁵ جِنّاں چِر مَیں تیرے وَیرِیاں نُوں تیرے پیراں دی چَوکی نا بناواں۔

³⁶ سو اِسرائیل دا سارا گھرانا پَکّی طرح جانے پئی خُدا نے اوسے یِسُوع نُوں جِہنُوں تُساں صلِیب دِتّا۔ خُداوند تے مسِیح وی کِیتا۔

³⁷ جدوں اوہناں ایہہ سُنیا تَد اوہناں دے دِل وِنّھے گئے تے پطرس تے باقی رسُولاں نُوں آکھیا۔ بھراؤ اسی کِیہ کریئے۔

³⁸ تَد پطرس اوہناں نُوں آکھیا۔ تَوبہ کرو۔ تے تُہاڈے وِچوں ہر اِک اپنے گُناہاں دی مُعافی لئی یِسُوع مسِیح دے ناں اُتّے بپتِسمہ لے لَئے۔ تاں پاک رُوح تُہانوں اِنعام وِچ مِلے گا۔

³⁹ کیوں جو ایہہ وعدہ تُہاڈے نال تے تُہاڈی اولاد نال اے تے اوہناں سبھناں نال وی جیہڑے دُراڈے نیں جِنہاں نُوں خُداوند ساڈا خُدا اپنے کول سَدّے گا۔

⁴⁰ تے ہور بتھیریاں گلّاں نال پَکّ کر کے اوس اوہناں نُوں نصِیحت کِیتی۔ پئی ایس پُٹھی قوم توں اپنا آپ بچاؤ۔

⁴¹ سو جِنہاں اوہدی گلّ مَن لئی اوہناں بپتِسمہ لیا۔ تے اوسے دِن تِنّ کُو ہزار لوک اوہناں نال رَل گئے۔

⁴² تے اوہ رسُولاں دی تعلِیم تے سنگت وِچ تے روٹی توڑن تے دُعا منگن وِچ لگے رہندے سن۔

اِیمانداراں دی جوٹی

⁴³ تے ہر اِک جان نُوں ڈر لگّا۔ تے بتھیرے عجب کمّ تے نشانِیاں رسُولاں دی راہِیں وکھالِیاں گِئیاں۔

⁴⁴ تے سارے جِنہاں اِیمان لیاندا سی اکٹّھے رہندے سن۔ تے سارِیاں شیواں وِچ سانجھ رکھدے سن۔

⁴⁵ تے اپنی ملکیّت تے شیواں ویچ ویچ کے جیویں کِسے نُوں لوڑ پَیندی ساریاں نُوں ونڈ دیندے سن۔

⁴⁶ تے روز دِہاڑے اِک دِل ہو کے ہیکل وِچ اکٹّھے ہوندے سن۔ تے گھراں وِچ روٹی توڑ کے خُوشی تے صاف دِلی نال اَن پانی کھاندے سن۔

⁴⁷ تے خُدا دی وڈیائی کر دے سن۔ تے سبھناں لوکاں نُوں پیارے لگدے سن۔ تے جیہڑے نجات پاندے سن خُدا روز اوہناں نُوں اوہناں دے نال رلاؤندا سی۔