اعمال 16 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

تِیمُتِھیُس، پَولُس تے سِیلاس دے نال جاندا اے

¹ تے اوہ دِربے تے لُسترہ وی اَپڑیا۔ تے ویکھو اوتھے تِیمُتِھیُس کر کے اِک شاگِرد سی۔ اوہ اِک اِیمان دار یہُودن دا پُتر سی۔ پر اوہدا پئیو یُونانی سی۔

² تے اوہ لُسترہ تے اِکُنِیُم دے بھراواں وِچ نیک نام سی۔

³ پَولُس دی مرضی سی پئی ایہہ میرے نال چلّے۔ تے اوس علاقہ دے یہُودِیاں دے سبّب اوہنوں لے کے اوہنوں سُنتی بہایا۔ کیوں جو اوہ سبھ جان دے سن پئی اوہدا پئیو یُونانی سی۔

⁴ تے شہر شہر لنگھدے ہوئے اوہ اوہناں حُکماں نُوں جیہڑے یرُوشلِیم وِچ رسُولاں تے بزُرگاں نیں ٹھہرائے سن۔ اوہناں نُوں مَنّن واسطے سونپے جاندے سن۔

⁵ سو کلِیسیاواں اِیمان وِچ تگڑیاں۔ تے گنتری وِچ دِن بدن وَدّھ ہُندیاں گِئیاں۔

تروآس وِچ پَولُس دی رویا

⁶ تے اوہ فرُوگیہ تے گلِتیہ دے دیس وِچوں لنگھے۔ کیوں جو پاک رُوح اوہناں نُوں منع کِیتا۔ پئی آسِیہ وِچ کلام نا سُنان۔

⁷ تے جد اوہ مُوسیہ دے نیڑے آئے۔ تَد بِتُونیہ وِچ جان دا حیلہ کِیتا پر یِسُوع دے رُوح اوہناں نُوں جان نا دِتّا۔

⁸ سو مُوسیہ دے کولوں لنگھ کے اوہ تروآس وِچ آئے۔

⁹ تے پَولُس رات دے ویلے رویا ویکھیا۔ پئی اِک مَکِدُنی بندے کھلو کے اوہدی مِنّت پیا کر دا اے پئی ایس پار مَکِدُنیہ وِچ آ کے ساڈی مدد کر۔

¹⁰ جد اوس ایہہ رویا ویکھی اوسے وقت اساں مَکِدُنیہ نُوں جان دا اِرادہ کِیتا۔ ایہہ یقِین کر کے پئی خُدا اوہناں نُوں خُوشخبری سُنان لئی سانُوں سدّیا اے۔

فِلپّی وِچ لُدِیہ دا اِیمان لیونا

¹¹ سو تروآس توں جہاز وِچ بَہہ کے سِدّھے سمُتراکے نُوں آئے۔ تے دُوجے دِن نیاپُلِس وِچ۔

¹² تے اوتھوں فِلپّی نُوں جیہڑا مَکِدُنیہ دا شہر اے۔ تے اوس ضِلعے دا پہلا شہر تے رُومِیاں دی بَستی اے۔ آ پہنچے۔ تے کئی دِن اوس شہر وِچ اسی رہے۔

¹³ تے سبت دے دِن پھاٹکوں باہر ندی دے کنڈھے اُتّے گئے۔ جِتّھے ساڈی سمجھ وِچ دُعا منگن دا تھاں سی۔ تے بَہہ کے اوہناں زنانِیاں نال جیہڑیاں اکٹّھیاں ہویاں سن گلّاں کرن لگّے۔

¹⁴ تے تھواتِیرہ شہر دی اِک زنانی۔ خُدا دی عبادت کرن والی لُدِیہ کر کے جامنو رنگ ویچن والی وی سُندی سی۔ اوہدا دِل خُداوند کھو لیا پئی پَولُس دِیاں گلّاں اُتّے دِل لاوے۔

¹⁵ تے جد اوس اپنے ٹبّر سَنے بپتِسمہ لیا۔ تَد مِنّتاں کرن لگّی۔ پئی جے تُسی مَینُوں خُداوند دی اِیمان دار سمجھدے ہو۔ تاں میرے گھر وِچ آ کے رہو تے سانُوں مجبُور کر کے لے گئی۔

فِلپّی دے قیدخانہ وِچ

¹⁶ تے ایویں ہویا پئی جد اسی دُعا منگن دے تھاں نُوں پَے جاندے ساں۔ تاں ٹہلن سانُوں مِلی جِہدے وِچ غَیب دِیاں گلّاں دی رُوح سی۔ تے غَیب دِیاں گلّاں دے دسن نال اوہ اپنے مالکاں لئی بُہت کُجھ کماندِی سی۔

¹⁷ اوس پَولُس دے تے ساڈے مگر لگ کے اُچّی اواز نال آکھیا۔ پئی ایہہ بندے خُدا تعالیٰ دے بندے نیں۔ جیہڑے نجات دا راہ تُہانوں دسدے نیں۔

¹⁸ تے اوہ بُہت دِناں تِیکر ایس طرح کر دی رہی تے پَولُس بڑا کلپیا۔ تے پِچّھے مُڑ کے اوس رُوح نُوں آکھیا۔ مَیں یِسُوع مسِیح دا ناں لے کے تینُوں حُکم کرنا آں پئی ایہدے وِچوں نِکل جا۔ تے اوہ اوسے گھڑی نِکل گئی۔

¹⁹ پر اوہدے مالکاں نیں جدوں ویکھیا پئی ساڈی کمائی دی آس جاندی رہی۔ تاں پَولُس تے سِیلاس نُوں پھڑ کے چَوک وِچ سرداراں دے کول کھِچّ لے گئے۔

²⁰ تے اوہناں نُوں حاکماں دے اگّے کھڑ کے آکھیا۔ پئی ایہہ بندے یہُودی ہو کے ساڈے شہر نُوں بڑا اَوکھیاں کر دے نیں۔

²¹ تے اجیہاں رسماں نُوں دسدے نیں جِنہاں دا مَنّنا تے وَرتنا ساڈے رُومِیاں تے جائز نئیں اے۔

²² تے بِھیڑ مِل کے اوہناں دے خلاف کھلو گئی۔ تے حاکماں نیں اوہناں دے کپڑے دھُروہ کے پاڑے تے ڈنڈے مارن دا حُکم دِتّا۔

²³ تے اوہناں نُوں بتھیرے ڈنڈے مار کے قید وِچ پا دِتّا۔ تے قیدخانے دے داروغے نُوں پَکّی کِیتی۔ پئی بڑی ہُشیاری نال ایہناں دی راکھی کر۔

²⁴ اوس ایہہ حُکم پا کے اوہناں نُوں اندرلی جیل وِچ پا دِتّا۔ تے اوہناں دے پیراں نُوں شکنجا ماریا۔

²⁵ اَدھی رات نُوں پَولُس تے سِیلاس دُعا پئے منگدے سن۔ تے خُدا دے گِیت پئے گاؤندے سن تے قیدی اوہناں دی پئے سُندے سن۔

²⁶ تے یکدم ایڈا وَڈا بھونچال آیا۔ پئی قیدخانے دِیاں نِیہیاں ہِل گِئیاں تے اوسے ویلے سارے بُوہے کُھل گئے۔ تے سبھناں دِیاں بیڑیاں کُھل گِئیاں۔

²⁷ تے قیدخانے دا داروغہ جاگ پیا تے جدوں قیدخانے دے بُوہے کُھلے ویکھے۔ تے تلوار کھِچّ کے اپنے آپ نُوں مارنا چاہندا سی۔ کیوں جو اوس سمجھیا پئی قیدی بھج گئے ہون گے۔

²⁸ تَد پَولُس اُچّی اواز نال آکھیا۔ تُوں اپنا کُجھ نُقصان نا کر۔ اسی سارے ایتھے ای آں۔

²⁹ تَد اوہ لو منگا کے چھال مار کے اندر آیا۔ تے کنمبدا کنمبدا پَولُس تے سِیلاس دی پَیرِیں ڈِگّا۔

³⁰ تے اوہناں نُوں باہر لیا کے آکھیا۔ اے صاحَبو! مَینُوں کِیہ کرنا چاہیدا اے۔ پئی میری نجات ہوئے؟

³¹ اوہناں آکھیا۔ خُداوند یِسُوع اُتّے اِیمان لیا۔ تاں تُوں تے تیرا ٹبّر بچ جائے گا۔

³² تَد اوہناں اوہنوں تے نالے سبھناں نُوں جیہڑے اوہدے گھر وِچ سن خُداوند دا کلام سُنایا۔

³³ تے اوہنے رات دی اوسے گھڑی اوہناں نُوں لے کے اوہناں دے پھَٹ دھوتے۔ تے اوہنے تے اوہدے سبھ لوکاں اوسے ویلے بپتِسمہ لیا۔

³⁴ تے اوہناں نُوں گھر لیا کے اوہناں دے اگّے روٹی رکھی۔ تے اوس خُدا اُتّے اِیمان لیا کے سارے ٹبّر نال بڑی خُوشی کِیتی۔

³⁵ جد دِن چڑھیا حاکماں نیں پیادیاں دے ہتّھ اکھوا گھلّیا۔ پئی اوہناں بندیاں نُوں چھڈ دیو۔

³⁶ تَد داروغے نے ایہناں گلّاں دی خبر پَولُس نُوں دِتّی۔ پئی حاکماں تُہاڈے چھڈ دین دا حُکم دِتّا اے۔ سو ہُن نِکلو تے سلامت ٹُر جاؤ۔

³⁷ پر پَولُس اوہناں نُوں آکھیا۔ ایہناں سانُوں جیہڑے رُومی آں قصور ثابت کِیتیاں بِناں سارے لوکاں دے سامھنے ماریا۔ تے قید وِچ سُٹّیا۔ تے ہُن سانُوں چُپ کِیتیاں کڈھ دیندے نیں؟ ایہہ نئیں ہو سکدا۔ سگوں اوہ آپ آ کے سانُوں باہر لے چَلّن۔

³⁸ تَد پیادیاں حاکماں نُوں ایہناں گلّاں دی خبر دِتّی تے اوہ ڈر گئے جد سُنیا پئی اوہ رُومی نیں۔

³⁹ تے آ کے اوہناں تَرلے مِنّت کِیتی تے باہر لیا کے عرض کرن لگّے پئی شہر توں ٹُر جاؤ۔

⁴⁰ تے قیدخانے توں نِکل کے اوہ لُدِیہ دے گھر گئے۔ تے بھراواں نُوں ویکھ کے اوہناں نُوں تسلّی دِتّی تے ٹُر پئے۔