اعمال 15 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

یرُوشلِیم وِچ اکٹّھ

¹ تے کئی یہُودیہ توں آ کے بھراواں نُوں سکھان لگّے پئی جے مُوسیٰ دی رِیت دے سببّوں تُسی سُنتی نا بَہو تے تُہاڈی نجات نئیں ہو سکدی۔

² جد پَولُس تے برنباس دا اوہناں لوکاں نال بُہت جھگڑا تے بحث ہوئی۔ تَد ایہہ گلّ ٹھہرائی پئی پَولُس برنباس تے کئی ہور بندے اوہناں وِچوں ایس مسئلے دے پچُھّن لئی رسُولاں تے بزُرگاں دے کول یرُوشلِیم نُوں جان۔

³ سو کلِیسیا ولّوں اوہ ٹورے گئے۔ تے غیر قوماں دے اِیمان لیاؤن دا بیان کر دے ہوئے فینِیکے تے سامریہ توں لنگھ گئے۔ تے سبھناں بھراواں نُوں بُہت خُوش کِیتا۔

⁴ تے جد یرُوشلِیم اَپڑے۔ تَد کلِیسیا تے رسُولاں تے بزُرگاں نیں اوہناں دی خاطر کِیتی۔ تے جو کُجھ خُدا اوہناں دے نال کِیتا سی۔ سو اوہناں آکھ سُنایا۔

⁵ پر فرِیسیاں دے فِرقے وِچوں بعضے جیہڑے اِیمان لیائے سن اُٹھ کے آکھن لگّے پئی ضرُور اوہناں نُوں سُنتی بہن دا تے مُوسیٰ دی شریعت نُوں مَنّن دا حُکم دین۔

⁶ تے رسُول تے بزُرگ اکٹّھے ہوئے پئی ایس گلّ نُوں سوچن۔

⁷ تے جد بُہت بحث ہوئی۔ پطرس اُٹھ کے اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ اَے بھراؤ تُسی جان دے ہو۔ پئی وَاہوَا چِر ہویا اے۔ خُدا تُہاڈے وِچوں مَینُوں چُن لیا۔ پئی میری زبانی غیر قوم خُوشخبری دا کلام سُنن تے اِیمان لیاؤن۔

⁸ تے خُدا جیہڑا دِلاں نُوں جانن والا اے اوہناں اُتّے گواہی دِتّی۔ پئی جیویں سانُوں تے اوہناں نُوں وی اوس پاک رُوح دِتّا۔

⁹ تے اوہناں دے دِل اِیمان نال پاک صاف کر کے ساڈے تے اوہناں دے وِچ کُجھ فرق نا رکھیا۔

¹⁰ سو ہُن تُسی کیوں خُدا نُوں ازماؤندے ہو۔ پئی شاگِرداں دی دَھون اُتّے اجیہی پنجالی رکھو۔ جِہنُوں نا اسی چُک سکدے تے نا ساڈے پئیو دادے چُک سکدے سن؟

¹¹ سگوں سانُوں یقِین اے۔ پئی جیویں اوہناں نُوں اوسے طرح سانُوں وی خُداوند یِسُوع دے فضل نال نجات مِلے گی۔

¹² تَد ساری جماعت چُپ کر گئی۔ تے برنباس تے پَولُس توں سُنن لگّے۔ پئی خُدا نے کہیو جِہیاں نشانِیاں تے کراماتاں اوہناں دی ہتّھِیں غیر قوماں وِچ وکھالِیاں سن۔

¹³ تے جدوں اوہ چُپ ہوئے۔ تے یعقُوب آکھن لگّا پئی بھراؤ! میری سُنو۔

¹⁴ شمعُون بیان کِیتا اے۔ پئی کِیویں خُدا پہلوں غیر قوماں اُتّے نِگاہ کِیتی۔ پئی اوہناں وِچوں اِک اُمّت نُوں اپنے ناں دے لئی چُن لَوے۔

¹⁵ تے ایس گلّ نال نبیاں دے کلام رَلدے نیں۔ جیویں لِکھیا اے۔

¹⁶ پئی ایہدے توں پِچّھے مَیں فیر آواں گا۔ تے داؤد دے ڈِگّے ہوئے ڈیرے نُوں مُڑ کھلا کراں گا۔ تے اوہدے کھولے فیر کھلے کراں گا۔ تے اوہنوں مُڑ کے اُساراں گا۔

¹⁷ تاں جو باقی دے بندے خُداوند نُوں لَبّھن۔ نالے سارے غیر قوم والے وی۔ جیہڑے میرے ناں دے اکھواؤندے نیں۔

¹⁸ اوہ خُداوند ای ایہہ گلّاں آکھدا اے۔ جِس دُنیا دے مُڈھوں ایہناں گلّاں دی خبر دِتّی اے۔

¹⁹ ایس کر کے میری صلاح اے۔ پئی اوہناں لوکاں نُوں جیہڑے غیر قوماں وِچوں خُدا ولّ مُڑ دے نیں اسی اَوکھیاں نا کریئے۔

²⁰ پر اوہناں نُوں لِکھئے۔ پئی بُتاں دِیاں پلِیتیاں توں تے حرامکاری توں تے گل گُھٹّیاں ہویاں شیواں توں تے لہو توں بچے رہن۔

²¹ کیوں جو پرانے زمانے توں شہر شہر مُوسیٰ دی توریت دی منادی کرن والے ہوندے آئے نیں۔ تے اوہ ہر سبت نُوں عبادت خانیاں وِچ پڑھی جاندی اے۔

غیر یہُودی مُریداں دے ناں خط

²² تَد رسُولاں تے بزُرگاں نیں ساری کلِیسیا سَنے ہَچھّا جانیا۔ پئی اپنے وِچوں کُجھ بندے چُنن تے پَولُس تے برنباس دے نال انطاکیہ نُوں گھلّن۔ یعنی یہُوداہ نُوں جیہڑا برسبّا اکھواؤندا اے۔ تے سِیلاس نُوں جیہڑے بھراواں وِچ وڈّے بندے سن۔

²³ تے اوہناں دے ہتّھ ایہہ لِکھ گھلّیا۔ پئی اوہناں بھراواں نُوں۔ جیہڑے انطاکیہ تے سُوریہ تے کِلِکیہ وِچ رہندے نیں تے غیر قوماں وِچوں نیں۔ رسُولاں تے بزُرگ بھراواں دا سلام۔

²⁴ اساں سُنیا پئی ساڈے وِچوں کئیاں جا کے گلّاں نال تُہانوں گھبرا دِتّا۔ تے تُہاڈے دِلاں نُوں وگاڑیا پر اساں اوہناں نُوں حُکم نئیں سی دِتّا۔

²⁵ ایس واسطے اساں اِک دِل ہو کے ہَچھّا جانیا پئی کئی بندیاں نُوں چُن کے اپنے پیارے برنباس تے پَولُس دے نال۔

²⁶ جیہڑے ایس قِسم دے بندے نیں جِنہاں اپنیاں جاناں نُوں ساڈے خُداوند یِسُوع مسِیح دے ناں اُتّے خطرے وِچ پا دِتّا۔ تُہاڈے کول گھلِئے۔

²⁷ سو اساں یہُوداہ تے سِیلاس نُوں گھلّیا اے۔ اوہ آپ ایہہ گلّاں مُنھ زبانی دسن گے۔

²⁸ کیوں جو پاک رُوح نُوں تے سانُوں چَنگا لگّا۔ پئی ایہناں ضرُوری گلّاں دے بِناں تُہاڈے اُتّے ہور کُجھ بھار نا پائیے۔

²⁹ پئی تُسی بُتاں دے چڑھاویاں توں۔ تے لہو توں۔ تے گل گُھٹّیاں ہویاں شیواں توں۔ تے حرامکاری توں بچے رہو۔ جے تُسی ایہناں شیواں توں اپنے آپ نُوں بچائے رکھو گے۔ تاں چَنگا کرو گے۔ سلامت رہو۔

³⁰ سو اوہ بھیجوا کے انطاکیہ نُوں آئے۔ تے جماعت نُوں اکٹّھیاں کر کے اوہناں نُوں چِٹّھی دِتّی۔

³¹ اوہ اوہنوں پڑھ کے تسلّی دی گلّ توں بُہت خُوش ہوئے۔

³² تے یہُوداہ تے سِیلاس نے کیوں جو اوہ وی نبی سن بھراواں نُوں بُہت سارِیاں گلّاں دی نصِیحت دے کے تگڑیاں کِیتا۔

³³ تے اوہ کُجھ چِر رہ کے اپنے گھلّن والیاں دے کول راضی خُوشی بھراواں کولوں بھیجوائے۔

³⁴ [پر سِیلاس نُوں اوتھے رہنا چَنگا لگّا۔]

³⁵ تے پَولُس تے برنباس انطاکیہ وِچ رہ گئے تے بتھیریاں ہورناں لوکاں سَنے خُداوند دے کلام دی تعلِیم تے خُوشخبری دیندے رہے۔

پَولُس تے برنباس وِچ تکرار تے وکھرا

³⁶ تے کُجھ دِناں پِچّھوں پَولُس نے برنباس نُوں آکھیا۔ پئی چلّئے تے ہر اِک شہر وِچ جِتّھے کِتّھے اساں خُدا دا کلام سُنایا اے۔ فیر بھراواں دی خبر لئیے۔ پئی اوہناں دا کِیہ حال اے۔

³⁷ تے برنباس دی صلاح سی پئی یُوحنّا نُوں وی۔ جیہڑا مرقس اکھواؤندا اے۔ اپنے نال لے جاوے۔

³⁸ تے پَولُس ٹھیک نا جانیا پئی اوہنوں نال لے جاوے کیوں جو اوہ پمفِیلیہ وِچ اوہناں توں وَکھ ہوگیا۔ تے کمّ کرن نُوں اوہناں دے نال نئیں سی گیا۔

³⁹ تے اوہناں وِچ ایڈی اَن بَن ہوگئی۔ پئی اوہ اِک دُوجے توں وکھرے ہوگئے تے برنباس مرقس نُوں نال لے کے جہاز اُتّے چڑھیا تے کُپرُس نُوں ٹُرگیا۔

⁴⁰ پر پَولُس سِیلاس نُوں چُنیا۔ تے بھراواں توں خُدا دے فضل دے حوالے ہو کے ٹُرپیا۔

⁴¹ تے کلِیسیاواں نُوں مضبُوط کر دا ہویا سُوریہ تے کِلِکیہ وِچوں لنگھیا۔