۲-کُرِنتھِیوں 7 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹ سو اَے عزِیزو! ایس کر کے پئی ساڈے نال اجیہے وعدے کِیتے گئے۔ تے آؤ اپنے آپ نُوں ہر طرح دی جِسمانی تے رُوحانی گندگی توں پاک کریئے تے خُدا دے خَوف نال پاکیزگی نُوں کمال تِیکر پُچایئے۔

پَولُس دی خُوشی

² سانُوں اپنے دِلاں وِچ تھاں دیو۔ اساں کِسے نال بے انصافی نئیں کِیتی۔ کِسے نُوں وگاڑیا نئیں۔ کِسے نُوں دھوکھا نئیں دِتّا۔

³ مَیں تُہانوں مُجرم بنان لئی ایہہ نئیں آکھدا کیوں جو پہلاں ای آکھ چُکیا آں پئی تُسی ساڈیاں دِلاں وِچ اجیہے وَس گئے اوہ۔ پئی اسی تُسی اکٹّھے ای رہئے۔ تے جیویئے۔

⁴ مَیں تُہاڈے نال بڑی دلیری نال گلّاں کرنا آں۔ مَینُوں تُہاڈے اُتّے بڑا فخر اے۔ مَینُوں پُوری تسلّی ہوگئی اے۔ جِنّیاں مُصِیبتاں ساڈے اُتّے آؤندیاں نیں۔ اوہناں سبھناں وِچ میرا دِل خُوشی نال بھریا رہندا اے۔

⁵ کیوں جو جد اسی مَکِدُنیہ وِچ آئے۔ اوس ویلے وی ساڈے جِسم نُوں چَین نا مِلیا سگوں ہر پاسیوں مُصِیبت وِچ ای پَھسے رہے۔ باہر لڑائِیاں سن اندر خَوف۔

⁶ تَد وی عاجزاں نُوں تسلّی دین والے یعنی خُدا نے طِطُس دے آؤن نال سانُوں تسلّی دِتّی۔

⁷ تے نا نِرا اوہدے آؤن نال۔ سگوں اوہدی اوس تسلّی نال وی جیہڑی اوہنوں تُہاڈے ولّوں ہوئی تے اوس تُہاڈا شَوق۔ تُہاڈا غم۔ تے تُہاڈا جوش۔ جیہڑا میری بابت سی ساڈے اگّے بیان کِیتا۔ جِہدے توں مَیں ہور وی خُوش ہویا۔

⁸ مَیں تُہانوں اپنے خط نال اُداس تے کِیتا پر اوہدے توں پچھتاندا نئیں بھانویں پہلاں پچھتاندا ساں۔ کیوں جو ویکھنا آں پئی اوس خط توں تُہانوں غم ہویا بھانویں تھوڑے ای چِر تِیکر رہیا۔

⁹ ہُن مَیں ایس کر کے خُوش نئیں ہویا۔ پئی تُہانوں غم ہویا سگوں ایس لئی پئی تُہاڈے غم دا نتیجہ تَوبہ ہویا۔ کیوں جو تُہاڈا غم خُدا پرستی دا سی تاں جو تُہانوں ساڈے ولّوں کِسے طرح دا نُقصان نا ہوئے۔

¹⁰ کیوں جو خُدا پرستی دا غم اجیہی تَوبہ پَیدا کر دا اے جِہدا نتیجہ نجات اے۔ تے اوہدے توں پچھتانا نئیں پَیندا۔ پر دُنیا دا غم مَوت پَیدا کر دا اے۔

¹¹ سو ویکھو ایس گلّ نے پئی تُسی خُدا پرستی دے نال اُداس ہوئے تُہاڈے وِچ کِنی کُو سرگرمی تے عُذر تے خفگی تے خَوف تے شَوق تے جوش تے بدلے دا خیال پَیدا کر دِتّا۔ تُساں ہر طرح نال ثابت کر وکھایا۔ پئی تُسی ایس گلّ وِچ بَری اوہ۔

¹² سو بھانویں مَیں تُہانوں لِکھیا سی۔ پر نا اوہدے سبّب لِکھیا۔ جِس بے انصافی کِیتی۔ تے نا اوہدے سبّب جِہدے اُتّے بے انصافی ہوئی۔ پر ایس لئی پئی تُہاڈی سرگرمی جیہڑی ساڈے واسطے اے خُدا دے حضُور تُہاڈے اُتّے ظاہر ہو جائے۔

¹³ ایسے لئی سانُوں تسلّی ہوئی اے۔ تے ساڈی ایس تسلّی وِچ سانُوں طِطُس دی خُوشی دے سببّوں ہور وی وَدّھ خُوشی ہوئی کیوں جو تُہاڈے سبھناں دے سببّوں ایہدی رُوح فیر نَوِیں ہوگئی۔

¹⁴ تے جے مَیں اوہدے اگّے تُہاڈی بابت کُجھ فخر کِیتا تے شرمندہ نا ہویا سگوں جیویں اساں سارِیاں گلّاں تُہانوں سَچ سَچ آکھیاں ایسے طرح جیہڑا فخر اساں طِطُس دے اگّے کِیتا۔ اوہ وی سَچ نِکلیا۔

¹⁵ تے جدوں اوہنوں تُہاڈی سبھناں دی فرمانبرداری یاد آؤندی اے۔ پئی تُسی کِس طرح ڈر دے تے کمبدے ہوئے اوہدے نال مِلے۔ تے اوہدی دِلی مُحبّت تُہاڈے نال ہور وی وَدھیری ہوندی جاندی اے۔

¹⁶ مَیں خُوش آں پئی ہر گلّ وِچ تُہاڈے ولّوں میری تسلّی اے۔